Herinneringën deel 1

Trawler Viola

The trawler Viola werd in 1906 in opdracht van de Hellyer Stoomvisserij maatschappij gebouwd en was gevestigd in Hull. De Hellyer familie kwam oorspronkelijk uit Devon en zij waren reders en hadden een kleine vloot van zeilsmack's en in 1870 raakten zij betrokken bij de constructie van stoomtrawlers.
De meeste van de stoomtrawler die voor Hellyer in jaren rond 1890 tot aan het begin van 1900 werden gebouwd, waren bedoeld voor de visserij bij IJsland en de Faroes.
Maar in 1905 besloot Hellyer om een complete nieuwe vloot van stoomschepen te bouwen voor een Noordzee Boxing Fleet.
Het plan van Hellyer was verbluffend ambitieus voor de toen eigentijdse visserij normen.
Hij verzekerde zich van de benodigde financiële basis om de bouw van een vloot van 50 schepen van de grond af op te bouwen en 5 nieuwe stoomkotters om de Boxing fleet te bedienen.
Dit was waarschijnlijk de grootste gewaagde onderneming van zijn soort, die ooit in welke vissersplaats in de wereld had plaats gevonden.
Deze onderneming had voor haar investering een bedrag nodig van 320.000 pond.

De Viola was een van de trawlers die in deze totale order werd gebouwd.
Dit vond plaats in Berverley bij de werf van Cook, Welton en Gemmell en haar te waterlating was in 1906.
Zij was uitgerust met een triple expansie machine die was gebouwd door machine fabriek Amos en Smith in Hull.
Het schip was 102 voet land en had een tonnage van 174 grt.
Zij was gebouwd met een open stuurhuis achter de schoorsteen zoals de meeste schepen van de vloot.

Tot aan W.O.1 Was zij werkzaam in de Boxing Fleet van Hellyer. De vloot was nog wel steeds vissende in de Noordzee en de vangsten van de vloot werden met regelmaat, zelfs bijna dagelijks door snelle kotters naar de Londonse vismarkt gebracht.
Na het uitbreken van W.O.1 werd de Vio;a door de Admiraliteit gevorderd en werd met een 3 ponds kanon uitgerust en ingedeeld bij de Hulp Patrouille Groep 2 met als basis de Shetland eilanden. Zij deed hier dienst als patrouille vaartuig en bij het bewaken , openen en sluiten van de de drijvende versperringen voor de havens en afwisselend wat escorte werkzaamheden.
Gestationeerd zijnde op haar basis is zij ook in gevecht geweest met tenminste 1 onderzeeër.
In September 1916 werd zij uitgerust met een 12 ponds kanon en overgeplaatst naar het gebied rond de Tyne en deed daar werk als mijnenveger en patrouille werkzaamheden.
Op 13 Asugustus 1918 speelde zij een voorname rol, samen met de bewapende trawlers John Brooker en de John Gilman, bij het tot zinken brengen van de onderzeeër UB 30 in de buurt van Whitby.
Voor het grootste gedeelte van de oorlog was Charles Allum uit Hull schipper op het schip.
Gedurende de oorlog zijn er op z'n minst 15 schepen van de Hellyer vloot van 50 schepen verloren gegaan bij acties tijdens het vissen.
De Viola werd in het begin van 1919 vrij gegeven en keerde terug bij Hellyer om te gaan vissen.
Hellyer had echter bersloten zich te concentreren op de visvanst bij Ijsland, Barents Zee of elders en verkocht het overblijfsel van haar Noordzee vloot.
De Viola werd naar Noorwegen verkocht en haar werd veranderd in Kapduen en was een van de eerste Noorse trawlers.
Echter na enkele jaren werd het bedrijf, dat de Viola had gekocht, overgenomen door Nils Torvald Nielson Alonso, een rasechter walvisvaarder.
De trawler werd veranderd in een walvis jager en kreeg een nieuwe brug, nu gesloten en voor de schoorsteen.

Het schip was gedurende twee walvis reizen in een periode van een paar jaar als walvisjager werkzaam bij de kusten van Africa.
De eerste reis, met het fabrieksschip Bas 2.was bijna historisch omdat zij de eertste expeditie was die de niet toegestane pelagische walvis vangst uitoefende bij de Afrikaanse kust.
Beide reizen waren in commercieel opzicht gezien niet succesvol en in 1927 werd de trawler van voorheen, nu onder naam Dias, opgelegd in de haven van Sandesfjord in Noorwegen.
Nog hetzelfde jaar werd zij verkocht aan de Compania Argentina de Pesca Sociedad Anonima, voortaan Pesca genoemd.
De firma Pesca opereerde vanuit de haven Grijtviken, een plaats in South Georgia op de Falkland eilanden. De firma had schepen nodig voor de jacht op zeehonden.
De arbeidskrachten en het operationele beheer van deze firma waren hoofdzakelijk Noren.
De Viola / Dias ging hetzelfde jaar naar Grijtviken om voortaan vanuit deze plaats haar werkzaamheden te verrichten.
Het schip moest nu jacht maken op Olifant zeehonden. De jacht op deze dieren was in een eerder succesvol gesprek met het Gouvernement van de Falkland eilanden zeer goed geregeld.
Het eiland was in 2 divisies verdeeld. Om het jaar werd er een gebied met rust gelaten. Alleen op volwassen zeehonden stieren mocht worden gejaagd en ook maar alleen in een bepaalde periode.

Door haar laad capaciteit werd de Dias ook regelmatig aangewezen om expedities te ondersteunen en begeleiden naar South Georgia en de Zuidelijke Atlantic.
Dit hield ook in om de bemanning van een Argentijns meteo station op het Laurie eiland af te lossen. De rondreis van South Georgia naar de South Orkneys, waar het meteo station was gevestigd, vergde ongeveer 12 dagen en was mede afhankelijk van de ijs situatie.
Een eerdere poging om het weerstation af te lossen met een Argentijns schip mislukte maar de ex. Trawler slaagde er in om door het ijs te komen en de aflossing tot stand te brengen.
Er waren ook jaren dat de Dias naar Buenos Aries om expeditie personeel aan boord te nemen voor diverse expedities naar South Georgia.
Een van de eerste expedities was die van Kohl-Larsen in 1928/29 waarin de eerste cinematografie van het eiland werd uitgevoerd.
Een andere was de Engelse expeditie naar South Georgia onderleiding van de bergbeklimmer George Sutton om biologische waarnemingen uit te voeren voor het Gouvernement van de Falkland eilanden.
Ook de Bird eiland expeditie van 1958 en topografische onderzoekingen door Duncan Carse.
Het gebruik van het schip in zulk soort werk gedurende tientallen jaren, maakte haar tot een van de langst in dienst zijnde schip welke betrokken was bij de South Atlantic expedities.
Tijdens de Kohl-Larsen expeditie met de Zweeds Johan Johanneson als schipper,werd een vergeten haven baai ontdekt van vroegere zeehonden expedities in dit deel van de onherbergzame ZW kust. Hier werden ook de resten gevonden van oud kamp van zeehonden jagers.
Deze baai werd vervolgens Dias Cove genoemd

In 1950 werd haar stoominstallatie omgebouwd van kolen naar oliestokend.
In 1960 werd de firma Pesca opgekocht door de engelse onderneming Albion Star.
En de ex. Trawler kwam weer onder Engelse vlag.
In 1964/65 werd het walvis station van Grijviken gesloten en de Dias en de andere schepen Petrel en Albatross, werden uit de vaart genomen en opgelegd.
Een zaakwaarnemer hield toezicht op de schepen. Gedurende de jaren rond 1970 kwamen de schepen aan de grong te zitten door het gewicht van opgehoopte winter sneeuw.
De ex.trawler, daar opgelegd zijnde, had een onvrijwillige rol in het begin van de Falkland oorlog.
De noodtoestand kwam natuurlijk tot een uitbarsting toen een groep Argentijnse schroothandelaren op South Georgia aan land gingen.
Tot hun taak was ook inbegrepen het slopen van de drie opgelegde schepen in Grijtviken. Gezien de acties van de oorlogs handelingen in de Falkland oorlog rond de Cumberland baai, moet de Dias / ex.Viola bijna het enige schip zijn geweest die de twee wereld oorlogen heeft meegemaakt en de Falkland oorlog.

In de jaren na 1970 werd er een plan opgesteld om de ex.Viola toe te voegen aan de verzameling van de stichting Nationale Visserij Erfenis in Hull.
Een onderzoek werd ingesteld om met de staat waar in het schip verkeerde, zo mogelijk naar Engeland terug te brengen en haar te restaureren in haar oorspronkelijke staat.
Ook was er geconstateerd dat er veel reserve onderdelen voorhanden waren in de scheeps opslag plaatsen in Grijviken.

Jammer genoeg kon het terug brengen naar Engeland niet worden uit gevoerd door de volgende mededeling omtrent de Dias.

In recente jaren zijn er moeilijkheden geweest met het lekken van brandstof olie uit de Dias en andere schepen die Grijviken zijn opgelegd.

De oplossing van deze problemen vonden weer plaats in 2002/03 en in de eerste weken van 2004 en in deze periode werden aanzienlijk veel activiteiten op de schepen gezien.
Ook werd door een team werkzaamheden uitgevoerd om de olie uit de schepen Dias en Albatross te halen.
Aan het eind van Januari was de Dias / Viola voor het eerst, na vele jaren. weer vlot.
De Dias en de Albatross werden verplaats naar een veilige plaats in een uitgediept gedeelte voor haar eerdere ligplaats.

De geschiedenis van dit schip is nogal een verhaal op zich. Zij is waarschijnlijk het oudste overgebleven stoomtrawler met haar stoommachine nog bedrijfsklaar, een veteraan van de beide Wereld Oorlogen en de diverse activiteiten in de zuidelijk Atlantic.
Zij is met recht representief voor de Kingston upon Hull's merkwaardige maritieme erfenis en haar pioniers geest.
Zij is ook visueel de laatste trawler van de Noordzee Fleeting .

Einde

	Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren. 22-11-2024, 13:23:21

Nieuws: Nieuwe leden moeten helaas wachten tot dat de webmaster ze accepteert. Er is veel kaf onder het koren. Het beste kunt u na registratie ons nog even een e-mail sturen jolydesign@ziggo.nl.