|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Joop Kieviet
Gast
|
 |
« Antwoord #53 Gepost op: 27-11-2006, 13:50:34 » |
|
Gina,
Hartelijk dank voor de fotoreportage, kon zelf niet aanwezig zijn door omstandigheden maar zal deze serie zeker in mijn archief bewaren tenslotte is
Scheveningen vanuit mijn jeugd zo'n zestig jaar alweer aardig verandert en nou niet bepaald ten goede naar mijn persoonlijke mening, maar ja de tijd staat niet stil.
Nogmaals bedankt
Groetjes Joop
|
|
|
|
|
Gelogd
|
|
|
|
Gina
Opper-stuurman
Berichten: 129
Pluk de dag!!!!
|
|
« Antwoord #54 Gepost op: 27-11-2006, 13:59:31 » |
|
Hallo Joop Graag gedaan hoor, ik hoop dat er nog meer foto's komen van mensen die misschien ook nog mooie plaatjes geschoten hebben... de eer komt niet alleen aan mij toe hoor, de laatste foto's heb ik gekregen van iemand....en heb ze hier geplaatst..de eerste serie is wel van mij afkomstig ( mijn man heeft ze gemaakt)  we zijn er om elkaar te helpen nietwaar...dus ook met foto's Groet van Gina |
|
|
|
« Laatste verandering: 27-11-2006, 14:04:01 door Gina »
|
Gelogd
|
Wie de wereld wil verwarmen
moet een groot vuur in zich hebben
|
|
|
John79
Schipper
Berichten: 453
|
|
« Antwoord #55 Gepost op: 27-11-2006, 19:32:50 » |
|
    Maersk Anglia, de laatste keer...... |
|
|
|
|
Gelogd
|
|
|
|
schubbereet
Gast
|
|
« Antwoord #56 Gepost op: 27-11-2006, 19:59:36 » |
|
Nog één keer zwaaien naar de grote blauwe boot
Reportage Van onze verslaggeefster Sacha Kester
DEN HAAG - Bij de visafslag van Scheveningen kwamen dit weekeinde een kleine duizend mensen bijeen om het containerschip van Norfolkline uit te zwaaien. ‘Nu ga ik hem nog missen ook.’
UitlegDaar gaat-ie. De enorme boot blaast nog eenmaal op zijn hoorn, er wordt terug getoeterd, de fanfare zet in en daarna vaart hij langzaam naar open zee, onder begeleiding van een hele stoet sleepbootjes, blusboten en een driemaster. En zodra het schip de haven heeft verlaten, worden er lichtkogels afgeschoten.
Afgelopen zaterdag werd afscheid genomen van de Norfolkline, een containerbedrijf dat na ruim veertig jaar op Scheveningen niet verder kon uitbreiden en daarom besloten heeft te verhuizen naar Vlaardingen.
‘Vreemd, dat we die hier nooit meer zullen zien’, zegt mevrouw De Groot (62). Ze staat bij de visafslag en zwaait naar de mannen op het schip, net als de kleine duizend andere mensen die zich op de kade hebben verzameld. ‘Je bent er zo aan gewend dat die boot er altijd is’, verzucht de vrouw. ‘Het is een prachtig ding. En zo groot. Ik snapte nooit hoe hij in vredesnaam die kleine haven in kon komen.’
De mensen om haar heen zijn opgegroeid met het geluid van de scheepstoeter die tot ver in de stad te horen was, of hebben hun kinderen daarmee grootgebracht. In het weekeinde namen vaders hun zoontjes mee om naar ‘de grote blauwe boot’ te kijken.
‘En nu is hij weg’, zegt mijnheer Muller (54). ‘Voorgoed.’ Zijn ogen tranen, maar dat kan natuurlijk ook van de wind zijn. Hij veegt ze in elk geval snel weg. ‘Raar is dat. Je staat er nooit bij stil, omdat het normaal is om dat ding te zien als je op het strand zit. Hij was er tenslotte al toen ik nog een jongen was. Nu ga ik hem nog missen ook.’
Maar niet iedereen is rouwig om het verlies. ‘Weet u wat weemoed is’, vraagt de 75-jarige mevrouw Vooys, terwijl ze naar huis loopt. Ze wijst naar het enorme terrein van Norfolk, zes hectare asfalt achter een hek waarop nog een enkele container staat. ‘Hier stond vroeger ons huis. Op deze plek liep het kanaal, en daarin had mijn man allemaal palingfuiken liggen. En de kinderen, die liepen zo uit het huis, in hun zwembroekjes, naar het strand toe. Maar toen Norfolk kwam, moesten we weg. Naar de overkant van de straat, dus het was wel vlakbij, maar toch. Ons huis waren we kwijt. En dát is weemoed! Zo erg vind ik het dus niet dat die boten nu vertrekken.’
Mijnheer Vooys knikt. ‘Nu gaan ze op dat terrein zeker dure appartementen bouwen. Dat is een van de plannen van de gemeente, en ik ben bang dat ze daarmee meer geld kunnen verdienen dan met de visindustrie.’
‘Zo gaat dat’, zegt mevrouw Vooys. ‘De boot komt. En de boot gaat. En de rest gaat gewoon door.’
|
|
|
|
|
Gelogd
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Auteur