SCH 225 door Cor Vrolijk

[Rinus.N]

Het was in de winter toen ik als 16 jarige jongen, tijdens de visserijstaking van 1964, na eerst op de VL.197 Noordster bij Jan Verbaan te hebben gevaren overstapte van de VL.16 Voorloper  bij Jan Spaans naar de
Sch.225 " Willem Senior " van de gebroeders Korving omdat de kotters toen niet meededen aan deze staking en ik toch geld moest verdienen voor ons gezin.
 
Niet wetende dat dit schip Onzeewaardig was. Zoals je wellicht weet is deze kotter op 08 december 1966 met man en muis vergaan.

In een verslag van de Raad van State, aanvrager was toen dhr. van Wijk ( PSP ), is een uitspraak nr. 39 gedaan op 24 mei 1968 onder vermelding van:
 
" Zitting 1968 - 1969 1e kamer 550 26ste vergadering 6 mei 1969. Vaststelling hoofdstuk Xll ( Verkeer & Waterstaat ) en Rijkswegenfonds 1969 ".
 
Alsmede in andere verslagen lees ik telkens hetzelfde " Oorzaak Onbekend ".
 

[Rinus.N]

Hieronder lees je mijn bevindingen welke ik in dat jaar op deze kotter heb meegemaakt.
 
' Het gebeurde in de zomer tijdens mijn wacht toen we thuisstomende waren. De zee zo glad als een biljartlaken. Zonder enige aanleiding begon het schip naar SB over te hellen tot het water over de verschansing kwam.
Bang dat het schip zou kantelen heb ik de telegraaf op stop gezet en duurde het enige minuten voor het schip in normale positie terug kwam en de thuisreis vervolgd kon worden.
Dit heeft zich nog een paar keer herhaald.
 
In die periode werden zusterschepen, o.a. uit Katwijk, verlengd waarbij ik nog weet dat dit ook gebeurde bij de Sch.48 waar 2.5 mtr of 3 mtr. tussen ging. Tevens werd extra ballast, in de vorm van cement of beton, aangebracht om zo de stabiliteit te verbeteren. Echter is dit bij de Sch.225 nooit gebeurt. Op een maandagochtend werden van het erf van Rederij van Leeuwen, door Burt Korving ( de Nops ), ongeveer 3000 kg aan ijzeren broodjes weggenomen welke wij in de voorpiek moesten stouwen. Het zal voor de stabiliteit geweest zijn en tevens om het naar beneden zuigen van het achterschip te voorkomen.
 
Doordat ik op 4 december een ongeval aan boord kreeg kon ik dat jaar niet meer mee naar zee. Ookal omdat er weinig verdient werd heb ik toen ontslag genomen. Burt werd toen boos.
 
Tijdens die fatale reis was volgens mij een compleet nieuwe bemanning aan boord waarbij ook een neef van de fam. Korving die, tegen zijn zin in, mee moest als monteur.
Waarom Burt als schipper en zijn broer Cor als monteur alsmede de toenmalige stuurman en matroos Arie Beekhuizen niet mee gingen weet ik niet.
Is toen (on) bewust belangrijke informatie achter gehouden? Was de schipper, als deze op de hoogte zou zijn geweest, wel uitgevaren? Vragen waarmee ik nogsteeds niet mee kan leven.!!!
Is hier grove schuld aan vooraf gegaan en welke rol heeft de verzekering hier in?
 
Verhalen doen de ronde dat het slecht weer zou zijn geweest en wellicht het schip is overvaren. Of dat het schip tijdens het halen zichzelf ondersteboven heeft getrokken doordat de visborden in de modder waren vastgezogen. ( weet ik ook genoeg van uit de tijd van de koet-eieren )
Daar er niemand aan dek was durf ik dit laatste te betwijfelen. Eerder denk ik dat het schip, tijdens het opstomen, zoals eerder door mij beschreven plotseling is gekanteld.
Een bewijsstuk, in de vorm van een ijzerenbroodje uit de voorpiek, zou hier door een duiker boven water kunnen worden gehaald. 
 
Inmiddels heb ik contact met een familielid van één van de nabestaanden en naar ik heb begrepen hebben de nabestaanden, zelfs na bijna 49 jaar, nogsteeds moeite met het gebeuren.
Wellicht kan hier een verandering in komen als eindelijk de Oorzaak Onbekend gewijzigd kan worden in: " Oorzaak eindelijk Bekend ".!!!
 
Al is het maar om de nabestaanden van hun onzekerheid af te helpen.!!!
 
Met vriendelijk groet van:  Cor Vrolijk, Curacao.
 
C.c. Dirk Haasnoot Middelburg
C.c.J.van Belzen   Vlissingen
 
 
 

[Rinus.N]

Beste Marinus,

 

Ik kan me het ongeval als de dag van gisteren herinneren, zat toen op de 251, schipper Jan Toet.

Wat ik me kan herinneren was het die dag geen slecht weer, het waren normale omstandigheden, dat bevreemde ons allemaal.

 

Kan je helaas niet verder helpen, weet wel dat de gehele vloot zwaar aangeslagen was.

Iedereen voelde zich machteloos.

 

Met vriendelijke groet,

 

Jan Buis