Volvo oceanrace 2014 / 2015

[jacobcramer]

nog 30 mijl

[Knorhaan]

Dongfeng

'The last 20 hours or so we've been motor sailing at around 7-10knts in quite good weather, less rain but still cold, the sun making more of an appearance each day, helping with morale. But now the speeds are less and the frustration becomes more apparent, will we make it in time? Enough diesel?

Gringo has been working closely with the team on land to sort the logistics of a new mast and discuss what parts can be saved from the old one.

It really is a race against time...

[Knorhaan]

SCA 19.00 uur

Ze hebben een aanvaring met iets gehad (hit something hard) en roerschade. Ze zijn doende een nieuw roer te plaatsen. Ze maken geen water; bemanning is safe.

has just hit something and damaged the port rudder. Team all OK and situation being assessed. More news to follow

K

[Knorhaan]

Abu Ahabi ruikt stal

K

[Knorhaan]

Abu Dhabi als nummer 1 over de finish

K

[Knorhaan]

Blijkbaar hebben de dames de klus weer geklaard

K

[Knorhaan]

Mapfre als nummer 2 over de finish

K

[Knorhaan]

Alvimedica als nummer 3 over de finish en een paar bootlengtes daarachter Brunel als nummer 4

K

[jacobcramer]

19 april is de start en de dongfeng moet nog 1300 mijl en dan ook nog repareren

[Knorhaan]

Team SCA  22.30 uur

NEWS UPDATE: At about 1514hUTC, Team SCA hit an object and damaged the port rudder as they were sailing at 22knots towards Itajai. The team was 145 miles from Punta del Este in Uruguay.
Sam Davies updates us from the Race Course:“We were sailing downwind with our A3 up, in 22 knots of wind, we’d just done our final tack heading to Itajaí, and there was a big bang, the boat stopped, and we did a huge wipeout because we lost control of our port rudder.
“The port rudder was knocked out of its bearings, and we broke the steering arm off.
Luckily we didn’t lose the rudder and didn’t damage the hull.
Also, we’ve still got the bearings and we didn’t fill the boat up with water - so that’s the good side of it.
“We also didn’t damage a sail, as that’s our other concern.
We managed to get the A3 furled and down. I think we may have broken one batten on the mainsail so it’s quite a low damage toll given the wipeout.
“The bearings are badly damaged so we couldn’t actually get the rudder out, so we used a part of our emergency steering to replace the broken steering arm.
The girls did a really good job of putting it all back together again, and although the steerage is a bit heavy, it should not get worse between here and Itajai.“As you can see, we’re going pretty well.
We’ve got a couple of reefs in the main so we’re not going crazy, we’re just going to look after how we’re sailing for the next 24 hours, we’ve got a bit of breeze coming tonight, but all good we’re back on track going the right way,” she concludes.
The 6776-mile leg from Auckland has not been short of incident for the team. From a Chinese gybe, to wind instrument failure and now the rudder issue, the team is looking forward to reaching Itajai on Tuesday this week.

Ik begrijp hieruit dat er geen roer gewisseld is, maar dat de BB roerkoning beschadigd en daar hebben ze wat aangepast.
Sturen schijnt wat lastiger te zijn.

K

[jacobcramer]

700
de uitslag en de dames kunnen nog ff

[Knorhaan]

Beelden van de finish

https://www.youtube.com/watch?v=8Maq_SsbQxI

K

[Knorhaan]

Brunel

Na een loodzware etappe op de Zuidelijke Oceaan is Team Brunel als vierde geëindigd. Het Nederlandse team had 19 dagen en 25 minuten nodig om de vijfde Volvo Ocean Race-etappe naar de Braziliaanse havenstad Itajai te volbrengen. Team Brunel staat nu derde in het algemeen klassement.

“Het zeilen was fantastisch, maar het resultaat is gewoon slecht,” zegt Bouwe Bekking na de finish in Itajaí. “We gaan niet het kapotte voorzeil de schuld geven. De andere teams hadden ook te kampen met problemen en waren simpelweg een beetje beter dan wij.”

“We konden de koplopers aardig bijhouden, maar je komt er gewoon niet voorbij,” zegt Dirk de Ridder. “Dat is echt frustrerend. Het voelt alsof we tweede of derde hadden moeten worden. Deze boten varen allemaal even hard. Op snelheid kom je er niet voorbij. Inhalen lukt meestal alleen na een goede tactische beslissing.”

De eerste week liet de Zuidelijke Oceaan zich direct van zijn slechtste kant zien. De gure wind waaide met 27 knopen uit het zuidoosten en de cycloon Pam had huizenhoge golven achtergelaten. In het holst van de nacht ramde de boot door huizenhoge golven. Een deel van de bemanning vocht tegen zeeziekte. De rest had die strijd allang verloren. Zelfs de ervaren oceaanzeiler Dirk de Ridder moest het ontgelden: “Het was echt afzien.” Zelfs schipper Bouwe Bekking at ruim 48 uur niet: “Als ik één hap neem, ga ik er ook aan.” Volgens onboard reporter Stefan Coppers was het met dit soort omstandigheden niet echt gezellig aan boord. “Er werd nauwelijks gegeten en niet gepraat. Alle energie werd gebruikt om te overleven.”

Daarna kalmeerde de zee enkele dagen. De zon ging schijnen en het werd iets warmer. Navigator Andrew Cape verdiepte zich in honderden weermodellen en tuurde dagen achter elkaar naar de verschillende routes richting Kaap Hoorn. Capey koos uiteindelijk voor een zuidelijke route straks langs de icegates. Terwijl de teams naar het zuidoosten afzakten, daalde temperatuur tot maar een paar graden boven nul en werd het meest afgelegen stukje aarde gepasseerd. Enkele dagen later werd Kaap Hoorn gerond.

“De afgelopen dagen hadden we fantastisch zeilzweer," zei Bouwe Bekking na het ronden van Kaap Hoorn. "Dit is altijd het hoogtepunt van de race. Volvo Ocean Race-zeilers die in het verleden om welke reden dan ook Kaap Hoorn niet konden ronden, hebben voor hun gevoel de race niet afgemaakt. Kijk maar naar Gerd-Jan, die tot tweemaal toe deze etappe niet mee kon varen en dus het ronden van Kaap Hoorn moest missen. Nu is hij zo gelukkig als een kind. Deze etappe is loodzwaar. Ga er maar aanstaan: de boten racen met hoge snelheden door de meest afgelegen oceaan ter wereld. De romp doorklieft huizenhoge golven, met honderden liters ijskoud buiswater als gevolg. Na het ronden van de Kaap zijn de mannen van de jongens gescheiden.”

Na Kaap Hoorn werd het warmer en zou alles beter worden dacht Stefan Coppers. “Het ronden van Kaap Hoorn kon niet mooier. De rots lag in de verte. De zon scheen uitbundig en er stond lekker veel wind. Perfect zeilweer. Er werd gelachen. Eindelijk hadden we kalmer vaarwater bereikt, met maar 15 knopen wind.  De veiligheidslijnen werden afgedaan. Samen met MAPFRE zeilden we langs de rotsachtige kust van Argentinië. Maar bij Vuurland sloeg het weer compleet om.”

De zon was net onder, toen plots de zeilen extra wind vingen. De windmeter schoot omhoog. 55 knopen wind. Lieren kraakten. Lijnen piepten. Rokas probeerde tevergeefs de grootste fok (J1) te vieren. Mannen aan dek probeerden schreeuwend zichzelf, maar ook de boot te redden. Wat een kracht! De laatste windstoot werd de fok te gortig. Met een grote klap werd hij opgeblazen. Deze etappe was de zwaarste etappe tot nu toe.”

De komende dagen ondergaan de zeilers de verplichte medische keuring. Daarna moeten de zeilers van Team Brunel - dat is gesponsord door het internationale detacheringsbureau Brunel – herstellen van deze spannende vijfde etappe. Ondertussen zal de technische walbemanning van het Nederlandse Volvo Ocean Race-team, die naast de titelsponsor Brunel tevens wordt gesponsord door de drie officiële sponsors Moduleo, Robeco en Schouten Global,  beginnen met het uitvoeren van kleine reparaties en onderhoudswerkzaamheden. De zeilers krijgen enkele dagen vrij, waarna ze zich weer gaan voorbereiden op de In-Port race en de volgende etappe, die op 19 april start.

[Knorhaan]

SCA 06-04-2015

Ze zijn gisteren in aanvaring gekomen met volgens hun "een grote zonnevis"

Team SCA are concentrating on getting themselves and their slightly damaged boat safely into Itajaí after a day which proved to be a strange mix of joyful, fast sailing, avoiding as best as possible the marine wildlife, and damage control.
They are expected in tomorrow and have just under 500 miles to sail to Itajaí. "We are just nursing in our half broken boat, yesterday was quite a day, it felt like feeding time in the zoo there was so much wildlife in the water, sharks, dolphins, sun fish, it was a minefield.
We had to slow down in the end. We had one big hit, a big sunfish, and damaged the bottom bearing of the port rudder.
It is crushed and there is water coming in. It is manageable, the steering is heavy but it is useable. " reports Carolijn Brouwer this morning.
"We are running a rotating watch. Every 45 minutes we have to go into the back hatch and bail out between two and three buckets of water. We will be doing that until the finish." "We lost two to three hours trying to do what we could. We then had one big hit with another sunfish and wiped out.
And then got a shark round the rudder and it was not coming off. There was no way of getting it off. We had to furl the spinnaker and back right down." "But other than that it has been great sailing, the best ever 22-23kts nice waves to play on, but really we have just been doing what we need to get to the finish safely." "We are pointing at the finish.
After dark we decided we were pushing too hard with the A3 and two reefs in the main and so went to the J2. We are going nicely just making 17-18kts averages and we will just keep going like that.
The sea state is the problem and so we will stay like that until the morning. We should have 25kts for the next while and then should get lifted and so should be able to get the masthead up.
We will assess it and see it is safe enough. The safety of the boat comes first right now."

[Knorhaan]

Update van 16.00 uur

SCA nog 305 mijl Snelheid 19 mijl

Dongfeng nog dik 1220 mijl te gaan; snelheid 7-8 mijl.
Dat duurt dus nog wel even voor ze binnen zijn.

SCA
Key notes
Easter bunnies hijacked the boat.
Congratulations to our competitors for arriving in Itajai. Well done!
Another challenging day for Team SCA. We managed to hit three objects in the water. The first one resulted in a collision and two hour long repair of the rudder.

We had our Easter egg hunt, the breeze kicked in, we gybed and concluded that it was pretty straight forward sailing all the way to Itajai. The scenery was fantastic, we had a dry boat, comfortable temperatures, sunshine, blue sky and 20 knots downwind sailing, which had us all in to a great mood and we were sending it.
As so often, when you least suspect something to happen it does, and boom we hit into something with the starboard rudder.
The boat turned around, tacked and once again we were on our side.
The crew managed the situation quickly without any further damage, except on the rudder that was hit in the incident. It was a two hour long process of surveying the damage, and attempting to repair the rudder before we could continue our journey towards the finish line again.
A few hours later we had another hit, this time on the keel and before sunset another one. What are the odds?
The night passed by without any further incident, and we have at this moment we are due to arrive into Itajai around lunchtime local time. We hope in under 24 incident free hours we will be there! But we have learnt our lesson, it isn’t over until it’s over!Anna-Lena Elled Team