Herinneringën deel 2

[J.H.]

GY-31-Wolverhampton Wanderers

[J.H.]

Bemanning GY-31-Wolverhampton Wanderers met schipper Bob Drew vooraan in het midden.

[J.H.]

Bosworth

[J.H.]

Narva

[J.H.]

H-195-Faraday-

[zier]

Van de 20 bemanningsleden hadden er 10 een normaal leven en 10 moesten de slaap meestal uit der ogen vrijven.
Alleen begrijp ik niet erg ,een olie gestookte installatie maar toch 2 stokers en 2 tremmers .
Non ik toch bezig ben ,voor die spark een stuurman voor de brug zodat die 2 geen slaapgebrek meer hebben,en bijden een opleiding voor de radio.
Dan hoef tijdens de visserij geen wacht meer gelopen te worden door de matrozen,want der staat er 1 boven die geen last van slaap heb.

[J.H.]

Die marconist  moest de levers koken en het traan in vaten doen en aan het einde v/d reis dan mocht hij die leverkoker schoon maken, stinken meneertje, stinken en zo had de arme ziel nog meer van die baantjes .
Gr.
Jan.

[zier]

Dat lever koken kon je die stokers ook laten doen konden ze meteen een luchtje scheppen.

[J.H.]

Ja Zier maar wat jij nu zegt dan kan je die ouwe ook lever laten koken en dat geval schoon laten maken , dat was het werk voor de marconist, nou moet je je niet voorstellen dat het een soort marconist was zoals op bijv. de Willem Ruys , het was ongeveer een 3 maanden cursus, op de grote IJmuiden stoom trawlers zat (  "soms" ) wel een Radio Holland  marconist of hij aan boord was als ze in de Noordzee viste en of ze ook nog aan boord waren na de oorlog dat weet ik eigenlijk niet, dat is een beetje duister,  leuk om dat eens na te trekken, maar wat zullen die gasten genoten hebben. , komen ze zo van een mooi keurig vrachtscheepje naar de IJm-6- Norma Maria of iets derg.
Zier voel je je eigen al weer wat beterder, de "snauw" is weg dus kan je weer op de motor,
Gr.
Jan.

[zier]

Ja een 3 maanden cursus dan had ik hem bedien maar een stripmes gegeven,hb je weer een mannetje meer in de last.
Maar op ijmuiden was het normaal dat de mach de lever kookten dus was het afschuiven naar de 3de want de 2de liep aleenig en zij dan ik kan niet weg.
Op de maria elizabeth dee de 1st het want niemand moch er aan wullem zen stokerij komen.
Ja ik zie dat helemaal voor me een spark die van een here bootje af kwam en dan een reisje naar de noord kaap met de vios mee met een rotbries en met de donkerte met een maa met lever naar achteren en terhoogte van het slipblok tot zen knieen in het water en dan voor de ketel dan mot die mand der nog in en as die hem dan net op getild hebeen valse slinger resultaat dat de helft over zen fliker,ik weert zeker dat zen eerste maar voor eeuwig zen laatste reis is op een vissersprauw.

[vreemdeling]

                        Het verloren gaan van de trawler Belldock GY 367

Het is een verbazing wekkende geschiedenis, zoals dit werd verteld in Maart 1954 op een hoorzitting in het beursgebouw van Grimsby, hoe de Belldock, een trawler uit Grimsby aan de ene zijde van de Balta fjord op de Shetland eilanden vast liep.
Nadat zij aan de grond was gelopen, vochten de schipper en stuurman over de controle van het stuurwiel en door het gehannes aan het stuurwiel, met volle kracht dwars over de fjord voer, waar zij aan de andere zijde opnieuw aan de grond liep.
En na voor de 2e maal van de rotsen zijn afgekomen, zij voor de derde maal aan de grond liep.
Ditmaal kwam het vaartuig stevig aan de grond te zitten, met ernstige schade.
En de reparatie kosten hoger zouden zijn als de waarde van de  trawler, zelfs als ze vlot getrokken zou zijn. En zodoende verkochten de eigenaars haar als schroot op de plek waar zij aan de grond was gelopen.
Na de hoorzitting over deze zaak door het Ministerie van Transport, werd schorsing gevraagd voor de schipper R.J.Dobson en werd dezelfde straf aan zijn broer, A.L.Dobson, de stuurman van het vaartuig, gegeven.

Er werd ook door het Hof een verklaring gevraagd over het aantal ernstige zaken van drank misbruik aan boord van trawlers.

De getuigen verklaringen gaven aan dat de schipper en de stuurman bijna 2 flessen rum hadden geconsumeerd, terwijl de Belldock slecht 18 mijl uit de kust voer. Het schip was onderweg naar de fjord, om daar te ankeren.
De voorman aan dek, George William Brown, die sinds 1917 had gevaren en dus 23 jaar ervaring had, verklaarde dat hij in zijn hut was, toen de schipper hem kwam vertellen dat er een zware storm waarschuwing bekend was gemaakt voor het gebied waar zij visten en zij opperte zouden zoeken in de fjord.
Daar de schipper en stuurman nog nooit eerder in de Balta fjord waren geweest, wilde hij hen de weg naar binnen wel wijzen.
Hij kwam op de brug en nam het roer over. Hierna dronken de schipper en stuurman een enorme hoeveelheid rum en begonnen met het geknoei aan de telegraaf voor de  machine kamer. Eerst belden zij voor volle kracht achteruit en daarna volle kracht vooruit. Dit gehannes , maakte dat het schip moeilijk te sturen was en Brown zij hun dat ze de rum eens moesten laten staan tot het schip voor anker lag.
De schipper kwam naar het stuurwiel toe en gaf hard bakboord.
Brown vroeg hem......  Ga jij proberen het schip aan de grond te zetten ?
Hij kreeg geen antwoord op zijn vraag en kort hierna liep de trawler aan de grond.
Op dat moment kwam de stuurman, die even hiervoor het stuurhuis had verlaten, terug en schreeuwde tegen de schipper.... Wat heb je nu gedaan, jij gekke ,,,,,,,,. *
De stuurman zette de telegraaf op volle kracht achteruit en terwijl de twee vochten om de controle van het stuurwiel, stoomde de Belldock met volle kracht dwars over de Balta fjord en liep aan de andere zijde aan de grond.
Toen zij voor de tweede maal aan de grond waren gelopen, lieten de bemanning de reddingboot te water en twee man klauterde erin. De boot stond vol water en zij begonnen meteen met hozen.
Terwijl zij daarmee bezig waren, zette de schipper de telegraaf op volle kracht achteruit en opnieuw kwam zij vrij van de rotsen. De mannen in de reddingboot slaagden er in de wal te bereiken.
De telegraaf werd weer op volle kracht vooruit gezet en de trawler liep voor de derde maal aan de grond en het schip werd uiteindelijk afgeschreven als zijnde “total loss “.

Tijdens het verhoor door de Raad, vertelde 1e machinist William Bell..dat de stuurman in de machine kamer kwam en hem vertelde dat hij geen notitie moest nemen van het gebel van de schipper met de telegraaf. En daar de stuurman behoorlijk naar rum stonk, stond hij in tweestrijd, maar moest toch de orders van hogerhand gehoorzamen.
De eigenaars en de verzekeraar vonden deze zaak uitzonderlijk ernstig en informeerden naar de hoeveelheid rum die de trawlers aan boord hadden.
Gelukkig waren er geen verkiezen aan mensen levens en hadden het geluk dat er niemand verdronk.
De schipper van de Belldock werd zijn bevoegdheid ontnomen om als schipper te varen, voor een periode van twee jaar en de stuurman werd veroordeeld tot 6 maanden. Ook moest hij 50 pond betalen voor de onderzoekskosten van de Raad.
Schipper Dobson vroeg de Raad of voor stuurman mocht gaan varen, maar het verzoek werd af gewezen.

Einde

*  na eigen smaak in te vullen.

[J.H.]

GY-367-Belldock

[Maart]

Bedankt alweer Cor en Jan was dat een wellekom in zei daar hoort een beetje bij

Maart

[vreemdeling]

                                                De Revello

Op de middag van de 7e December 1959 ging de trawler Revello uit Grimsby ten onder in de golven, nadat zij zwaar was gehavend door de Noordzee stormen.
De 11 koppige bemanning, zich realiserend dat dit het einde was, spoedde zich naar de reddings vlotten en werden gered.
Maar bij een ander drama verloor de 12 koppige bemanning van de trawler George Robb het leven, bij een stranding in de nabijheid van Duncansbay Head, in het district Caithness, door het slechte weer.

De Revello was in 1908 in Beverley gebouwd. Zij had een netto gewicht van 107 ton.
Zij zonk in de buurt van Spurn Point.
De gelukkige bemanning werd gered door de 7000 tons stoomschip Baluchistan uit Newcastle.
Alvorens zij veilig later op de dag aan land werden gezet in Immingham, vertelden zij per radio aan de Evening Telegraph  hun relaas over hun dramatische ontsnapping.
De schipper van de Revello, dhr. J.C.Robinson uit Grimsby en gezagvoerder van het stoomschip, dhr. B.S.J.de Neumann, vatte de details samen over de redding op zo'n 18 mijl van de Spurn's.
Het eerste bericht van gezagvoerder Neumann luidde....
Het weer in nog steeds slecht, maar we hebben de 11 koppige bemanning van Revello aan boord en allen maken het goed.
Zij hadden reeds hun schip verlaten, toen wij hen ontdekten in hun opgepompte reddings vlot. Het weer was verschrikkelijk slecht, maar het vlot dreef naar ons toe.
De redding was tamelijk moeilijk en hoopten alleen maar dat zij in deze slechte weersomstandigheden ervaring hadden en hun hoofd koel hielden.
En nog gespannen vertelde hij........
Het is een groot ding dat de bemanning het goed maakt.

Kort nadat de bemanning was opgepikt, vertelde de schipper dat hij nog steeds stond te rillen van de kou en wat er precies was gebeurd.
Tijdens het slechte weer kreeg het schip lekkage en het water stroomde zo snel naar binnen dat de pompen het niet bij konden houden.
Wij verlieten het schip. We hadden geluk dat de Baluchistan ter plekke was.
Wij zijn hen erg veel dank verschuldigd, Wij allen maken het goed.

Het schip had een prachtige reis gemaakt, maar het weer was op de thuisreis afschuwelijk. De Revello werd de volgende dag met het morgen tij in Grimsby verwacht.
Het schip bleef nog 3½ uur drijvend, alvorens wij het schip hebben verlaten.
Een andere trawler uit Grimsby, de Rizzio, die van dezelfde eigenaar als de Revello, de Ross Trawling Ltd. was, beantwoordde ook het noodsein.
De Revello was een week eerder naar de visgronden in de Noordzee vertrokken
 
Bij de families van de opvarenden van de Revello was er opluchting toen zij hoorden dat zij in veiligheid waren.
De vrouw van de schipper vertelde dat haar man op dat moment een vervanger was voor de eigenlijke schipper, dhr. Benneth, die de voorgaande reis ziek was geworden.
Mijn man was van plan om niet voor de Kerstdagen naar zee te gaan, maar stemde er in toe om slechts één reis met de Revello te maken.
Het jongste lid van de bemanning was de 16 jarige Robert Elliott, ook afkomstig ui Grimsby. Hij maakte zij eerste Noordzee reis en dit nog wel tegen het advies van zijn moeder.
Zij wilde niet dat haar zoon met deze Noordzee schepen naar zee zou gaan. Hij had sinds hij een jaar geleden van school kwam, op trawlers van de verre visserij gevaren.
Hij had altijd als koksmaat gevaren, maar zou deze reis als leerling dekdienst monsteren.

Bij aankomst in Immingham vertelden de overlevenden meer over het drama.
De schipper vertelde aan de wachtende verslaggever van de Evening Telegraph dat zij alles verloren hadden. Zelfs had hij het Kerst cadeau  van zijn vrouw, een elektrisch scheerapparaat, verloren.

De regen kwam nog steeds met bakken neer en er stond nog steeds een krachtige storm, toen de sleepboot Lady Sarah, de bemanning van boord haalde van het stoomschip Baluchistan.
Zij droegen allen geleende kleding afkomstig van de bemanning van het Newcastle's schip.
Schipper Robinsom sprak zijn verwondering uit over gezagvoerder Neumann en de bemanning van de Balichiston.. Hij zei.......
Jullie waren geweldig goed voor ons. Wij kunnen jullie niet genoeg bedanken.

Eerste machinist Cressey vertelde aan de Evening Telegraph dat het lek ontstond om 02.34 in de namiddag. Het was eerst druppelsgewijs, maar al spoedig stond ik tot mijn middel in de machinekamer in het water. Ik trachtte het lek nog te stoppen, maar het was onmogelijk. De orders om het schip te verlaten werden om 06.45 's middags gegeven. In de 25 jaar dat ik heb gevaren is dit mijn eerste schipbreuk.

Tremmer Poll was de enige van de bemanning die in zee viel.
Hij gleed uit, toen hij aan boord van het stoomschip wilde klimmen. Gelukkig kon ik een touw grijpen en werd ik aan boord getrokken.

Tweede machinist Tyas vertelde dat de bemanning ongeveer 2 a 3 uur in de reddings vlotten zaten, alvorens zij werden gered. Voor ik de Revello verliet stond ik tot mijn knieën in het water.

De jonge leerling Elliott vertelde  dat hij om ongeveer 6 uur werd wakker gemaakt en hem verteld werd dat het schip zinkende was. Wij slaagden er in om op een vlot te komen en werden door het stoomschip opgepikt. Met het geen er is gebeurd, zal mij niet van de zee weg houden. Ik ga weer varen.

De kok Hamilton vierde zijn verjaardag toen het schip in de golven verdween.
Het is wel een leuke manier om het zo te vieren.

Dhr.Cobb was bootsman aan boord van de Rizzio, toen de Revello in zinkende toestand was. Hij kan zich nog levendig herinneren wat er gebeurde, Ik was vrij van wacht toen ik werd geroepen om de trawl scheep te halen omdat de Revello water maakte, door een lek onder de stoom ketel.
Het stormde behoorlijk en we stoomden volle kracht om hulp te kunnen verlenen.
We kwamen om ongeveer 09.30 of 10 uur in de morgen ter plaatse en constateerden dat haar bemanning op het vlot aan boord was genomen door een stoomschip.
Iedereen was OK en niemand was gewond.

De Rizzio bleef standby bij de Revello en het weer verbeterde langzamerhand.
De stuurman en ikzelf gaven zich op om aan boord van de Revello te gaan, om te kijken om het mogelijk was om haar te slepen. De rederij was van mening dat er geen verdere risico's moesten worden genomen. De schipper en ik bleven op wacht en zagen alles van dichtbij.
De Revello maakte steeds meer water en zonk langzaam slingerend onder water.

Einde

[J.H.]

GY-373-Revello-
In de oorlog gezonken, gelicht en verbouwd