Schepen in oorlogstijd

[Rinus.N]

geroeid om op de met kolen geladen binnenvaartschepen, die bij een elektriciteitscentrale voor de wal lagen, wat kolen te ‘stelen’.

Op 9 januari 1945 is hij als passagier met een Engelse bommenwerper naar Engeland vertrokken. Voor zijn vertrek uit Zeden had hij een grote doos en een kist met kleding, suiker, schoenen thee etc. bij de bekende Groningse kapiteineigenaar E. Mooy, die vanaf 1943 met zijn gezin op de coaster Maria in het neutrale Zweden woonde, afgegeven. Met de bedoeling dat de spullen door na afloop van de oorlog door de vrouw van Hugo zouden worden opgehaald. Na de bevrijding heeft kapitein Mooy een brief gestuurd en zijn de goederen, na legitimering, door Hugo’s echtgenote en neef Dries per fiets in Rotterdam aan boord van de Maria opgehaald.
Even buiten Londen onderging Hugo de gebruikelijke procedures: een internering van drie weken in een barakkenkamp en tweemaal ondervraagd, daarna opsluiting in een oud een kasteel in de buurt bij Londen de zogenaamde ‘Patriotic school’ voor het opgeven van referenties en een antecedentenonderzoek en daarna in het Holland House om de volgende dag te keuren inclusief een cocktail tegen alle tropische ziekten. De nacht doorgebracht in hotel Russell aan het Russell Square, met koorts van de griep en de inenting in een kamertje met planken voor de ramen in plaats van glas. De volgende morgen op het ministerie een gesprek met kolonel Knipscheer van de C.I.D. (Centrale Inlichtingen Dienst) voor een definitieve plaatsing. Bij het verlaten van de kamer van genoemde kolonel ontmoette Hugo de bekende Vlaardingse schipper Henk van Roon. Deze werkte als bode voor Gerbrandy, bijgenaamd de snor, op het ministerie. Deze vertelde zijn bizarre verhaal hoe hij vanuit Frankrijk als ‘Duits krijgsgevangene’ in Engeland terecht was gekomen. In de Hollandse Club kwam hij familie, bekenden van de visserij en koopvaardij tegen. Door de Shipping als stuurman op de coaster „Birmingham” geplaatst. Deze coaster was, met een zestal andere Nederlandse coasters, tot graanzuiger omgebouwd en deed dienst in de haven van Hull. Medio1946 is Hugo weer thuisgekomen. Is als stuurman op de kustvaart gaan varen en is in 1949 kapitein op de “Bree-Helle” van de rederij P.A. van Es & Co geworden. Deze rederij is later door Van Ommeren overgenomen en is daar na bijna 50 jaar visserij en koopvaardij in 1977 met pensioen gegaan.

 P.S
 Hugo vraagt zich af of er nog mensen die hier boven worden beschreven onder ons zijn ??

[zier]

die mink bruin zal wel mink de beer wezen uit de wassenaarsestraat.

nu begin ik ook de verhaalen van maart harteveld te begrijpen die die me wel er eens vertelden over mink de beer op de 210.
zier

[J.H.]

Hoewel alweer een tijdje geleden dat het verhaal hier is geplaatst is dit natuurlijk ook een uniek verhaal en het zou eigenlijk met het verhaal horen van de vaart met loggers naar noord Noorwegen in de topic van Vreemdeling.
Misschien kunnen we of ze er ook nog foto's , met aangevuld een paar tekeningen van Demarico , plaatsen die op de reis van de hr Plokker van belang zijn geweest .
Gr.
Jan.

[Rinus.N]

de genoemde kuster maria moet of kan dat de mira zijn geweest, deze heeft de oorlog door gebracht in zweden

[J.H.]

Rinus het was de Maria (1918) met kapt/eigenaar E.Mooij die vanaf 1943/44 in Zweden heeft gelegen, de Mira de gehele oorlog in Zweden.
Gr.
Jan.

[Rinus.N]

maar er is een maria getorpodeert en daar bij geen overlevende  van daar mijn vraag

[J.H.]

Rinus, dat was Maria 1938

[J.H.]

Maria 1918, vrachtlogger.