Herinneringën deel 1

3
Dit plan was van begin af aan een succes,
Een stuwadoors maatschappij bouwde in Grimsby een ijs opslagplaats met een rieten dakbedekking , wat van de vennen en meren rondom de stad afkomstig was en werd vervolgens volgestouwd met ijs.
Aan het einde van 1860 werden duizenden tonnen natuurlijk ijs naar de vissershavens vervoerd in grote houten barken.
Een van de eerste verhuurders uit Hull werd door een ernstig bedrijfs ongeval getroffen. Door het niet sluiten van een klep liep de kelder vol water tijdens hoog water en hierdoor de gehele jaar voorraad verloren ging.
Het vervoer per schip was na verloop van tijd de oorzaak van een grote tarief verhoging door de spoorwegen en ook werd aan diverse maatschappijen geweigerd lege viskisten retour te sturen tegen het normale tarief.
Hellyer en de andere trawler reders uit Hull formeerden een eigen vloot en bouwden grote snel varende zeilkotters om de Boxing vloot te bevoorraden en de gevangen vis mee retour te nemen naar de Londende vismarkt Billingsgate.
Deze super schepen waren toen de snelste schepen langs de gehele Engelse kust en als zij niet meer nodig waren na de zomer visserij, werden zij ingezet voor de fruit vaart vanuit het Middenlandse zeegebied.
Hierbij vaak de snelle fruit schoeners uit Salcombe, voor de wind varend, hun hielen te laten zien.
Maar snelheid was ook een kwestie van wind en bij weinig wind of windstilte en ook nog afgaand tij op de Thames, werden er sleepboten er op uitgestuurd om de schepen de rivier op te slepen.
In 1865 werden deze schepen voor het vervoer van vis, uitgerust met een stoom voortstuwing.. Het eerste in gebruik genomen schip was voor de Short Bleu Boxing vloot en later ook voor de andere vloten.
Deze schepen, die nog steeds kotters werden genoemd, werden de zwervers van de Noordzee genoemd, .in een eeuwig durende verplaatsing tussen de Londense vismarkt en de vloot van smack's zwoegend ver weg op zee.
Zij waren lang en slank gebouwd om door wat voor zeegang ook, met vier duizend kisten, in ijs verpakte vis in de ruimen, te vervoeren.
Vaak met het dek constant onder water hebbend en de man aan de helmstok van het roer, met alleen maar met een beschutting van een stuk zeildoek.
De stoom kotters hadden trawl netten, aangeslagen aan de visborden, in de zijden waardoor zij er als vissersschip uitzagen en als zodanig werden geklasseerd en hierdoor minder havengeld moesten betalen.
De zeilkotters werden omgebouwd voor de trawlvisserij en haar enorme tuigage werd veranderd zodat de schepen met minder kracht inspanning konden worden gerund alsof het kleinere vaartuigen, zoals de Ketches, waren.
Ze bleken succesvol te zijn, zodat veel van de conventionele visserij smack's met 10 voet verlengd werden en als een “heertje “pronkten met hun veranderde tuigage.
Na meer dan 20 jaar late, na de in 1837 ontdekte visserij gebied van de Silver Pits, was de Boxing trawvisserij in de Noordzee efficiënt en een goed georganiseerd tak van visserij, die bijna 2000 smack's beheerden en het gehele industriële Engeland dagelijks kon voorzien van verse vis.
Blijven er altijd nog vragen ?
De kotters konden wel op de Thames bunkeren maar of ze ook ijs konden laden is onbekend. En eenmaal weer terug op de visserij lijkt het mij een onmogelijke zaak om de zeil trawlers van ijs te voorzien. Misschien hadden deze scheepjes een bun waarin zij de vis bewaarden alvorens het aan de kotter te leveren.
Maar het lijkt mij erg moeilijk om de vangst van een dag uit de bun te scheppen en wat gebeurd er met de vis als op een dag de (zeil)trawler door zware zeegang zijn vis niet aan de kotter kan leveren ?
Hoogts waarschijnlijk zal de vangst hoofdzakelijk uit platvis hebben bestaan daar zij met de kor visten.

Een verlengstuk van de Boxing visserij is de visserij op heilbot bij Groenland.
De successen van de firma Hellyer waren niet onopgemerkt gebleven.
Zelfs in het buitenland was zijn naam bekend en zeker in een land als Noorwegen waar de visserij een vooraanstaande bedrijvigheid was.
Zo werd in 1926 een der directeuren van de Hellyer firma in Hull bezocht door een Noor, Engvar Baldersheim geheten, uit de vissersplaats Bergen.
Hij wist dat er bij Groenland veel heilbot was te vangen en hij haalden dhr. Owen van de firma Hellyer Bros over, om op grote schaal de heilbot visserij te gaan uitoefenen.

Een vrachtschip “ Artic Prince “ werd aangekocht. Dit schip werd voorzien van een koel installatie en de laadruimte zal hier ook zijn op aangepast.
Tevens werden er davits geplaatst waarmee dories te water konden worden gelaten.
Hetzelfde gebeurde met het vracht/passagiersschip “Allantic Queen “, wat oorspronkelijk dienst deed als koelschip tussen New York en Buenos Aires, dus hier was geen koel installatie nodig.
Vanuit deze twee schepen zou door middel van lijn visserij en de gebruikmaking van de dories, de heilbot vangst geschieden.
Ook werden twee trawlers aan de vloot toegevoegd die tot taak hadden de gevangen vis te verzamelen bij de dories en naar de koelschepen te brengen.
Tevens hadden zij tot taak om ijsbergen en ijsvelden te verkennen zodat de dories visserij, ongehinderd kon worden uitgeoefend.
Deze trawlers waren ook met enkele dories uitgerust.
In het totaal waren er 70 dories beschikbaar voor de visvangst.
Het visseizoen liep van April tot Oktober.
In deze periode bleven de twee moederschepen en de twee trawlers op de visgronden.
De gevangen vis werd vanaf de moederschepen door twee schepen van de Wilson lijn naar Hull gebracht. Deze twee schepen, de Borodino en Mourino, voeren continu af en aan tussen Hull en het gebied bij Groenland.
Met vis vanaf Groenland en met voorraden voor de schepen, aflossing van bemanningsleden en bunkerkolen voor de moederschepen en trawlers vanaf Hull.
De trawler konden dus bunkeren bij de carriers.
Hier is wel geen sprake van Boxing Fleet visserij, maar wel de Fleet visserij, daar de vangst schepen op de visgronden bleven en de gevangen vis door carriers werd afgehaald en naar de plaats van verkoop werd gebracht.

Deze lucratieve visserij heilbot visserij bij Groenland werd al spoedig ook bekend bij anderen.
Zo ook door de firma Crampen en deze firma liet in 1929 speciaal voor dit doel een schip bouwen. Het was de Perihellon, een beugschip, 140 voet lang, 24 voet breed en 13 voet diep, en zij werd getuigd zoals het gebruikelijk was bij de beugschepen en het schip zou de gevangen vis rechtstreeks naar de wal brengen.
Het schip had tijdens de reizen veel hinder van stormen en ijsbergen.
Het grootste gevaar, behalve de harde wind, waren de ijsvelden en ijsbergen en tevens de lage winter temperatuur om in te werken
Hieruit blijkt dat er voor dit schip geen beperkt visseizoen was..
De reis naar de visgronden was vaak een nachtmerrie.
Gewoonlijk moest, om de visgronden bij Kaap Farewell en de Davies Straat te bereiken, een traject van 500 mijl worden afgelegd.
Heen en terug reis vergde dus al ruim 1000 mijl, maar tijden de gehele reis werd er wel 2500 mijl afgelegd, dus 1500 mijl met vissen en beug uitzetten.
Het schip was uitgerust met een beug van 12 mijl lengte. Deze beug was voorzien van 5400 haken en talrijke boeien.
De eerste paar dagen van de vangst werd haring als aas gebruikt en hierna de onbruikbare vis die met de beug was gevangen.
De gevangen heilbotten varieerde in gewicht van 14 lbs( 7 kg.) tot 40 stones.( 1140 kg.)
Op een goede reis kon de vangst 130 t0t 140 ton zijn.
Dit schip bracht zijn vangst zelf aan de wal in tegenstelling van Hellyer die gebruik maakte van koelschepen en carriers.

Een bepaald gedeelte van de haven van Grimsby was bedoeld voor de beugers. Na lossing werden de gevangen heilbotten in de veiling stuk voor stuk in de hal uitgespreid en iedere vis voorzien van een label waarop haar gewicht stond vermeld.
Rond 1930 was een besomming per reis ongeveer 700 pond. Een erg goede reis bracht 1300 pond op. De onkosten per reis waren ongeveer 300 pond.
De schipper kreeg 10 % , de stuurman 7 ½ % van de besomming na aftrek van de onkosten.
Ook deze soort visserij veroorzaakte overbevissing en de visserij was niet meer rendabel en werd dan ook niet meer uitgevoerd.

Einde.
Met dank aan J.H voor de gegevens uit zijn archief .

	Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren. 22-11-2024, 17:49:20

Nieuws: Nieuwe leden moeten helaas wachten tot dat de webmaster ze accepteert. Er is veel kaf onder het koren. Het beste kunt u na registratie ons nog even een e-mail sturen jolydesign@ziggo.nl.