Via de gebroeders Korving van de viswinkel on Vlaardingen 't Haventje ben ik op uw site gekomen.
Reeds enige tijd ben ik op zoek naar een foto van de VL. 196.
En warempel, op uw site kwam die te voorschijn.
Geweldig, want wat is het geval:
Als kleine jongen opgroeiend langs de waterweg, met als vader kuipersbaas bij de Firma Yzermans aan de Oostkade te |Vlaardingen, was mijn plan om stuurman te worden op de Grote Handelsvaart. Op een verjaardag kreeg mijn Oom Leen Muis, schipper op de VL 196, hier kennis van en omdat mijn moeder het niet zag zitten, tegen haar zei: :" Geef hem maar een reisje met nij mee, dan leer ik hem het wel af.." Welnu dat geschiedde al heel prompt en ik ging als 12 jarige, dat moet de teelt 1947 gewess zijn- met nog 2 andere jongens een kostreisje maken. Ik sliep op de bank in de hut van Ome Leen, achter de stuurhut. De andere kostjongens waren de zoon of relatie van de stuurman en een zoon of relatie van de Kok. Met zijn drieen hebben wij genoten van deze reis. En nu komt het: Wanneer er niet veel gevangen was gingen de matrozen na het eten een tukkie doen. Wij gingen echter de tonijnen voeren met makreln die we tijdens het "halen" uit de kribbes plukten. Manden vol.
We genoten hoe de tonijnen deze makrelen in duikvlucht verorberden. Toen kwam plotseling het idee op zo'n tonijn te vangen. Het waren grote tonijnen. Uiteindelijk konden we de stuurman en mijnoom hiervan overtuigen. De machinist maakte van een pook een een speer met weerhaken en de stuurman zetee er een hieulijn aan . Daarna een breeuw en toen weer een hieuwlijn. Toe op een ochtend de vleet weer snel binnen was, dat was de afspraak, gingen we aaan de toninenvangst. Wij de makrelen voeren en zorgdragend dat de tonijnen vlakbij op hun buik draaiden om zodoende de pook er op af te vuren. Kwam de pook op de rug tercht dan ketste die er gewoon weer af. Na vele pogingen van de stuurman en enkele stevige matrozen zou de kok het eens proberen en jaewel met de eerste gooi kwam de pook in de buik van een heel grote tonijn terecht die met pook en al van door ging. De eerste hieuw lijn weggevierd gevogd door de breeuw, daarna de 2de hieuwlijn helemaal weg en hem vastgezet. Na enige tijd langzaam maar zeker de lijn ingehaald. en jawel daar kwam de tonijn te voorschijn. Er werd een strop om zijn staart vastgemaakt en hem opgehieuwd tot hij landszij bleef hangen zwaar slaand tegen de wand van het schip.We zijn toen eerst gaan schaften en na de schaft werd het visje binnen boord gehieuwd. Daar bleef hij half verdoofd liggend maar nog wel zwaar slaand met zijn staart. Toen de tonijn eindelijk de geest gevenm had zijn we met zijn drieen er op gaan zitten
.en is er een foto van gemaakt. Welnu , een speurtocht bij mijn nicht - dochter van Leen Muis - of zij die foto wellicht nog had, leverde niets op. Nu mijn vraag, zou het mogelijk zijn via uw site een oproep te doen om te bezien of nog ergens deze foto in een laatje ligt of dat de andere kostjongens zich kenbaar kunnen maken, als zij uiteraard nog in leven zijn, zelf ben ik ook 78 jaar.
Overigens ik heb genoten van de website. Geweldig in itiatief.
Met vriendelijke groeten,
Arie Aalders
a.aalders11@hetnet.nltelefoon: 06-41190844.
Auteur