SS Simon Bolivar

[Rinus.N]

L.S
Bij toeval ondekte ik jullie site over spionage loggers  1945
Ook kwam ik een vraag tegen wie weet iets over L J den Dulk,
lampenier op de Bolivar?
Wij schrokken eerst ,wat Leen den Dulk was mijn schoon vader!!
Ik ben n.l getrouwt met een van zijn dochters,
Wij weten wel het een en ander over de ondergang. En de redding van enkele zeelieden
Gaarne komen we in contakt met een van jullie (pilot)?
om over deze ramp verder te praten.
ikheb al eerder een mailtje gestuurt maar dat kwam terug .waarschijnlijk een fout adres'.
Mijn adres is ahdendulk@gmail.com
Mer vriende lijke groet A den Dulk   Zoetermeer

[Rinus.N]

Naar aanleiding van uw verzoek over L.J. den Dulk, lampenist op de Simon Bolivar volgt hieronder het verhaal van zijn dochter.

Stoomschip Simon Bolivar.
Mijn vader heeft een aantal jaren gevaren op de Simon Bolivar. Hij maakte reizen naar  Curaçao en Zuid Amerika van plus minus 7 weken.
Op 18 november 1939 liep het schip op weg naar de West op een magnetische mijn. Het was het eerste Nederlandse Koopvaardij schip dat in de mobilisatie van de Twee Wereldoorlog verloren ging.
Grote verontwaardiging in Nederland dat met een schip van een neutraal land dit kon gebeuren. Passagiers en bemanning zijn voor zoveel mogelijk was in de sloepen gegaan en hebben nog mensen die in het water lagen opgepikt. In de sloep van mijn vader waren ook twee kleine donkere baby’s (zijn later bekende zangers geworden). De drenkelingen zijn door toegesnelde schepen aan boord gehaald en in Engeland aan wal gezet. Ze hadden niets anders dan hun kleding zie ze aan hadden. De geredde bemanning werd na een paar dagen met een lijnschip naar Vlissingen gebracht een daarna naar huis.
De thuiskomst was zeer emotioneel. Na dit avontuur durfde vader niet meer naar zee te gaan en bleef thuis. Het was winter en er was geen werk aan de wal. Na een paar maanden was het spaargeld op en moest hij nood gedwongen toch weer gaan varen.
Hij wilde graag kortere reisjes maken van een paar weken bv. Naar de Middellandse zee. Hij zei : Als er iets gebeurt ben ik zo thuis “
Op een terugreis in mei 1940 brak hier de oorlog uit en alle Nederlandse schepen kregen order NIET naar Holland te gaan. Ze moesten naar Londen en daar op orders wachten. De bemanning werd in een hotel ondergebracht. Vader kon daar werk krijgen. Dat werd echter verboden of varen of de gevangenis in de zg. vaarplicht werd hier toegepast.
Waar mijn vader gevaren heeft weten wij niet, wel kregen we na anderhalf jaar via het Rode Kruis een gecensureerd briefje met 25 woorden waarin hij schreef: alles oke maar mijn foto’s van de kinderen zijn nat geworden stuur aub nieuwe op. Daaruit begreep mijn moeder dat hij weer getorpedeerd was.
Op een van zijn reizen kreeg vader blinde darm ontsteking maar kon aan boord niet geopereerd worden ze voeren in konvooi, het gevolg was buikvlies ontsteking. De eerste volgende haven was Kaapstad, waar hij naar een ziekenhuis werd gebracht. Hij werd na 26 weken weer gezond verklaard en naar Londen gebracht, waar hij op een ander schip werd geplaats om weer te gaan varen.
Op een van die reizen werd hij voor de kust van Zuid Afrika getorpedeerd , ze hadden een schip vol munitie behalve in het middelste ruim en daar sloeg de torpedo in. Het schip is langzaam gezonken en de hele bemanning kon in de reddingsboten en zijn naar de kust geroeid en daar opgevangen.

[Rinus.N]

vervolg van hert verhaal van mevr den Dulk
en de hele bemanning kon in de reddingsboten en zijn naar de kust geroeid en daar opgevangen. Weer naar Londen gebracht om weer op een ander schip te worden geplaats en de zee weer op.
Wat deze mensen op zee hebben meegemaakt is met geen pen te beschrijven. Van hele konvooien van soms wel dertig of veertig schepen werden er tientallen getorpedeerd.
De angst en de onzekerheid die ze hebben gehad om midden in de nacht links en rechts van je de ene na de ander ziet zinken of in brand vliegen. Zelf konden ze niets doen dan afwachten en doorvaren. Voor ons was op 5 mei 1945 de oorlog afgelopen maar hun reis moest afgemaakt worden. Hij kwam pas op 3 oktober in Nederland terug. Dit was een ontroerend weerzien na  vijf en een half jaar.
Na een rust periode is hij weer gaan varen. Op zijn laatste reis op de Charis, hij werd 65 jaar, is hij ziek geworden en als passagier overgestapt op de Oranje Nassau en naar huis gebracht. Na drie jaar sukkelen met zijn gezondheid is hij op 21 oktober 1969 overleden.
Vader heeft een bewogen leven gehad.

Mevrouw H.J. den Dulk-den Dulk

[Rinus.N]

een gedeelte van de bemaningslijst

BEMANNINGSLIJST ss SIMON BOLIVAR 17 november 1939

 
Kapitein = H. Voorspuy
1 e stuurman = C. Smit
2 e stuurman = K.W. de Grooth
3 e stuurman = A.P. Praamsma
4 e stuurman = C. Koorstra
Jongste stuurman = R.P. Haan
Leerling stuurman = J. Bimmel
Klerk = J.H. Hakvoort
1 e marconist = J.H. Lindeman
2 e marconist = A.F. Jolmers
Bootsman = C. Zeeman
Timmerman = Th. Van Lierop
2 e timmerman = F.A. de Valk
Lampenist = L.J. den Dulk ---------deze
Matroos = A.J.H. Aksel
Matroos = J. Bal
Matroos = P. Gielbert
Matroos = E. Groen
Matroos = P.C. den Heyer
Matroos = A. de Jong
Matroos = C. de Jong
Matroos = E. Keus
Matroos = W.E.A. Veen
Matroos = J. Verzijden
Matroos = H. Westerduin
Matroos o/g = A. Pronk
Matroos o/g = A. Zwart
Scheepsjongen = H. Waardenburg
1 e machinist = F. Kann
2 e machinist = G.J. Jacobs
3e machinist = D. Emanuel
3 e machinist = A.J de Hamer
Jongste machinist = W.A. Hallie
Ass. Machinist = R. Hanrath
Ass. Machinist = G.W. Gruythuyzen
Ass. Machinist = J.S. Muller
 
op de onderstaande link meer over de simon

http://www.kroonvaarders.com/bolivar/SB.htm