Sinds gisterochtend leidt Team Brunel de vierde etappe van de Volvo Ocean Race. Zes dagen geleden koos de Nederlandse boot, samen met de dames van Team SCA, als enige voor de noordelijke route. Ondanks de vele mijlen die de twee boten moesten omvaren, kon het team van schipper Bouwe Bekking binnen een week de vruchten plukken van deze weloverwogen tactische beslissing. Team Brunel heeft nu 80 mijl voorsprong op de nummer twee Abu Dhabi Ocean Racing.
De reden dat Team Brunel in de afgelopen dagen meer dan 100 mijl kon goedmaken op de vloot in het zuiden, heeft te maken met de aanwezigheid van meer wind en een betere windhoek. Die laatste zeilterm behoeft mogelijk wat extra uitleg. Ten opzichte van de vier teams in het zuiden kan de Nederlandse boot een ruimere koers varen. Ruimer wil zeggen dat de wind iets meer van achteren in het zeil valt. Hierdoor ligt de bootsnelheid een stuk hoger. Daarom vaart Team Brunel de afgelopen dagen ruim drie knopen harder dan de rest.
De harde wind en de hoge golven waar Team Brunel zo goed in gedijt, hebben wel hun eerste slachtoffer gemaakt. “Al moeten ze mijn arm eraf hakken, maar ik ga Kaap Hoorn ronden,” zegt Gerd-Jan Poortman. De schrik zit er goed in bij de Nederlandse zeiler. Bij een zeilwissel in het holst van de nacht werd de voordekker door een grote golf vanaf het voordek tegen één van de opstaande zijzwaarden gesmeten. Het resultaat is een gescheurd trommelvlies en een gekneusde arm. Poortman werd direct met paardendosering pijnstillers in zijn bunk gelegd. “Op dat moment denk je wel even, shit, de volgende leg is die waar we Kaap Hoorn moeten ronden,” aldus Poortman.
Poortman is een specialist op het gebied van klappers maken tegen het zijzwaard. In 2006 gebeurde hetzelfde aan boord van ABN AMRO 2 en brak hij z’n rug. Omdat hij later met Team Delta Lloyd ook de legendarische Kaap Hoorn-etappe miste, werd het voltooien van die leg voor Poortman een doel op zich.
Deze morgen meldde Poortman zich ondanks een moeilijke beweegbare arm alweer voor zijn strijd met de elementen. Maar schipper Bouwe Bekking dacht daar anders over en liet de voordekker verplicht beneden blijven. Eenzelfde remedie werkte eerder deze week ook uitstekend voor de grieperige Pablo Arrarte.
Ondanks de gevulde ziekenboeg is de sfeer aan boord van Team Brunel is uitstekend. “Het water is warm, de bootsnelheid is goed en de golven zijn perfect,” bericht Rokas Milevičius vanaf de boot. “Voor mij zijn dit ideale zeilomstandigheden.” De masterminds achter deze briljante tactische manoeuvre vieren bewust geen feest. “Ik vier pas feest als we als eerste de haven van Auckland in varen,” zegt Andrew Cape. De Australische navigator en schipper Bouwe Bekking hadden honderd procent vertrouwen in de noordelijke route. “Het was zeker geen gok,” zegt Bouwe Bekking. “Ik was verbaasd over het feit dat de andere teams niet met ons meegingen naar het noorden. “Toch blijft het een gewaagde keus, want als het verkeerd uitpakt ben je de klos,” vult Jens Dolmer aan.
Andrew Cape vindt de strategie van de andere teams maar niks. “De andere boten varen wel erg defensief. Het lijkt wel een optocht en niemand durft een beslissing te maken zoals wij.” De jonge zeilers als Louis Balcaen en Rokas Milevičius zijn echt blij dat hun schipper en navigator lef tonen en iets anders doen dan de rest. “We moeten nu doorknallen en meer dan 100 mijl voorsprong pakken,” roept Laurent Pagès euforisch. Bouwe Bekking bagatelliseert de extase van de Franse zeiler. "Hoe verder we voor liggen, des te gemakkelijker kunnen ze weer om ons heen varen op de evenaar. Na de evenaar teken ik voor een flinke voorsprong.”
Voordekvrouw op SCA
Auteur