praetje visserij

[Maart]

Regen voorspeld hier Willem en frissies maar voor de rest allles zeuver

gr Maart

[willem2]

oke maart fijne dagen hoor
heb je piet nog gesproken dan is het waar dat het zooitje  in ijsland over de kop is  ik hoor er niks meer van
gr willem

[Maart]

ja Willem ik hoorde het hij wist ook het fijne niet maar hoorde dat dat kreng weer naar holland kwam hoorde dat die ijslanders over de kop gegaan zijn hebben ze er eerst een garrund vlet van gemaakt en dan komt het terug, Willem ook fijne dagen toegewenst en een goed 2007

gr Maart

[willem2]

oke maart we horen het terzijnner tijd wel
doei
willem

[Rinus.N]

er gaan de wildste gerugten over de 54 maar het fijne weet niemand tevertellen tot nog toe

[Rinus.N]

Geplaatst: Do Jan 11, 2007 3:04 pm    Onderwerp:   

--------------------------------------------------------------------------------
 





SCHEVENINGEN - Scheveninger Martin Dijkhuizen genoot in december volop van zijn vrije dagen. Niet dat hij elke dag langs de haven wandelde. In tegendeel, hij verkoos de landelijke rust op de camping in de buurt van Moerkapelle en ontdekte daar dat Reeuwijk een schitterend Hollands dorpje is.

Het hele jaar ziet hij alleen maar zee en kim. Inmiddels zit hij op zee weer achter de blauwe wijting aan.

Dijkhuizen is schipper op de SCH 302 Willem van der Zwan. Met 142 meter zo’n beetje de grootste trawler van Nederland. Aan boord werken ongeveer vijftig mensen en dat zijn niet allemaal Scheveningers en Katwijkers. Naast zo’n dertig Russen varen ook nog zes Mauritaniërs mee. Dijkhuizen had op zijn vorige schip ook al te maken met diverse nationaliteiten. Het aandeel Nederlandse opvarenden op de trawlervloot is de laatste jaren sterk gedaald.

Goeie Russen
Met Erik Toet en John den Heijer vormt Dijkhuizen de Scheveningse kern op de Willem van der Zwan. ‘We hebben verder nog wel een handjevol Katwijkers en een paar opvarenden uit Zeeland en zelfs het binnenland.

Maar het overgrote deel is dus buitenlander. Overigens niets dan lof voor die Russen bij ons aan boord, want die gasten doen vreselijk hun best’, ontmoedigt Dijkhuizen alvast een eventueel vooroordeel.

‘De trawlersector is de afgelopen twee decennia drastisch gewijzigd’, legt de Scheveninger uit. ‘Wij zijn al lang niet meer afhankelijk van onze bestekken op de Noordzee of van de gebieden bewesten de Britse eilanden. We opereren wereldwijd. Het is een sector van formaat geworden en dat geldt dus ook voor de schepen.’

Kast van een schip
Dijkhuizen begon zijn loopbaan op de SCH 6 Alida van rederij W.van der Zwan. Hij komt zelf uit een schippersnest, want vader Simon was jarenlang schipper op grote vriestrawlers, maar ook zijn schoonfamilie van Korving is doorspekt met vis.

Na een tijdje voor Rederij Groen op offshorevaartuigen te hebben gevaren, werd Dijkhuizen in 1997 schipper op de SCH 303. In 2000 volgde de SCH 6 en 2 januari 2006 kreeg hij het bevel over de SCH 302. ‘Dat was wel even wennen. De SCH 6 is 88 meter, maar de SCH 302 is een kast van een schip. Toen ik in Las Palmas aankwam, krabde ik wel even achter mijn oren toen ik haar in het dok zag staan. Aan boord moest ik eerst mijn weg zien te vinden.’

De SCH 302 vist vanaf januari op blauwe wijting en lost dan in Velsen. ‘Die bestekken liggen aanvankelijk bewesten Ierland, tot zo’n 150 mijl uit de kust, ongeveer op de vijftigste breedtegraad. Daarna volgen we de migratie van de blauwe wijting, die noordoost in trekt. We vissen dan op 400 tot 500 meter diepte. Uiteindelijk komen we bij de zeventigste breedtegraad terecht. Dan zit je behoorlijk noordelijk en weet je dat slecht weer eerder regel dan uitzondering is.

Met de 302 kun je dan wat langer doorvissen dan met de SCH 6. Dat verschil merk je wel. ‘Voor blauwe wijting gebruiken we een relatief groot pelagisch trawlnet met een horizontale netopening van 180 bij 80 meter. Zodra de blauwe wijting kuit gaat vormen, zwemt hij in compacte scholen en kunnen we met een veel kleiner net werken. Dat is vaak de helft kleiner en scheelt natuurlijk in brandstofverbruik.’

De blauwe wijting wordt gebruikt als surimi voor de productie van onder meer krabsticks. De SCH 302 kan 275.000 pakken diepgevroren vis bergen. Alle pakken staan op pallets en met vijf heftrucks worden die gestuwd. Wanneer de vriestrawler in Afrikaanse wateren vist, wordt de lading met eigen gerei op zee in reefers overgeslagen.

Snelle sardinella
Van mei tot december zien de opvarenden van de SCH 302 geen haven meer. Vorig jaar werden alle vangsten op zee overgeslagen. ‘We varen in principe zes weken op en drie weken af en gaan voor het lossen vaak op een rede voor de Mauritaanse kust voor anker. Dan regelen we gelijk het aflossen van de bemanning. Dat scheelt allemaal veel tijd en papierwerk.

Vanaf de rede naar de visgronden is ongeveer twee tot vijf uur stomen. Dus weinig visverlet. De vangsten bestaan in Afrikaanse wateren uit sardinella en grote sardines, maar pilchards vangen we ook. In tegenstelling tot de noordelijke wateren vissen we voor de Afrikaanse kust vrij ondiep.

We zitten soms maar op dertig meter water. Dus gebruiken we een klein trawlnet. Eigenlijk vissen we tegen het wateroppervlak aan. Ik kan soms gewoon de scheerborden zien. We moeten er overigens wel de vaart in houden, want het trawlnet moet hoog in het water blijven.

De vis is ook beweeglijker en dus moeten we goed manoeuvreerbaar blijven. Dat kan alleen met een klein trawlnet.’

Dijkhuizen wil niet alleen de vangsthoeveelheid weten, maar ook welke soorten erin zitten. ‘Ik ben een visliefhebber en mag graag een door onze kok bereide tonijn of zwaardvis verschalken. Ik heb overigens niks te klagen, want bijna elke dag staat er wel vis op het menu.’ (WdH) Bron : Schuttevaer

[dekzwabber]

Euh fff kijken of het werkt 

Ja dus

[limanda]

vol lof over de buitenlanders kan je makkelijk zeggen als je op de brug staat en er niet bij te maken heeft maar jan de matroos word er door weggewerkt en daar door zijn er niet zoveel nederlanders meer op de vissersschepen gedwongen oprotten en nooit meer terug komen haal ze maar door een ringetje die lui
hoe werk je de hollandse werksituatie naar de klote

[willem2]

‘Atlantic Dawn’ overgenomen door P&P

SO 914,  klik voor foto's


KATWIJK – Rederij Parlevliet & Van der Plas heeft de Ierse SO 914 ‘Atlantic Dawn’ overgenomen. De diepvrieshektrawler van McHugh maakt zijn huidige visreis op blauwe wijting nog af en komt dan naar Nederland. P&P gaat het schip in eerste instantie inzetten in Europese wateren.
 
De Katwijkse rederij is al maanden bezig met onderhandelingen met de familie McHugh over de aankoop van het bijzondere schip. Volgens directeur Diek Parlevliet heeft het P&P-concern ‘genoeg visserijmogelijkheden, maar te weinig staal’.
 
De ‘Atlantic Dawn’ komt onder Nederlandse vlag en daarmee onder de PFA (Pelagic Freezer-trawler Association). Naam en nummer zijn op dit moment nog niet bekend. Schipper wordt IJmuidenaar Gerrit Plug, die op dit moment nog eerste schipper is op de KW 171 ‘Maartje Theadora’.

Op dit moment vist de trawler nog voor Ierse rekening op blauwe wijting. De vangst van deze reis zal gelost worden in IJmuiden, waar de trawler al jaren regelmatig lost bij Daalimpex, en daarna zal de overgang naar P&P een feit zijn.
 
De ‘Atlantic Dawn’ kwam voor het eerst in IJmuiden in augustus 2000, toen het rechtstreeks van de Noorse werf Sterkoder in Kristiansund kwam. Het schip was in de vaart gebracht door de Ierse reder Kevin McHugh, die vorig jaar plotseling is overleden. McHugh had toen ook nog de ‘Veronica’ in de vaart, wat inmiddels een Noorse onderzoeksschip is. In IJmuiden trok de SO 914 veel bekijks. En niet ten onrechte.
 
Het door Vik & Sandvik ontworpen schip is een schitterende trawler, die er van buiten uitziet als een mega-jacht en van binnen van alle gemakken voor de bemanning is voorzien. Het schip is gebouwd om te kunnen trawlen én twinriggen, maar van die laatste mogelijkheid is nooit gebruik gemaakt. De twee schroeven van het schip worden voortgestuwd door twee MaK-hoofdmotoren, en tevens is het hulpvermogen van MaK (MaK is het ‘huismerk’ van P&P).

Volgens de Noorse werf was de ‘Atlantic Dawn’ ‘veruit het grootste vissersschip ooit gebouwd’. Die kwalificatie is gezien de lengte van 144 meter, de breedte van 24 meter en een inhoud van 14.000 GT alleszins gerechtvaardigd, maar dergelijke ‘complimenten’ hebben de reputatie van de trawler nooit goed gedaan.
 
De ‘Atlantic Dawn’ is ook niet vrij van controverses geweest. Dat begon al bij het in de vaart komen van de trawler. Er was toen geen plaats in het Ierse visserijregister en het schip kwam tijdelijk in een apart koopvaardijregister. Pas toen de ‘Veronica’ werd omgevlagd naar buiten de EU werd er plaats gemaakt in het officiële Ierse visserijregister. Milieuorganisaties hebben het schip altijd in het vizier gehouden.

Parlevliet benadrukt dat de ‘Atlantic Dawn’ vooral groot is in laadvermogen. ,,Wat vangsten betreft is ook dit schip afhankelijk van het vriesvermogen en in die zin niet groter dan onze eigen grote trawlers.’’ Het schip kan ruim 300.000 pakken bergen in de ruimen, wat neerkomt op 6-7 miljoen kilo vis.
 
Om de ruimen vol te krijgen met een dergelijke hoeveelheid diepgevroren vis is een diepvrieshektrawler als de ‘Atlantic Dawn’ bij goeie visserij minstens een maand bezig. Ter vergelijking: een grote Schotse of Ierse tankboot kan in één korte trip van enkele dagen 1-2 miljoen kilo verse vis aanlanden.
 
De Schotse trawler ‘Altaire’ had vorige maand voor 2 miljoen kilo makreel slechts twee trekken nodig. Maar hoe de reputatie van de ‘Atlantic Dawn’ ook moge zijn, P&P is ‘heel blij met dit bijzonder mooie schip’.  Bron : Visserijnieuws.nl
 
 

[willem2]

kw 174 annelies ilena
gr willem

[zier]

willem goeie middag,neem je der nog wel ff gouw een foto van met z'n nieuwe nummer voor dat die an z'n stutte trekt.
zier

[willem2]

volgens mij is hij al weg zier
gr willem

[Rinus.N]

Even geleend van Marcel Coster

[willem2]

jij word gauw bediend zier
bedank rinus scheelt weer een ritje ijmuiden
gr willem

[zier]

willem hij leg nog binnen hoor.
zier