Herinneringën deel 1

[GerardKnoester]

Bedankt voor de info Wybe.
Gerard.

[Wybe-M2]

Overigens lag de mrb Zeemanshoop ook op 27 oktober 1936 klaar.

Uit Het Vaderland van dinsdag 27 october 1936:

De storm op onze kust

Twee loggers de Scheveningsche haven binnengeloopen

Zij hadden met zwaar weer te kampen
Tijdens een hevigen West-Zuidwester storm zijn hedenmiddag de motorlogger Sch. 81, schipper J. den Heijer en de Sch. 200, schipper P. Lagas, de Scheveningsche haven binnen-geloopen. De Sch. 200 verliet gistermiddag gelijktijdig met den verganen logger, de Sch. 68, de haven van IJmuiden. Zoowel de Sch. 81 als de Sch. 200 hadden het zwaar te verantwoorden en waren met haring geladen. Hooge zeeën rolden over het dek. De Sch. 81 kreeg een stuk water, zoodat de scheepssloep uit de helling vloog. De reddingsboot „Zeemans Hoop" lag in de buitenhaven de schepen op te wachten om zoo noodig hulp te verleenen.
Duizenden belangstellenden keken op den wal toe.

Dit kan nooit op maandagmiddag 26/10 zijn genomen. Want op maandagmiddag zouden al deze mensen hebben gewerkt.

Blijkbaar waren er op dinsdag 27 en woensdag 28 october 1936 toch duizenden mensen op Scheveningen die naar het binnenlopen van de schepen kwamen kijken.
Blijkbaar is het een bijzonder stormachtige periode geweest.

Op de middag  van de 25 /10 kwamen meerder loggers binnen. Waarschijnlijk ook mijn vader op de Sch. 77, want wat deed ik anders op zondag aan de haven .

Ik denk inderdaad dat de SCH 77 op zondag 25 October 1936 is binnengekomen (of op zaterdag 24 ?), gezien onderstaand bericht in Het Vaderland van dinsdag 27 October 1936

[7e regel van onderen:
SCH 77, C. de Jong, met 31 last]

[demarico]

Sch-110,,Adriana Johanna'' met nieuw stuurhuis die geplaatst is zo 1953-
1954 ik dacht dat schipper W.de Graaf in 1954 er als eerste mee naar zee
ging
Antwoord 320 is naar mijn bescheide mening ook de Sch-110
,,Adriana Johanna''

[demarico]

[demarico]

[demarico]

[demarico]

[demarico]

[demarico]

[demarico]

[Wybe-M2]

Antwoord # 342:
Sch-110,,Adriana Johanna'' met nieuw stuurhuis die geplaatst is zo 1953-
1954 ik dacht dat schipper W.de Graaf in 1954 er als eerste mee naar zee
ging

In mijn archief staat hierbij dat dit de mrb Arthur is, inderdaad met de SCH 110

Antwoord 320 is naar mijn bescheide mening ook de Sch-110
,,Adriana Johanna''

Herken je het schip? Ik trok mijn konklusie op basis van het krantenartikel en de datum 28.10.1936 van Gerard.

Antwoord # 347

Ook hierbij staat in mijn archief dat het hier om de mrb Arthur gaat.

[vreemdeling]

Mutsenwaster.

Voor wij uit Scheveningen werden geevacueerd, hadden de vrouwen in dracht geen enkel probleem om hun mutsen te laten wassen , strijken en plooien.
's-Maandags bracht je meestal de "vuile "mutsen naar de mutsenwaster en 's-zaterdags werden de schone mutsen opgehaald.

In ons geval was het de mutsenwaster ( Keus ? ) in burger dracht , wonende in een portiek in de Marcelisstraat, tegen over de Werfstraat.
Zij was één van de velen die dit beroep uitoefende..
Zolang wij op Scheveningen woonden.was er geen probleem, maar toen wij eenmaal geévacueerd waren moest er een oplossing worden gevonden, want een mutsenwaster was er niet in het stadje waar wij terecht waren gekomen.

In de begin periode werden de "vuile" mutsen  per post opgestuurd naar familie in Scheveningen of Den Haag en de 'schone "mutsen werden op dezelfde manier door familie geretourneerd..Familie zorgden er wel voor dat de mutsen wel bij een of andere mutsenwaster terecht kwamen,. hetzij op Scheveningen of in DenHaag.

Het woord "vuile"muts zoals dat vroeger normaal was, was echter niet langer een vuile ( ongewassen ) muts.
Door de zeep distributie kon de mutsenwaster zelf niet meer de aangeboden mutsen wassen, want dit zou ten kosten gaan van haar eigen zeep rantsoen.. De "vuile "muts was dus nu een door de eigenaresse gewassen muts welke nog niet was gesteven, gestreken en geplooid..

Dit circuit heeft een tijd goed gefunctioneerd.  Problemen bij NS. en PTT noodzaakten andere oplossingen te vinden.
Een hier van was om zelf de gewassen muts te stijven, te strijken en te plooien.

Een noodzakelijk attribuut was natuurlijk de plooi tang en zowaar had mijn moeder een plooi tang op de kop weten te tikken.
Veel heeft het niet uitgehaald. Na veelvuldige oefeningennen was het resultaat.ondermaats. Muts was net goed genoeg om door de weeks te dragen. De plaatselijke bewoners hadden toch geen benul van de Scheveningse dracht..
Kinderen dachten nog vaak dat een vrouw in Scheveningse drachr een non was.,
Mijn moeder heeft nooit een "nachtmuts " gedragen en een slecht geplooide muts kon echt niet door de beugel en om met zo'n muts 's-Zondags naar de kerk te gaan, kon al helemaal niet..
Moest je de dracht afleggen ? Je had al leren fietsen met je dracht.  Moest er nog meer gebeuren ?
Gelukkig strooide de kleding distributie roet in het eten. Voor dat weinige wat je toegewezen kreeg kon je niet fatsoenlijk worden gekleed en trouwens er was erg weinig voor handen.

Gelukkig woonden er meerdere Scheveningers in de omgeving en één er van was mijn "meuje Kee ". min vaders schoonzus, wiens man in Engeland zat.
Zij had een vrijgezelle  zuster , Baartje genaamd, die mutsenwasser was en met haar moeder,  zo'n 45 km .van ons vandaan, in Markelo. woonde.
In overleg met haar stemde zij er in toe om de mutsen van de in Doetinchem wonende Scheveningsters te stijven, strijken en plooien.

Maar hoe moesten de mutsen in Markelo komen en hoe daar vandaan naar Doetinchem..

Onderling werd afgesproken dat er 1 maal per 2 weken een der mannelijke Scheveningers 's-zondags op de fiets naar Markelo zou gaan.
Om de rit op zaterdag te maken was geen optie, daar er op zaterdag normaal tot 13 uur werd gewerkt.

Op de heen reis werden van de Scheveningse bewoners de "vuile " gewassen mutsen meegenomen en de schone mutsen mee terug gebracht..

Deze fiets tocht was echt geen plezier rit.
In de winter van 1944-1945 was het afzien van de kou. Fietsen waren  oud en versleten en de wielen waren voozien van massieve rubber- of houten banden..
 De tocht ging vaak over hard bevroren zandpaden., welke wij volgden om zo min mogelijk kilometers te moeten rijden en het risico te vermijden dat je fiets door Duitse militairen in beslag werd genomen.

Diverse keren heb ik deze tocht met mijn vader gemaakt. zodat mijn moeder en ook haar mede dorpsgenoten met een goed geplooide muts,
trots, 's-zondags zonder schaamtegevoel naar de kerk konden gaan.

Hadden wij het voor de oorlog ooit kunnen denken dat wij , 45 km  heen en 45 km terug zouden fietsen, en dat ook nog op houten banden om op de  "kostelijke zundag " mutsen zouden brengen en halen .t.b.v de dracht van de Scheveningse vrouw !.
Een ander denkpatroon had ook hier zich al geworteld.

Na terug keer op Scheveningen is mijn moeder Baartje de mutsenwaster tot op hoge leeftijd trouw gebleven.

Vreemdeling

[vreemdeling]

Wybe M2.
leuke reactie in Herinnering no.341 d.d. 7 -10-09

Uit "Het Vaderland "van dinsdag 27 0ctober 1936.
 Het volgende valt mij op uit ........

Visafslag Scheveningen
'Met verse haring kwamen binnen de motorkotters SCH 12. G.den Heyer met F.278 en UK 18 L.Kamper met F.295 besomming.
De prijzen waren van F.2.50 - 3.90 per kist van 50 kg.

Mijn vraag is dan ook

Werd er toen al door deze kleine kust vaartuigen al haring "getrokken "
Uit wat er is gepubliceerd blijkt het  en moet de haring wel dicht onder de wal hebben gezeten.

Zijn er nog ouderen die hier een antwoord op kunnen geven ?.

Vreemdeling

[Rinus.N]

in oktober zat?zit de haring dicht onder de kust
 ook wel engelsewal genoemd  dat is niet onder engeland maar
 hier onder de wal
 als je viste onder de engelse wal dan zag je de Hollandse vuurtorens
 

[Jan Jansen]

Ik kan me nog herinneren dat als je bij goed helder weer bij de vuurtoren stond de vislichten van het vlootje kon zien

K