Herinneringën deel 1

[vreemdeling]

Terugblik 26

Zoals in de meeste zuidelijke landen met een katholieke invloed, is er ook in Las Palmas het gebedel door nonnen, om wat geld of voedsel,  voor de door hen beheerde weeshuizen. Vaak wordt er door de nonnen borduurwerk te koop aangeboden. gefabriceerd in hun schaarse vrije tijd
Het "opengewerkt "kantwerk van deze streek is heel bekend en ik heb mij laten verleiden,  een tafelkleed van 3 meterlengte met 12 servetten te kopen. 
Voor de spotprijs van slechts 10 gulden. Het arbeidsloon van de nonnen welke dit tafellaken hebben vervaardigd moet dan maar enkele centen per uur zijn geweest. Of zij hebben het gemaakt ... ter ere van.
Het tafellaken is meerdere malen bij mij thuis in gebruik geweest bij feestdagen. Het bleek qua afmeting te groot voor een normale gezinstafel en het wassen en stijven van zo'n tafellaken moest door een wasserij worden uitgevoerd en moest met grote zorg geschieden.. Vooral als je nog in de kleine kinderen zit is zo tafelkleed in de kortste keren smerig
Uiteindelijk heb ik dit tafellaken met servetten aan een kerk in 's-Hertogenbosch geschonken, welke het tot op heden nog steeds gebruiken voor hun viering van het Heilig Avondsmaal.
Nog steeds een mooie herinnering aan mijn vaartijd als ik deze kerk  een enkele maal per jaar bezoek, de kerk waarvan ik jaren zelf lid was.

We weten van de lossing in IJmuiden dat het snel gaat.. Hooguit 24 uur. Dus een kort verlof en de volgende reis staat weer voor de deur. Het enige wat meevalt is de korte reisduur, wat veel vergoedt.
Af en toe eens een afwisseling als er passagiers de reis meemaakten. Veelal "snoepreisjes ", aangeboden door het hoofdkantoor. Maar bezoeken brengen aan land beperkte zich maar tot 1 of 2 dagen en de rest van de reis was zee panorama, met als afwisseling mooi weer en slecht weer, met de daarbij behorende zonsopkomsten en ondergangen.
En natuurlijk de gebruikelijke middagborrel in de kapiteinshut en de gezamelijke maaltijden, mits zeeziekte dit niet verhinderde.

Aan alles komt een eind. Na diverse reizen met plezier te hebben gemaakt komt bij aankomst in IJmuiden de domper.
Eén van mijn keurings papieren was verlopen en zonder geldige keuringspapieren kon er niet gemonsterd worden voor een volgende reis.
Toen ter tijd moest er jaarlijks een keuring worden gedaan m.b.t. de lichamelijke conditie en om de 2 jaar een keuring van gezichts en hoororganen. In mijn geval moest ik mijn ogen op nieuw laten keuren.
Tot mijn grote verwondering werd ik afgekeurd. De gehouden keuringen werden door deze artsen in het meegebrachte monsterboekje opgetekend en van stempel voorzien.
Nu kreeg ik ook een "pracht " stempel.....  AFGEKEURD.
Daar sta je dan.
Einde van je zeemansloopbaan.
Ik was te jong om bij de geconstateerde afwijking aan mijn ogen,  bij de uitoefening van mijn beroep, een bril te dragen.
Was ik 40 jaar geweest dat was dit weer wel mogelijk geweest.  Een vreemde wetsbepaling.

Hoe deze regels tegenwoordig zijn is mij onbekend. Wat mij wel altijd heeft verbaasd is,  dat je toen ter tijd met een bril op, met meer dan 120 km /per uur over de wegen mocht scheuren. Maar op een schip, dat hooguit 12 mijl per uur vaart, dit niet mogelijk was en waar je nog de hulp had van de moderne navigatie middelen.
"VAREN IS NOODZAAK " had dus voor mij afgedaan. Wat nu.?
Op dat moment de jongste 1e stuurman in jaren van de maatschappij en de oudste 1e stuurman qua anciniteit.
Promotie in het verschiet ?
Was mijn studie voor niets geweest ?
Niemand weet het. Ik zal er bij moeten leren leven. Misschien heeft het ook zijn positieve kanten.
Een baan aan de wal ? Altijd thuis ? Meer aandacht voor je jonge gezin.!
Het devies zal moeten zijn. Niet bij de pakken neer zitten, Niet achterom kijken , dat is geweest. Vooruit zien, daar ligt ( en misschien lacht ) de toekomst. De toekomst zal het leren.

In overleg met de maatschappij loop ik haven wachten bij lossende schepen en zal ik proberen via sollicitaties een passende baan te vinden.
Een der advertenties van een frans concern in Brabant vraagt een ex . stuurman voor hun logistieke afdeling..
Sollicitatie, gesprekken, bevestiging en wanneer kan je beginnen.Dan het verzoek om zo spoedig mogelijk te beginnen.
Half december, 3 dagen na het laatste gesprek, start ik met mijn nieuwe baan. Een woning is reeds beschikbaar ofschoon er nog steeds woningnood is.
Begin februari verlaat in Den Haag en vestig ik mij met gezin in 's-Hertogenbosch.
Per 1-1-62 verlaat ik de dienst van Wm.H.Muller en Co.NV.
Een nieuwe levensloop begint en hoe zal het mij vergaan ?
Vanaf dat moment werd ik een "VREEMDELING " , t.o.v. mijn geboorteplaats en ben dat tot op heden gebleven.

Achteraf vraag je af....?
Wat waren de mooiste schepen......  Zonder twijfel de Domburgh en Vrijburg   Batavier 1 en 3
Wat was de mooiste lijndienst .......         Rotterdam-Londen. Soms 2x per week maar wel het weekend thuis
Waren de grotere schepen gezelliger...... Nee , deze schepen hadden geen radiotelefonie installatie en je had hierdoor op je wacht geen contact met collega's op andere schepen.

Het motto van onze moderator Rinus Nutbey is... Eén maal gevaren, altijd gevaren.
Dat is juist. Het water trekt altijd.en als vacantie vier wil ik bij voorkeur aan zee.
In 1971 heb ik toch weer voor een week als prenter de zee opgezocht.
Een reis met de Sch. 110 Ali, met schipper J.Taal.
Een mooi schip, maar lelijk gemaakt door de stellages achter de midscheeps voor de bokken visserij.
Ook deze reis werden we opgeschrikt door de gevaren van de zee. Eén der Urker kotters laat weten dat er een bemanningslid wordt vermist, waarschijnlijk overboord geslagen. Nooit weer terug gevonden.
Ofschoon de Sch.110 ruim 1000 pk ter beschikking had aan trekkracht en met 2 boomkorren viste, was de gevangen hoeveelheid vis niet in vergelijking met de vangst van de Sch.10,  waar rond 1948 ik een reisje mee maakte. Deze ex Deense snik had slechts 80 pk trekvermogen tot haar beschikking en viste met slecht één borden trawl.

Allen die een bijdrage hebben geleverd aan de afleveringen van Terugblik in de vorm van reacties en foto's hartelijk dank.
Uw medewerking heeft er toe bijgedragen om dit schrijfwerk tot het einde toe af te werken.
Veel vrije tijd heeft het gekost, maar voor een goed doel.
Herinneringen aan Scheveningen en haar bewoners
Misschien hebben mijn kinderen en klein kinderen er later nog iets aan, als zij iets van hun vader of opa willen weten.

Vreemdeling Cor



Einde

[Maart]

Cor met veel genoegen gelezen hartelijk bedankt

gr Maart

[roker]

Als je nog meer verhalen hebt , houden we dit tot sterke aanbeveling . Ik heb zitten genieten

Henk K

[Wybe-M2]

Met veel plezier gelezen en steeds uitgekeken naar de volgende aflevering.

[Zeester]

Cor ik genoten van je reisverslagen heel mooi bedankt!!

met vriendelijke Groetjes Willem.

[vreemdeling]

Lezers,
 Op Google onder vermelding van Joseph Frering zijn nog meer bijzonderheden te lezen over dit schip en de Louis Lantz.
Ook zijn er foto's geplaatst.
Verhalen en foto's zijn niet van mij afkomstig.
Het geheel is echt lezend waardig.
Succes er mee.
gr.
Vreemdeling

[ctaal]

Cor,

Ik heb met veel plezier je herinneringen gevolgd. Erg interessant en goed geschreven.

Vriendelijke groeten,
Kees Taal

[lois]

jammer,spannend boek is uit.
pspaans

[Metser]

Klasse!!

Wie volgt?

[aat taal]

Heel goed. Ik heb genoten.

aat taal

[J.H.]

Ja, het was interessant ,mede doordat er zo ongeveer die zelfde  tijd ook nog familie van me op die schepen vaarde maar helaas het verhaal eindigde veel abrupter dan ik had verwacht, ik had voor mijzelf alreeds ingeschat  dat Vreemdeling een Schelde Loods of iets dergelijks was geworden dat kwam doordat hij in Zeeuws Vlaanderen woonde/woont, maar helaas mocht dat niet zo zijn, al de vele varensgasten hier op de site , ik ook,  kunnen ons goed indenken wat Vreemdeling bij het afgekeurd worden  heeft doorgemaakt, maar kunnen we dat echt ?? Ik denk van niet.
Vr gr.
Jan

[vreemdeling]

Vacantie.

Ook op oudere leeftijd kan men nog volop van een vacantie genieten.
Een voorwaarde is nog wel dat het weer niet te slecht is en je op oudere leeftijd nog goed gezond en mobiel bent, en gaan en staan kan waar je maar wilt.
De manier van reizen zal ook wel een voorwaarden zijn en zeker ook de hoeveelheid geld wat je wilt en kunt spenderen.
Een dure verre vliegreis behoeft niet beter te zijn als een auto tocht naar één van onze buurlanden.
En natuurlijk telt ook mee, wat verlangt of verwacht je van een vacantie.
Voor de één is een terrasbezoek met een lekker drankje een voorwaarde. terwijl de ander een wandeltocht en een likijsje ambieert.
De één ambieert een " all in " verblijf in een 5 sterren hotel , terwijl de ander er met de caravan er op uittrekt en zelf zijn potje kookt.
En dit jaar heb ik weer diverse ouderen gezien, die er met de tent op uit trokken.

De laatste jaren heb ik mijn vacantie door gebracht in Noord Frankrijk en dat dan natuurlijk aan de kust.
Als ik bij mijn kinderen in het binnenland of in Luxemburg op hun huis moet passen zie ik genoeg  landelijk genot en behoef dan in een vacantie niet hetzelfde te zien.

Voor mij vanuit Zeeuws Vlaanderen is de afstand naar Noord Frankrijk niet zo ver.
Verleden week ben ik met auto en caravan in drie en een half uur vanuit Boulogne sur Mer naar huis gereden en ook onder weg nog een stoppauze gemaakt om te eten en wat te rusten. Afstand 240 km, waarvan 15 km op secondaire wegen en de rest snelweg.
Vanaf Dieppe zal het zo'n 400 km zijn, dus heel aangename afstanden om in een dag te doen.

De gehele noord -west kust van Frankrijk is mooi en er zijn vele leuke plaatsjes om te bezoeken.
Dit jaar heb ik mij beperkt tot de plaats Wimereux en omgeving, een leuke en moderne badplaats 6 km benoorden Boulogne sur Mer.
Deze plaats bezocht ik nu voor de 5e maal en nog steeds bevalt het mij daar uitstekend.
Er is een goede camping in deze plaats, zo'n 500 meter afstand van het strand en de gezellige boulevard.
Deze camping wordt door de gemeente beheerd en berekent schappelijke prijzen. Ik betaalde € 16.50 voor staanplaats caravan, electriciteit, 2 personen en staanplaats voor de auto bij de caravan incl. toeristen belasting per dag.
De staanplaatsen zijn zeer ruim. Overdag en 's-nachts politie controle
In de plaats is nog een 2e camping. Deze camping is verder van de kust gelegen en is qua prijzen duurder en heeft minder grote staanplaatsen en veel geluidsoverlast van de TGV trein die vlak langs de camping voort raast. De camping is iets luxer met veel vaste bewoners.

Wat trekt mij naar Wimereux ?
De zee, het strand , de duinen, de krijtrotsen en de gehele omgeving.
Deze kuststreek wordt ook wel aangeduid als de Côte Opale. De fransen zijn er erg goed in om bepaalde kustgebieden een mooie kleurrijke naam te geven.
Maar laten we eens de omgeving gaan bekijken vanaf Wimereux in noordelijker richting tot aan kaap Blanc Nez

Wimereux heeft een schitterende wandel boulevard waaraan diverse hotels, vacantie huizen en horeca bedrijven zijn gevestigd.
Over een groot gedeelte van de boulevard zijn aan de landzijde strandhuisjes geplaatst.
Ieder huisje versiert met een vrolijke naam en hier en daar wat extra versiering. Huisjes geschilderd in een witte kleur en afgezet met blauwe biezen. De franse kleur voor een badhuisje zoals  je ze overal aan de franse kust tegen komt.
Waarom deze badhuisjes op de boulevard. ?
Bij hoogwater staat de zee tot aan de boulevard dijk en er zou weinig van de strandhuisjes overblijven bij het minste of geringste zuchtje wind.
Hele families hebben zich bij mooi weer rond deze strandhuisjes verzameld.
Vaak onder het genot van etenswaren en een glas wijn en omgeven door spelende kinderen met bal, step of fietsje. Het geheel geeft een prettige ontspannen sfeer. En hier omheen flaneren de overige badgasten, vacantie gasten en overige bezoekers.
Gedurende een groot gedeelte van de dag is de boulevard afgesloten voor wielrijders , skeelers en loslopende honden.
En auto's zijn al helemaal niet toegestaan. Het is met recht een wandel boulevard.
Aan de zeezijde van de boulevard is een verhoging aangebracht, welke meteen als bank met leuning kan worden benut. Aan de buitenzijde van de boulevard zijn bordessen aangebracht.
Bij laag water is het strand zo'n 500 meter breed. Het strand heeft nergens een droog gedeelte, want bij hoogwater staat het gehele strand weer onder water.
Bij laag water is er voldoende ruimte voor de vele badgasten, maar zodra de vloed opkomt trekken de badgasten zich steeds verder terug, richting boulevard en op het laatst is iedereen op de boulevard.
Op de banken en op de bordessen, één groot strandvermaak.
Bij goed weer vertrekken de eerste badgasten om 19.00 uur huiswaarts, de tijd voor de franse avond maaltijd en om 20.00 uur is de boulevard vrij van de badgasten en resteren de flanerende hotelgasten en wandelaars.
Wat het water betreft zijn het nog de surfers welke na hun dagtaak nog even hun sport willen bedrijven en verder nog war zeilbootjes van de plaatselijke verhuurderij en zeilschool.
In deze plaats worden regelmatig belangrijke surf wedstrijden gehouden.
Bij het zwemmen moet men er wel rekening meehouden dat er erg veel stroming staat.

Aan het einde van de boulevard in noordelijke richting stroomt het riviertje Wimereux in zee en een kilometer verder begint een belangrijk duingebied, de "dunes de Sacs". Momenteel een groot natuurpark, met golfbaan en dure vacantie woningen.
Overal in dit duingebied zijn nog de overblijfselen van de duitse bezetting te zien. Heel veel bunkers en geschutsstellingen en reeds vele van deze bunkers zijn vanaf de krijtrotsen in zee gestort, door de voortdurende afkalving van de krijtrotsen.
Door dit hele gebied zijn wandelpaden aangelegd en op diverse plaatsen langs de verkeersweg parkeerplaatsen aangelegd met duinpaden naar het strand of panorama punten.
Dit duingebied strekt zich uit vanaf Wimereux tot voorbij het plaatsje Ambleteuse.
Ambleteuse in ook een badplaats, echter minder chic als Wimereux.
Wel met een eenvoudige boulevard, maar met een minder mooi strand. Grote gedeelten bedekt met grintkeien.
Bij hoogwater staat ook hier het water tot aan de boulevard dijk.

wordt vervolgd

[vreemdeling]

Gelieve te lezen in voorgaand artikel
dunes de Slacs i.p.v. dunes de Sacs
Cor

[Zeester]

Cor bedankt!!

hij is weer voor z'n roodkopere!

Groetjes Willem.

[Wybe-M2]

Wimereux is bij de fransen vooral bekend voor zijn mossels. Die gaat men daar zelf rapen. Je vindt er dan ook alleen nog maar hele kleine mossels.
De fransen beweren dus dat kleine mosselen lekkerder zijn dan de grote (Zeeuwse).