Herinneringën deel 2

[vreemdeling]

Van: C. Spaans [mailto:c.spaans@caiway.nl]
Verzonden: woensdag 23 maart 2016 19:43
Aan: jharteveld@ziggo.nl
Onderwerp: drijfanker.
 
Jan,
Tijdens het proces wordt bekend dat de Penlee reddingsboot een tros in de schroef heeft gekregen.
Door sommige leden  wordt de tros herkend als een kabel van een drijfanker.
Zou die reddingsboot een drijfanker hebben gebruikt met voor de zee en wind naar de Union Star te varen om de drenkelingen van boord te halen.
Dat lijkt mij niet zo nuttig, want door de wind en de hoge golven zal het drijfanker weinig remmende werking hebben gehad en zal bijna met dezelfde snelheid als de reddingsboot naar de Union Star zijn gedreven.
Of de reddingsboot heeft het drijfanker gebruikt om de kont van de reddingsboot op de zee te houden, zodat zij bij het naderen van de Union Star niet uit haar koers zou lopen.
Verder wordt er niet op dat drijfanker in gegaan. Of zij het nu wel of niet hebben gebruikt
Als ze wel dat drijfanker hebben gebruikt is het volgens mij wel erg stom geweest, wat bij dat soort weer wordt de sleeptros snel de reddingsboot achterna gebracht, met het risico van in de schroef te draaien.
Wat denk jij er van.
Ik heb dit niet in het verhaal verwerkt, maar kan het desnoods als naschrift er bij vermelden.
Groeten
Prettige Paasdagen



RE: drijfanker.                                                                                      23-3-2016         22.14
Ziggomail
Aan c.spaans.
Cor
Zoals je ziet verkreeg de Coast Guard  na de ramp  toestemming van de staat
om in te grijpen om evt. voor een schip  dat gevaar loopt in hun regio te
verplichten om hulp aan te nemen, meestal zal dat gaan op een Lloyds Open
Form of een gelijk waardig contract . Dit heb ik in het boekje niet terug
kunnen vinden, maar de Fransen hebben na diverse rampen  hetzelfde gesteld ,
special na de Amoco Cadiz.

In de midscheeps v/d Solomon Browne zie je die kist met een anker /
sleeptros afgedekt met een oranje zeiltje en verder naar achter een soort
oranje zeildoekse zak met de stopzak en toebehoren hangende aan het
stuurhuis,

Waarom die Engelsen met dat type schepen,de Watson, Barnetss, enz.
doorgingen is niet bekend, hun vonden het schijnbaar wereldschepen maar er
zijn toch aardig wat ongelukken mee gebeurd, terwijl van het type Insulinde,
Neeltje Jacoba , waaronder de Bernard van Leer e.a. vielen,  nooit wat is
gebeurd, okay plat gelegen hebben ze maar dat is het dan, geen probleem,
echte sterke boten waren dat, maar ja er zat weinig gang in , sterkere
motoren wilde de maatschappij niet i.v.m harder gaan varen en op die manier
een risico te vergroten.

Tijd voor de Slaapmuts.

Vr.gr.
Jan.



The disaster prompted a massive public appeal for the benefit of the village of Mosehole, where the lifeboat was based and the home of the crew and their families, raising over  £3 million.

A formal inquiry in 1982 found that no person was to blame for the disaster, which was attributed to the severe weather conditions.

 However, under new legislation, the Coastquard was empowered to declare a Mayday and authorise salvage on behallf of a ship's captain.



Het ongeval stimuleerde een massale publieke inzameling waaarvan de opbrengst voor het dorp Mousehole was, waar de reddingsboot was gestationeerd en het dorp was van de bemanning en hun gezinnen, wat meer als 3 miljoen pond opbracht.

Een formeel onderzoek in 1982  bevestigde dat niemand schuldig was aan het ongeval, maar dat het ongeval was veroorzaakt door de slechte weersomstandigheden.

Echter, onder nieuwe wetgeving, werd de Kustwacht bevoegd om een Mayday oproep af te kondigen en werd gemachtigd om een schip in veiligheid te brengen namens de kapitein.

[J.H.]

18-nov-1979 te 03.46-
Barra redd.boot de Barnett class R.A.Colby Cubbin , op weg naar de Deense kuster Liona Diana,  kapseisde 360 graden, gelukkig was er een "air bag" geplaatst , door het kantelen kwam ook de tros van de stopzak in de schroef en werd ze op sleeptouw genomen door de  kuster Sapphire ( Glasgow) , de bemanning kwam er van af  met wat hoofdwonden.

[J.H.]

18-nov-1979- te 01.45
 Thames class 50-002-Helmut Schroder van Dunlossit, Islay, op weg naar de Deense kuster Liona Diana,  kapseisde 360 graden,de bemanning werd licht gewond , 1 had er een gebroken enkel.
De Liona Diana werd door een andere Deense kuster naar Barra geëscorteerd.

[vreemdeling]

Het s.s. Samtampa ongeval in 1947                                         
deel 1

Het drama van de United Star vond plaats aan het einde van het jaar 1981.

Maar aan het begin van het jaar 1947 vond een nog groter ongeval plaats.
Ook nu weer aan de ZW kust van Wales, maar nu nog geen honderd mijl noordelijker, in het Bristol Kanaal.
Het was op 23 April 1947 dat het s.s. Samtampa verging en ook hier was er bij deze ramp weer een reddingsboot betrokken.
Het aantal slachtoffers was dit maal groter dan bij de ramp van de United Star, niet alleen van de bemanning van het  vrachtschip, maar ook nu van de opvarenden van de reddingsboot, die probeerden de bemanning van de Samtampa te redden
39 personen van de Samtampa en 8 bemanningsleden van de reddingsboot lieten hierbij het leven
Een gedenkteken voor de slachtoffers van de Samtampa werd op het kerkhof van de plaats Porthcrawl opgericht.

De plaats van het ongeval was Sker Point op 51* 30' Noord en 03* 44 ' West., een paar mijl westelijk van Swansea.

De Samtampa was als de s.s. Peleg Wadworth te water gelaten op 12 December 1943 .
Het was een van de vele “Liberty “schepen,  gebouwd door de New England Shipsbuilding Corp. in South Portland, Maine , USA en naar Engeland werden gestuurd onder het Lend / Lease programma.
Het schip werd later van naam veranderd en werd beheerd door de Houlder Line,  voor het Ministerie van Oorlog Transport.

Zo ver als het zeelui betreft, was het stuk kust wat aan het Bristol Kanaal ligt en in het bijzonder het noordelijke gedeelte ervan, altijd al een gevaarlijk  en dodelijk stuk van de kust geweest.
Dit gedeelte van de zeearm heeft honderden en misschien wel duizenden schipbreuken gedurende de velen jaren meegemaakt, maar geen één was er beruchter en tragischer, dan het  vergaan van het Liberty schip Samtampa en het hierbij volgende verlies van de Mumbles reddingsboot Edward, Prince of Wales.
Het dubbele ongeval vond plaats in de nacht van 23 April 1947..

De Samtampa was een 7219 tons Liberty schip, gebouwd en te water gelaten in de USA in December 1943., een van vele schepen de voorbestemd waren om het gat te dichten van het gebrek aan schepen, veroorzaakt door de Duitse U boot campagne tegen de Engelse en Geallieerde scheepvaart in de Noord Atlantic.
Het schip, zoals als alle schepen van haar klasse, was met grote haast gebouwd.
Haar romp was gedeeltelijk  gelast en gedeeltelijk geklonken, iets wat misschien heeft bijgedragen aan het eventuele breken van het betreffende schip.
Rond 1947 werd de Samtampa eigendom en beheerd door de Houlder Line.
Op 19 April verliet het schip Middlesborough.
Het schip voer in ballast  en lag hoog op het water en had als bestemming Newport. een plaats aan het oostelijke deel van het Bristol Kanaal.
Haar gezagvoerder  was Neale Sherwell, een Nieuw Zeelander, een ervaren en vakkundig zeeman.
Haar totale bemanning was 39 personen.

Zware stormen..
Op de namiddag van de 23e April, voer de Samtampa in het Bristol Kanaal ter hoogte van de kust van Devon.
Er stond een zware Zuid Westelijke storm en daar het schip in ballast voer, lag zij hoog op het water en werd al spoedig onhandelbaar.
Het schip had machine kamer problemen en wilde dit verhelpen, door in de Swansea baai voor anker te gaan , om de problemen te verhelpen.
Maar zover kwam het schip niet en was gedwongen om eerder de ankers te presenteren.
Beide ankers werden gepresenteerd, maar het betreffende schip werd weg geblazen, langzaam en onverbiddelijk, naar de kust van Wales..
Haar kapitein had verder geen mogelijkheden meer dan haar  radio, om hulp te vragen.
Het dichtstbijzijnd redding station was Mumbles, ten westen van Swansea en dit station werd gealarmeerd.
Daar het al steeds donkerder werd, werd de reddingsboot Edward. Prince of Wales , onder commando van bootsman William Gammon rond 18.00 uur te water gelaten, in wat later een fatale en onsuccesvolle reddingspoging zou blijken te zijn.
William Gammon was al zeven jaar bootsman van deze reddingsboot, en was reeds eerder onderscheiden met de gouden medaille van de Koninklijke Redding Dienst..
De reddingsboot stak de Swansea baai over, en ging op weg naar Sker Point
Het was onmogelijk om de Samtampa te lokaliseren en hierdoor gedwongen, bracht hij  zijn kleine vaartuig terug naar de lanceer basis in Mumbles, om te trachten, de juiste positie van de Samtampa te weten te komen..
Hierna ging hij en zijn bemanning voor de tweede maal de gigantische golven en windkracht in, wat nu tot een zichtbare orkaan kracht was toegenomen.

Kort na 19.00 uur werd de Samtampa op de rotsen van Sker Point gedreven, dicht bij de Royal Porthcawl Golf Club.
De tragedie was, dat de toeschouwers op de wal konden zien wat er gebeurde.
Zij konden zelfs de angstkreten van de verdoemde bemanning van het schip horen, maar moesten hulpeloos toezien, om in ieder geval hulp te kunnen bieden .
De romp brak bijna onmiddellijk in drie stukken toen het schip op de rotsen vast liep.
Het voorschip dreef enkele honderden meters de zee in.
En het merendeel van de bemanning had zich verzameld op het centrale midden stuk van het schip met het dekhuis gedeelte  of op het achterste deel van het schip.
Rond twee uur later, was het schip een totaal wrak.
De 10 meter hoge golven hadden haar haar in grote stukken gebroken.
De bemanning was al van het begin hulpeloos.

Het Portcawl Redding Brigade deed drie pogingen om een lijn verbinding tot stand te brengen door het afschieten van raketten naar het schip, met de hoop een verbinding tot stand te brengen voor een broek boei.
Maar, met het wrak liggend op ongeveer 500 yards  in zee onder hen en de wind, die nu de kracht van 10 tot 11 BF  had en hun in het gezicht blies, stortten de lijnen op te korte afstand in zee.
Er werd zelfs beweerd dat enkele afgevuurde raket lijnen door de sterke wind zelfs achter de mannen, die de raketten hadden afgevuurde, in het open veld terecht waren gekomen.
Het duurde niet lang meer, voor alle drie de delen van het schip onderwater stonden.

De reddingsboot  Edward, Prince of Wales, werd het laatst om 19.15 uur gezien door de wachters van de  Kustwacht.
De reddingsboot was niet met een radio uitgerust en pogingen om met haar in verbinding te komen met een seinlamp, werden verhinderd door de torenhoge golven en regen buien.
Het was pas de volgende morgen dat het wrak van de romp van de reddingsboot onderste boven werd  terug gevonden op 450 yards ten ZO van het wrak van de Samtampa.
Nu bleek dat de tragedie compleet was..
39 bemanningsleden van de Samtampa waren reeds verdronken en nu werden nog eens 8 bemanningsleden, allen vrijwilligers, van de reddingsboot,  hier aan toe gevoegd.

De gebeurtenissen rond het vergaan van de reddingsboot Edward, Prince of Wales,zal nooit helemaal bekend worden.
Een onderzoek naar de gebeurtenissen aan boord van de reddingsboot tijdens de redding acties, uitgevoerd door de Redding Dienst zelf , geeft aan, dat het schip door de hoge golven gekapseisd is en vervolgens bij hoogwater op de rotsen is gesmeten, rond 20.00 uur op de 23e  April.
Deze constatering wordt niet bevestigd door de toeschouwers en de reddingsdiensten aan de wal bij Sker Point, want geen van deze aanwezige mensen heeft enig spoor van de reddingsboot gezien.


Veel van de lichamen, zowel van de reddingsboot als van het s.s. Samtampa, werden gevonden, met hun monden, oren en neusgaten, verstopt met olie.
In veel van deze gevallen, waren deze personen gestikt door de olie, in plaats van verdronken te zijn.

Er is ook nog een andere theorie, dat bootsman William Gammonn van de reddingsboot Edward. Prince of Wales, zijn kleine scheepje binnen het gestrande Liberty schip heeft gebracht, dus tussen het s,s, Samtampa en de kust, waar de zee wat kalmer was en de kans groter was, om mensen van boord te halen.
En misschien was de zee hier wat kalmer door de uitstroomde olie uit de brandstof tanks van het s.s. Samtampa.
De theorie gaat verder, dat een deel van het s.s. Samtampa, door een geweldige golf werd getroffen en boven op de reddingsboot werd gesmeten, waardoor de reddingsboot kapseisde.
Na lange tijd, is dit moeilijk om te geloven. 
Zeker, er waren hiervoor enkele aanwijzingen op de romp van de reddingsboot,
terwijl alles wat boven deks was, weg gevaagd was, wat ook veroorzaakte dat het schip onderste boven de kust opgedreven was.
Het zal waarschijnlijk de grootste maritieme ramp zijn geweest, die ooit de Zuid West kust van Wales heeft getroffen.

Maar dit tekent ook nu weer de moed van de mannen en vrouwen van de Koninklijke Redding Dienst, zodat binnen 24 uur na het zinken van de reddingsboot, een nieuwe bemanning voor een reddingsboot werd gevormd en de hulpverlening vanuit Mumbles werd uitgeoefend zoals voorheen.

Wordt vervolgd

[J.H.]

Samtampa, als Paleg Wadsworth

[J.H.]

Edward Prince of Wales, 45 ft Watson class.

[J.H.]

Edward Prince of Wales

[J.H.]

Edward Prince of Wales in brand

[J.H.]

Bemanning van Edward Prince of Wales

[J.H.]

Samtampa

[J.H.]

Samtampa

[J.H.]

Samtampa

[J.H.]

Samtampa, stuk midscheeps

[J.H.]

Samtampa & Edward Prince of Wales

[J.H.]

Sker Point, plaats waar de Edward Prince of Wales werd gevonden