Herinneringën deel 2

[A.Oosterbaan]

Nog eentje Rinus dat hij geen galgen hebt aan bb zij die hebben ze er al afgehaald voor het gaat liggen voor museum schip.
Groetje
Arie

[vreemdeling]

                                             Vermist in de Barents Zee.

Het vissers vaartuig Gaul was een fabriek schip voor de verre visserij en was afkomstig uit Hull.
Zij zonk rond de 8e of 9e Februari 1974  bij stormachtige weer condities in de Barents Zee , ten noorden van Noorwegen.
Er werden geen noodsignalen ontvangen en haar vermissing werd pas gemerkt op 10 Februari, nadat zij zich twee maal niet had gemeld.
Een uitgebreide zoektocht werd in gang gezet maar er werd geen spoor van he6t schip gevonden, behalve drie maanden later een redding boei.
Zes en dertig bemanning leden waren met het schip ten onder gegaan.
Het was het grootste ongeval van de Britse vissersvloot in vredestijd.

Het eerste officiële onderzoek in 1974 kwam tot de conclusie dat de meest waarschijnlijke reden van haar verlies was, dat zij in slecht weer door op elkaar volgende hoge golven was belopen en was gekapseisd.
Het voorlopig onderzoek vond ook aanwijzingen in het onderhoud van deuren, luiken en de slipway, op het zusterschip van de Gaul, de Kurt, maar deze vergelijking werd afgewezen bij het formele onderzoek,

In 1975 rapporteerde de Noorse trawler Rairo dat haar netten waren vastgelopen op een onderwater zijnde obstructie, in het gebied waar de Gaul werd vermist.
In 1977 echter, besloot de Britse regering weer een onderzoek in te stellen op basis van deze ( en andere gelijksoortige ) informatie., ondanks er zeker van te zijn dat het inderdaad de Gaul was.
Het tegen argument voor dit onderzoek was, dat dit weinig zou toevoegen bij de hulp van de veiligheid op zee, ten aanzien om de kosten te rechtvaardigen.

Gezinsleden van de bemanning namen met tegenzin genoegen met de bevindingen van de onderzoeken, omdat de Gaul een van de modernste schepen van de Britse vissers vloot was. Zij was maar net 18 maanden oud.
Een televisie programma in 1975 veronderstelde dat het schip tot zinken was gebracht terwijl zij betrokken was met spionage activiteiten en jaren lang werden andere gelijkluidende veronderstellingen, geopperd.

Zij was overmeesterd en geïnterneerd door de Sovjet Unie omdat zij betrokken was bij spionage activiteiten.
Zij was door een Russische duikboot tot zinken gebracht voor dezelfde activiteiten.
Kwam in aanvaring met een duikboot die was betrokken bij niet geoorloofde praktijken.
Zij had zich zelf ondergetrokken na met haar trawlnet te zijn vastgelopen op geheime onderzeese kabels

In 1977 lokaliseerde een TV ploeg, met behulp van de Noorse experts, jet wrak precies op de plaats waar de Noorse trawler met haar netten was vastgelopen.
Dat zette de Britse gevolmachtigde Eerste Minister ( en lid van het Parlement uit Hull) ) aan , om de Marine Ongeval Onderzoek Afdeling, ( MAIB ) van het Departement van Transport een uitgebreid onderzoek naar het wrak in te stellen., wat werd gedaan in 1998 en 2002. Tijdens het laatste deel van het onderwater onderzoek in 2002 werden menselijke beenderen bij het wrak gevonden.
DNA testen door de Gerechtige Wetenschappelijke Dienst, bevestigde dat de overblijfselen afkomstig waren van 4 bemanning leden van de Gaul.
Deze ontdekking riepen vermoedens op dat de bemanning door de Russen van het schip was gehaald tijdens vijandelijke handelingen in de “koude oorlog “.
Na bestudering van de concrete bewijzen, verkregen van de onderwater onderzoeken door de MAIB, bevestigde dat er voldoende nieuwe bewijzen waren verkregen , war een nieuw onderzoek waarborgde.
Het onderzoek toonde aan dat sommige van de luiken en deuren van het schip niet gesloten waren, in het bijzonder de buitenste non return afsluiters en de andere kleppen open stonden. De klep van de afval koker was zelfs vergrendeld in de
 “open “stand en het stuurgerei van het schip vol over bakboord stond.
En nieuw onderzoek werd in 2004 ingesteld door het Heropend Formeel Onderzoek.
( RFI )

Op 17 December 2004 kwam de RFI tot de conclusie dat de open afval kokers, deuren en luiken er toe hadden geleid dat de waterdichtheid van het schip, gecombineerd met de van achter in komende golven, de oorzaak waren dat het werkdek onder water kwam te staan.
De RFI veronderstelde dat een nood poging van de officier van de wacht ( wat zeker een logische beslissing was om het schip met de kop in de golven te brengen ) veroorzaakte dat 100 ton van binnen gestroomd water van stuurboord  naar bakboord stroomde, wat het schip deed kapseizen door het catastrofale verlies aan stabiliteit. Het verdere vol water lopen vond toen plaats door open deuren, afval kokers en ruimen tot dat de Gaul haar drijfvermogen verloor en snel zonk, met het achterschip eerst.

Het rapport van de RFI pleitte de Gaul vrij van gewikkeld te zijn in spionage of dat zij in aanvaring was geweest.
Ook werd er geconstateerd dat op het moment van haar ondergang, zij niet vissende was en de het vastlopen van het net niet mogelijk was geweest.

Na de onmiddellijke nasleep van het rapport waren familie leden van de bemanning niet tevreden en zeiden dat “de waarheid niet was verteld “.

De Gaul was een van de vier schepen in haar klasse. De andere waren Kurd,Kelt en Arab.
Zij was in 1972 te water gelaten/ Zij was oorspronkelijk gebouwd voor de Ranger Fishing  en kreeg Ranger Castor als naam.. Zij kreeg de naam Gaul toen zij verkocht werd aan de British United Trawlers.
Zij was een hek trawler,  Fileer en vriesschip, vis vangend en verwerkend.
Dat betekende dat zij twee soorten bemanning had. De vis en de fabriek bemanning.
De RFI laat wel weten dat er het een potentiële risico factor is als de fabriek bemanning niet geheel is vertrouwd met de omgang van de veiligheid instructies.
Het rapport vertelt ook dat de schipper en stuurman, ofschoon zij ervaren zeelui waren, nooit op een schip van de Gaul klasse hadden gevaren, met een specifieke fabriek bemanning aan boord.
De stortkokers waren  voor de puf en afval.
De stortkokers waren in slechte staat  en maar matig gerepareerd en onderhouden door de eigenaars en hun medewerkers.
Het onderzoek bewijst ook voor de eerste maal dat de Britse regering trawlers gebruikte voor spionage tijdens de “Koude Oorlog “, maar van geen bewijs dat de Gaul hierin was betrokken of betrokken was geweest.
In 2010 werd door een onafhankelijke en kritische commissie een onderzoek ingesteld naar haar stabiliteit reserves, met als resultaat dat zij niet voldeed aan standaard minimum stabiliteit tijdens al haar bijbehorende zeegaande  condities.

Bijlage
Een £ 2 miljoen kostende expeditie, gefinancierd door de Engelse regering, om  een  onderzoek uit te voeren naar het wrak van de Hull trawler Gaul, wordt verwacht vanavond uit Aberdeen te vertrekken.
Het onderzoek schip Seisranger zal ongeveer 4 weken op zee blijven.

De trawler Gaul zonk in 1974 bij de Noord Kaap in de Barentszee en bij dit ongeval verloren alle 36 bemanningsleden het leven.
En er waren ook geen noodseinen gehoord.

Het onderzoek wordt uitgevoerd namens de Procureur Generaal  van het heropend onderzoek, om  vast te stellen wat de oorzaak was van het verlies van het schip en om te trachten een eind te maken aan alle speculaties met betrekking tot haar ondergang.
De Minister van Scheepvaart hoopt van harte dat bij dit tweede en laatste onderzoek  aanwijzingen zullen worden gevonden die een eind zullen maken aan het geduldig wachten van de families die bij de ramp van de Gaul waren betrokken en het noodlot  van hun geliefden te ontdekken.
En voor eens en altijd de speculaties rondom het verlies van dit schip uit de wereld te helpen.

Vertegenwoordigers van de families zullen deze missie meemaken, die wordt uitgevoerd door Marine Opsporing Dienst en de legale vertegenwoordigers aan de wal, dagelijks op de hoogte worden gebracht door middel van e-mail berichten.

Verder wilt het schip......
Aanvullende fotografische bewijzen verzamelen
Zoeken naar ieder menselijke overblijfsel en monsters hiervan te verzamelen, om bij terugkeer door een forensisch laboratorium, door middel van DNA monsters, identiteiten vast te stellen.
Bewijs wil leveren van iedere connectie met verdachtmaking, dat de Gaul was betrokken bij spionage activiteiten.
Wil onderzoeken of er een onbekende kabel op de zeebodem ligt.
Een mogelijkheid te ontwikkelen om het schip binnen te gaan om het interieur van het scheepswrak te onderzoeken.


In de periode  1980-1990 is er een TV serie geweest van de BBC met als onderwerp visserij in de Barentzee met vermeende of werkelijke spionage activiteiten.
De opnames op zee en in de fjorden waren schitterend en ook opnamen van de diverse nieuwbouw motor trawlers.
Ook het leven van de visserman als hij thuis was en de ongerustheid van de vrouwen als hij weer op zee was.
Altijd was er wel een vermoeden dat er iets niet pluis was.

Later is deze serie uitgezonden door de BRT en heb ik deze serie kunnen volgen.

[Evert]

 

[Rinus.N]

zo topic is gesplits , de ander berichten zijn niet verwijdert maar heet nu deel 1 maar zit op slot
 hier gewoon doorgaan met deel 2

[zier]

Ja de beruchte stortkoker kon heel wat voeten in de aarden zetten.

[aat taal]

Ja Cor, ik kan mij die serie ook herinneren. Prachtige opnamen maar ook prachtige (Noorse) muziek.

aat taal

[vreemdeling]

                                                   Christmas Crackers Crew                             
                                                  (  leipe Kerst bemanning )

Rond Kerstfeest was het altijd de tijd van conflicten in de trawler bedrijfstak van Hull.
De verschillen tussen liefde en geld.
Menig trawlerman hield er van om thuis te zijn met familie en vrienden.... de tijd van ontspanning
De trawler eigenaars echter wilde dat hun schepen op zee waren, om vroeg in Januari af te slaan.
Hun denken was puur commercieel.
De prijs van de vis was in het algemeen  elk jaar hoog, rond de 1st Januari.

De enige reden hiervoor was dat alle afslagen in de Schotse havens gesloten waren voor de Hogmaney ( Nieuwjaar ) vieringen benoorden de grens.
Vis aanvoer was weinig en de prijzen hoog.
De aannemer van schepelingen had het het zwaarst tijdens deze belangen conflicten.
Hij was er voor aangenomen om de schepen te bemannen ( iedere rederij had zijn eigen aannemer).
Het was in de meeste tijd een moeilijke werk, maar zeker in de periode  voorafgaande aan Yuletide.( Kersttijd ).    Hij deed zijn werk eerlijk of met geniepige bedoelingen.

Verschillend beleid werd gebruikt om de schepen in zee te krijgen.
Een er van was om mannen te monsteren die maar wat rond zwierven of die door de reder  op de zwarte lijst waren geplaatst. Een man die disciplinair gestraft was door de reder was er gek op om op deze manier weer te kunnen monsteren en zo zijn weg terug kon vinden in de bedrijfstak. Rond de Kerstdagen had je de beste kans van slagen.
Een andere onbetrouwbare methode was, om kosthuizen te bezoeken, zoals de Flying Angel Club, ( waar koopvaardij mannen in de kost waren als zij zonder schip waren ) of het William Booth tehuis van het Leger des Heils ( voor thuisloze vrijgezellen mannen, beter bekend als zwervers ).  Dus de kwaliteit van de mannen die monsterden, liet nog wel eens wat te wensen over.

Een derde groep van bemanning bestond als vrijwilligers, mensen die nog nooit van hun leven naar zee waren geweest.... zij hadden de trawler rederijen gevraagd om een reis mee te mogen maken.
De schipper beaamt het. Zij waren afkomstig uit het gehele land, van verschillende nationaliteiten en rassen. De echte trawlerlui  herinneren zich dit  onregelmatige zootje als “vuilnisbakken ras “, zoals mijnwerkers, Londense taxi chauffeurs, kolenboeren, een leeuwentemmer en een assistent van een begrafenis ondernemer, afkomstig uit Perth in Schotland.
Sommigen waren erg zeeziek, omdat het voor altijd hun eerste reis was, terwijl anderen weigerden vis te strippen omdat zij dat wreed vonden.
Menig komische feit gebeurde er omdat zij niet van de werkzaamheden op de hoogte waren. Deze situatie werd in de volksmond  een “ Leipe Kerst bemanning” genoemd.

De vierde methode was om bemanningsleden promotie te laten maken naar een betere positie, als zij de Kerst reis mee wilden maken.
Een stuurman bijvoorbeeld, kreeg zijn eerste aanstelling als schipper gedurende deze periode.
Dat gebeurde ook in het geval met Jan Stephenson in 1934.
Aan hem werd plotseling het zeggenschap over de trawler Edgar Wallace gegeven voor een Kerst reis om bij Beren eiland te gaan vissen.
Niemand van de bemanning van de Edgar Wallace had bij elkaar gevaren, het was een zak vol “Broughton Rangers”of vreemdelingen.
Het resultaat was dat de bemanningsleden zo als gewoonlijk nooit eerder met elkaar hadden gewerkt. Teamwerk is nu eenmaal nodig aan boord van een trawler en veel van hen waren niet in staat de werkzaamheden uit te voeren zoals het behoorde te zijn.

Een speciaal verhaal is dat van de Hull trawler Orsino, die in 1948 gedurende de Kerst dagen in de Witte zee viste.
Aan boord was ook een echt “ Christmas Cracker Crew “en de hele reis was van begin tot het einde, een compleet fiasco.
Eén van de dek jongens beschrijft het als “een reis die een mensenleven duurde “.
Hij bracht zijn tijd door aan boord van trawlers  tot dat hij zich in Maart van het volgende jaar, kon aanmelden voor de Marine.
De Orsino vertrok uit de St.Andrew visserij haven op de 1e December 1948.
De verwachtingen waren hoog gespannen, omdat zij waarschijnlijk wel terug zouden zijn voor dat de feestdagen begonnen. De gemiddelde reisduur was ongeveer 21 dagen.
Toch werd de Kerst kalkoen en de verdere benodigdheden met het proviand aan boord gebracht....... in het geval dat ?

De nieuwe bemanning kwam al in de problemen voor zij op de visgronden waren.
Bij Noorwegen kregen zij problemen met de stoompijpen in de stoomketel. Er kon geen snelheid meer worden gemaakt en het schip dreef stuurloos rond.
Twee vismanden werden aan het stag van de voormast gehesen, als teken voor andere schepen in de nabijheid, dat het schip op drift en stuurloos was.
s' Nachts werden de vismanden vervangen door 2 rode olie lampen.
Het losse eind van de lijn naar de lampen aan het maststag, hadden moeten worden vastgemaakt aan een “ kikker “. In plaats hiervan wikkelde een onervaren bemanningslid de lijn rond de trommel van de winch.
Toegevoegd aan deze blunder, was dat de stoomafsluiter voor de aandrijving van de winch door een fout niet gesloten was.
Toen de stoompijpen in de ketel uiteindelijk waren gerepareerd, ging de onbewaakte winch uit zich zelf draaien. De lijn naar de olielampen kwam strak te staan.
De kracht was zo sterk dat de mast bijna in tweeën werd getrokken.
In plaats hiervan kwamen de twee lampen naar beneden vallen en maakte een grote “rotzooi “aan dek.

Het was alleen maar de inleiding van de heksenketel die nog voor ons lag.
Dit was het begin van een gekke Kerstreis.
Echter er volgde een stilte voor de storm. Met de Orsino weer onder stoom, was deze trawler uit 1931 al gauw vissende op de Witte zee visgronden, voor de Russische kust.
Toen kregen we een buitenkans met betrekking tot de weersomstandigheden.
Ofschoon Engeland in de greep van de strenge winter lag met Arctische stormvlagen, stoomde de Orsino in een sprookje van glorieuze zonneschijn.
Het was zo warm dat de dekbemanning de vis stond te strippen met op gestroopte mouwen. Het was een rare gril van de natuur.
Binnen 4 dagen hadden we rond de 1200 kits vis aan boord. Deze voormalige Grimsby trawler was geen groot schip.... haar totale capaciteit was ongeveer 2000 kits. De bemanning was in een jubel stemming, wetende dat het visruim spoedig vol zou zijn. Ze werken hard... bij de gedachten dat zij voor de Kerstdagen thuis zouden zijn en met een goed gevulde portemonnee..
De verwachtingen waren zo hoog gespannen,dat de Kerst lekkernijen al op voorhand werden opgegeten.

De schipper meldde per radio de reder, Hellyer Brothers in Hull,  over de prachtige vangsten. Hij stelde voor met de vangst van vis zonder kop. ( in de vooroorlogse periode werden de koppen terug gegooid in zee , zodat er meer vis in het visruim kon worden gestuwd.) Maar de strenge orders luidde.... Nee, blijf waar je bent en vis haar vol.
De reder handelde waarschijnlijk uit winst object, gewoonlijk toe te wijten aan hebzucht. De manschappen waren met deze opdracht niet erg blij.
Maar de schipper was niet in een positie om de reder uit te dagen.
Hij zou misschien wel eens geen commando over een ander schip kunnen krijgen.
De trawler reders chanteerde vaak zelfs hun top schippers, als zij niet naar hun smaak handelden
Niet eerder dan hun was verteld om te blijven vissen, was het gedaan met het mooie weer. De weersomstandigheden  werden in zwakke termen door de trawlerlui aangeduid als .. net maar een briesje.
Maar in werkelijkheid werden zij getroffen door een orkaan met windkracht 11 of 12.
Alle trawlers in de buurt haalden de netten scheep en gingen liggen “steken“
Zij lagen met de kop in de wind om de storm uit te rijden.
Maar niet de Orsino.
Zij bleef vissen.
Bij de teleurstelling om niet huiswaarts te stomen voor de Kerstdagen en dan ook nog werden opgedragen om het vistuig in gevaarlijke omstandigheden uit te zetten, weigerden zij te werken en gingen naar het voorin.
De Orsino bemanning was in staking.

Wordt vervolgd

[zier]

arie het lijk mij sterk dat dit de orsino is die cor bedoeld ,ik denk daze een generatie later is.

[Knorhaan]

arie het lijk mij sterk dat dit de orsino is die cor bedoeld ,ik denk daze een generatie later is.

Het zal deze zijn Zier.

Op Google zoeken naar orsino trawler.
Kan je ook het hele verhaal in het Engels lezen

K

[A.Oosterbaan]

Je hebt gelijk Zier deze is van een paar jaar later

[vreemdeling]

                                              CCC 2

Met de dekbemanning in staking, ging de dekjongen vrijwillig op wacht met stuurman Allenby... een goede vriend van de familie van de dekjongen.
Het vergde van hen beide hun volle kracht om het roer op koers te houden, als zij met veel moeite de trawler met de kop in de wind wilden houden.
Toen een stortzee...een reus van een golf, zoals het in hun termen werd gezegd... het schip met volle kracht trof.
De dekjongen beschreef het als een tram die tegen een gemetselde muur reed.
Alles schudde.. zelfs de schoorsteen schommelde een beetje.
De “Ouwe “, de gebruikelijke naam voor een schipper, lag in zijn kooi, toen de golf op het schip stortte.
En kwam als een bliksem schicht het stuurhuis ingestormd.
Hij was des duivels toen hij zag dat de last planken stuk waren geslagen door de tonnen water die aan dek waren gespoeld. Het waren dikke houten planken van 8 bij 1 voet, die in klampen stonden om te verhoeden dat de vis zich over het dek zou uitspreiden .
Sommige van de last planken waren door de spuigaten in de razende zee gespoeld.
De schipper keerde zich naar de stuurman en zei.... Oh Joe, kan je niet naar beneden gaan om te proberen nog wat van die planken te redden.

De stuurman was bang om te weigeren en hierdoor zijn baan zou verliezen.
De dekjongen ging uit eigen wil met hem mee.
Op het slingerende dek slaagde hij er in een plank te pakken om het naar voren te brengen, om de plank onder de buiskap op te slaan. Toen John rond keek, zag hij de stuurman wanhopig worstelen met onder elke arm een zware plank.
En op dat moment stortte zich  weer een enorme golf op de trawler.
John schreeuwde een waarschuwing toen de stuurman naar de beschutting van de buiskap wilde rennen.
De golf stortte aan dek en tonnen ijskoud zeewater spoelde over het hele dek.
De stuurman verdween onder de oorverdovende stortvloed.
Toen het buiswater en nevel opklaarde, zag de dekjongen de stuurman zich vastklemmen aan een bolder. Maar hij had nog steeds de beide planken onder zijn armen gekneld.
Tijdens de storm was de kleine schoorsteen van het voorin compleet weggeslagen.
Beneden was het of er een binnenzee was ontstaan in het verblijf van de bemanning.
De muiters moesten naar het mess dek op het achterschip, om op stoelen of wat dan ook te kunnen slapen tot het water in het voorin was verdwenen.

Toen het weer beter werd, besloot de schipper om de orders van de reder ... vis haar vol.... op te volgen, ondanks dat de bemanning weigerden te werken.
In hun plaats werd de trawl uitgezet door de stuurman, bootsman, marconist, kok en twee machinisten.
De dekjongen was in het stuurhuis op wacht met de schipper. Na enkele uren werd de trawl scheep gehaald. Het was ook nog een goede vangst.

De kuil werd opgehieuwd en werd tegen gehouden door de veiligheid kabel, om de kuil op zijn plaats te houden als de Orsino heen er weer geslingerd werd door de ruwe zee.
De schipper ging naar het dek om de waardevolle vangst te bekijken.
Toen hij orders gaf, brak plotseling de veiligheid kabel.
De zware kuil zwaaide over het dek en trof de schipper met volle kracht.
Hij werd weg geslingerd en moest blij zijn dat hij niet was gedood. Zijn gezicht was bont en blauw.
Hij werd genoodzaakt om de rest van de “eindeloze”reis in zijn kooi te blijven. Hij drong er wel op aan om door te blijven vissen.

Kerstmis kwam en ging, terwijl de inval “dekbemanning “ trachtte vis te vangen als er een onderbreking was in het slechte weer.
Maar buiten dat, de netten werden beschadigd en de stuurman was niet altijd in staat om de netten goed te repareren.
Met het traditionele Yeletide Diner ( Kerst diner ) reeds opgegeten, was alles wat overgebleven was voor de Kerstdagen, droog brood en aardappelen.
Bijna de hele bemanning had last van diarree.

Het was wel een zware inspanning, maar de schipper was in staat om met de Orsino naar Hull terug te keren met een vol visruim... zelfs nadat het vier weken had geduurd. De mannen liepen zelfs de Nieuwjaar vieringen mis en kwamen pas op de 1st Januari 1949 binnen.
De wrede ironie was dat het grootste gedeelte van de vangst werd afgekeurd als zijnde ....ongeschikt voor menselijk gebruik.

Het werd afgevoerd naar de Hull's vismeel fabriek aan de zuidzijde van de St.Andrew haven.
Was de Orsino binnen gekomen na het eerste verzoek, zou haar vangst vers zijn geweest en zou een goede prijs hebben opgebracht.

En de bemanning zou de Kerstdagen thuis hebben doorgebracht.
Het was nu eenmaal zo dat de reis net genoeg opbracht om de kosten van de reis te kunnen dekken., maar er was geen behoorlijke betaling voor de bemanning.
Al de bemanningsleden die aan de muiterij hadden meegedaan werden voor het gerecht gedaagd en werden gestraft voor hun daden.

Maar de Orsino was niet het enige schip met CCC problemen. Op zijn minst vier andere trawlers hadden moeilijkheden van bemanning of schip, in de winter van 1948-1949.
De eerste was de Kingston Amber die uit Hull was vertrokken op de 8st December 1948. Twee dagen later liep het schip Lerwick op de Shetland eilanden binnen, met een kapotte ketel.
Droevig genoeg stierf een jonge dekhulp door een brand in de bemanning verblijven.
Negen van de bemanningsleden stapten van de trawler af en er werd al gauw gezegd ... dat zij van mening waren, dat het een ongeluk schip was.
Vier van haar bemanningsleden werden voor het gerecht gedaagd  en veroordeelde hen voor.... moedwillige ongehoorzaamheid tegen een wettelijk bevel van de schipper.

Hierna kwam de St.Elstan die op 2e Kerstdag aan de grond liep op de Noorse kust. Haar roer was los geslagen en het schip werd vanuit Bergen naar Hull gesleept met haar grote roer aan dek.

De Westhope was nog maar 50 mijl buiten Hull, toen het schip slagzij kreeg.
Een van de bemanningsleden had nog maar kort geleden het verlies van de in Hull gestationeerde trawler Sargon overleefd ,toen zij strandde bij IJsland op de 1st December 1948.
Met het oog op de grote  angst die er aan boord  heerste, besloot de schipper terug te keren naar Hull.
Eenmaal terug in Hull, weigerde 3 leden van de bemanning weer mee te gaan met het schip.
Zij geloofden dat het schip niet zeewaardig genoeg was om uit te varen. Een scheep surveyer werd er bijgehaald om zijn toestemming tot vertrek te geven en tonnen ijs werden overboord gezet om het schip lichter te maken..
Maar zij weigerden nog steeds om met het schip naar zee te gaan. Een rechter vond dat zij schuldig waren en veroordeelden elk van hen tot een boete van 1/10/6d pond.

Tenslotte, de Bardia had brand aan boord op toen zij vissende was in de Witte zee.
De marconist zond een dringend bericht uit.... stomen naar Namsos omdat de bunker kolen in brand staan en de trawler werd geëscorteerd door de trawler Bizerta. Beide trawlers behoorden toe aan Hull Merchants Amalgamated Trawlers Limited..
Er was echter geen grote schade en de trawler kon door gaan met vissen in de Witte zee.

Al met al was het echt een jaar van “Christmas Crackers Crews.

[A.Oosterbaan]

Toch waren ze in die tijd toch aardige schepen Zier .Maar ook aan een kant galgen

[Maart]

Morge Arie daar wor je toch stil van als je die schepen ziet

Maart

[A.Oosterbaan]

Ja Maart en wat er van over gebleven is.

[vreemdeling]

                                          Afscheid.

Ik was net 16 geworden en het was mijn tweede reis naar zee.
Ik was dekjongen op de trawler Darnett Ness.
In die dagen was Fleetwood een Wild West stad. Met veel vreemde figuren vanuit het hele land, die naar Fleetwood waren gekomen voor werk op de trawlers, waarschijnlijk het gevaarlijkste werk wat er was.

Echter terug naar mijn tweede reis naar zee.
Wij voeren uit op het eind van Januari en mijn moeder stond te wachten op het Noord eind, om mij uit te zwaaien..
Bij haar was mevr. Palin, wiens man matroos was bij ons aan boord en haar jonge zoon George, die net als ik ook dekjongen was, was aan boord van de rampzalige trawler Michael Griffith,

 De Michael Griffith ging net voor ons naar zee en mijn moeder vertelde mij later dat mevr. Palin's zoon op het voorschip stond en over de zee tuurde. En geen enkele maal achterom keek naar zijn moeder. Jammer genoeg voor de oude ziel, was het de laatste keer dat ze hem zag.

Wij visten in de Minch dwars van eiland Lewis toen we werden overvallen door een storm en de trawler Michael Griffith viste bij de Butt of Lewis.
Toen de storm het schip over viel, ging zij ten onder met haar gehele bemanning.
God hebbe hun ziel.
Het was in de namiddag en het weer was zo slecht dat alles van het dek af moest.
Ik lag in mijn kooi aan BB zij en binnen de minuut lag ik op mijn rug aan de andere zij van het schip. Een hoge golf had ons belopen en maakte dat we slagzij maakte over BB, wat ons bijna deed kapseizen.
Het ging zo vlug dat we het niet konden begrijpen.

Toen barstte de deur van het voorin open en spoelde vol water. Daarna was iedereen nodig in de kolen bunkers om de kolen weer op haar plaats te brengen want de kolen waren naar de BB zijde verschoven. En bezorgde ons 30 graden slagzij.
Ik keek uit de halve deur van jet voorin en ik zag dat de redding sloep weg gevaagd was en onderst boven in zee lag, toen de hoge golf op het dek brak.
De golf deukte bijna de hele verschansing en sloeg de ruiten van de brug er uit.
Daarna keek ik in de machine kamer, waar ik de eerste machinist kon zien, onder de olie, daar een heel vat olie over hem heen was gekomen.

In ieder geval waggelde we Stornoway binnen met zware slagzij over BB en matroos Palin vloog naar huis om zijn vrouw te troosten met het verlies van haar zoon aan boord van de Michael Griffitt.
We maakten het schip weer zeewaardig en vervolgden onze reis. Nadat we in Fleetwood waren binnen gelopen, ging onze schipper nooit weer naar zee.
De storm raasde ook over de Noordzee en eiste veel mensen levens bij de Engelse en Hollandse kust.
Ik heb nog steeds een brief in mijn bezit waarin ik mijn moeder vertel over de Grote Storm.