Herinneringen deel 3

[vreemdeling]

Solway Harvester deel 7

Inspectie Onderzoeken,

Een onderzoek naar het zinken van de Solway Harvester  heeft aangetoond dat er een bewijs gevonden is  aan tekort komingen bij de  veiligheid middelen.

Een rapport van de MAIB ( Maritiem Ongevallen Onderzoek) verklaart dat een luik op het hoofddek van de schelpen visser  geopend was en er was nergens iets te vinden, waarmee het afgesloten kon worden.

Geen van de reddingsvlotten waren vast gemaakt op het schip en waren gedurende vier jaar niet gekeurd..
Deze hadden  jaarlijks gekeurd moeten worden.

Het rapport gaat verder......
Voor het vertrek met een vissersschip, moeten de visserlui een veiligheid basis training volgen.
Van drie van de zeven opvarenden is bekend,. dat zij deze basis training hebben gevolgd, maar er is geen bewijs dat de andere vier bemanningsleden  dit ook hebben gevolgd.

Deze problemen van de  veronderstelde  tekorten  aan training problemen met het tuig en onderhoud van de reddingsvlotten, heeft in het geheel niets te maken met de ondergang van het schip, volgens Veiligheid Inspecteur Hamish Morrison.

De hoofd Inspecteur van de MAIB, Onder Admiraal J,S,Lang schrijft het volgende....
De MAIB aanvankelijke onderzoeken hebben verschillende veiligheid tekort kommingen ontdekt , wat aanleiding geeft aan ernstige zorgen  over de veiligheid van alle vissersschepen en in het bijzonder aan de bemanningen die op soort gelijke schelpen vissers vaartuigen en andere trawlers varen, die vanuit Kirkcudbright naar zee vertrekken.

Kritiek weerlegd

De Schotse Visserij Federatie zei, dat het te vroeg was om conclusies te trekken over de rol van dek sluitingen van de Solway Harvester.
Hoofd uitvoerder Hamish Morrison zei,..........
Je kunt nooit zeggen dat het ontbreken van een luik, de problemen heeft veroorzaakt van het zinken van het schip.

De veiligheid voorschriften zijn belangrijk en wij zijn er tuk op, om elke staat van onderhoud  te beïnvloeden, laten wij het daar, met elkaar overeen zijn.
Deze problemen van de veronderstelde opleiding problemen met tuig en onderhoud van reddingsvlotten heeft helemaal niets van doen met de ondergang van het schip.
Verwijzend naar de snelheid dat het schip zonk, voegde hij er aan toe.......
Als iedereen  een training had gehad tot aan de hoogste standaards, als de redding vlotten zouden zijn verbonden geweest met het vaartuig, zoals het had moeten zijn, hadden zij niet gebruikt kunnen worden

De Solway Harvester zonk in zwaar weer, met een windkracht van ongeveer 6 BF.

Aanvaring theorie.

Er waren speculaties dat het schip betrokken was geweest bij een aanvaring.
De Inspecteur verklaarde..... Het onderwater onderzoek heeft wat schade aan de romp aangetoond, die  bij aanvankelijk onderzoek, is veroorzaakt  door de botsing met haar steven eerst, op de bodem van de zee, bij het zinken van het schip.
Het wrak zal worden geborgen en de romp zal van dichterbij onderzocht worden, voor dat alle twijfels kunnen worden weggenomen.
Het ruim bevatte negen ton aan St.Jacobs schelpen en het schip stoomde naar Ramsey op het eiland Man, om daar opperte te zoeken.
De afwezigheid van een Mayday uitzender of enig ander radio bericht over moeilijkheden en de bijkomende ontdekking dat alle zeven lichamen in de trawler waren, geeft aan, .... dat wat er ook gebeurd mag zijn, het heel plotseling is gebeurd.

Pogingen om het wrak van de zeebodem te lichten, zijn tot op heden toe vertraagd door slecht weer.
Er wordt op gehoopt dat spoedig het bergingsvaartuig CSO Wellservicer  een meer gedetailleerde onderzoek van de schade kan verstrekken.

De St Keverne in Mallaig vastgehouden.

Twee zusterschepen van de Solway Harvester , werden door veiligheid inspecteurs, in de haven van Mallaig  vastgehouden
Het Maritieme en Kustwacht Agentschap verklaarde, dat zij de beide schepen , de Karianda en de St.Kerverne  in de haven Mallaig had vastgehouden, na constatering van een aantal veiligheid tekort kommingen, waarvan er een paar hetzelfde waren als op de Solway Harvester.
John Garner, het hoofd van de maritieme operaties voor het Agentschap zei, .........de waterdichtheid van het hoofddek is niet in orde op deze schepen en dat is niet acceptabel.
Volgens John Garner zullen wij acties moeten ondernemen, waar bij wij slecht uitgeruste schepen zullen ontdekken , die de veiligheid en de levens van de visserlui in gevaar brengen.
De lijst van tekort kommingen aan boord van de Karianda en de St. Keverne, bevatte ook foutieve luik sluitingen, een verouderde ontvluchting luik sluitingen en navigatie kaarten en ook brandblussers die lange tijd niet waren gekeurd.

Deze beide schepen zijn ook schelpen vissers,  zoals de Solway Harvester was en zijn het eigendom van dezelfde rederij,  die ook het gezonken schip beheerde, de Jack Robinson Trawler N.V. in Hull.

Dhr. Garner verklaarde dat de inspectie werd uitgevoerd als deel van een onderzoek programma, wat ingesteld was , na het verlies van de Solway Harvester.

Op twee andere schepen, die tot dezelfde vloot behoorden, de Torbach N en de Solway Ranger,, werd geconstateerd dat zij wat mindere tekort kommingen hadden, maar deze waren  niet  serieus genoeg bevonden, om de schepen ook vast te houden.

Volgens dhr, Garner, zullen tegen de eigenaars van de vissersschepen zonder twijfels, acties worden ondernomen , waarbij wij slecht uitgeruste schepen zullen vinden, die de levens van de visserlui in de waagschaal stellen.


Blijdschap en droefheid over de Harvester baby.

De weduwe van een van de bemanningsleden van de Solway Harvester tragedie, heeft voor het eerst publiekelijk gesproken over haar gevoelens, volgend op de geboorte van haar baby jongetje.

Karen Mills was in verwachting toen de schelpen vissersschip zonk in slecht weer bij het eiland Man.
Haar echtgenoot Robert, was een van de zeven slachtoffer van deze tragedie.
Als schilder en decorateur was dhr. Mills met het schip mee naar zee gegaan, ter vervanging van een ziek bemanningslid, als een dienst betoon aan zijn broer Craig, de schipper van het schip.

Mevr. Mills beviel voor de tweede keer van een kind in haar huwelijk, op 6 Maart, twee maanden na het ongeval.
Zij noemde het kind Robin Andrew..
Andrew was de eerste naam van Robin's broer, die gewoonlijk bekend was onder de naam Craig.
Het echtpaar had al reeds een twee jarig dochtertje, Sarah.

Verklaring via de Dominee.

Voor de eerste keer sprekend over haar kind Robbie Andrew, vertelde zij over de schrille vermenging van geluk en droefheid , die zij beleefd had  sedert de geboorte.
Een verklaring uitgesproken namens haar, door dominee Alex Durrie, vermelde,... Karen stelt de vriendelijkheid en de zorgen op prijs, van de velen mensen bij de veilige komst van haar kind Robbie Andrew, die geboren werd op 6 Maart 2000.
De geboorte is een periode geweest van veel geluk, vermengd met veel droefheid.
Robin zou een erg trotse vader zijn geweest.
 

Ondertussen vloog een team onderzoekers van het eiland Man naar Schotland om het onderzoek te vervolgen over het zinken van de schelpen visser, die nog steeds op de bodem van de zee lag.
Een  poging om het schip te lichten was uitgesteld en zal nu waarschijnlijk naar de oppervlakte worden gebracht, halverwege in de maand  April.


Wordt vervolgd

[J.H.]

BA-818-Solway Ranger, zusje van Solway Harvester

[J.H.]

TN-002-Tobrach, zusje van Solway Harvester

[J.H.]

H-340-St Keverne-

[J.H.]

BA-356-Karianda-

[vreemdeling]

Jan,
Weer een mooie serie.
Deze schepen hadden ook een zwaar vistuig, waar veel ongelukken mee zijn gemaakt.
Ik neem aan dat jouw computer weer in orde is.
Gr.
Cor.

[J.H.]

Nee Cor, dat ding doet nog steeds vreemd, alle emails op een hoopje, hij geeft ook zwarte vegen op de foto's maar dat zie je niet als ze zijn verzonden, maar ik zal hem eerdaags even naar de dokter brengen, die vent wordt stinkend rijk van mij elke keer als ik ben geweest dan gaat hij op vakantie naar de Carib .
Die Karianda is in 2000 gezonken.

[vreemdeling]

Solway Harvester deel 8

Koninklijk bezoek

De Prins van Wales had gezegd, dat hij "erg blij " was, dat het de families ontmoet had,, die bij het scheepsongeval waren betrokken.
De Prins sprak persoonlijk met familieleden en vertegenwoordigers van de gemeenschap. tijdens zijn bezoek aan het eiland Whithorn in het Zuid Westen van Schotland.
Het was net vier maanden geleden dat de Solway Harvester was gezonken.
Hij sprak ongeveer 25 minuten met de gezinsleden in een bijeenkomst , die de Prins zelf had  geregeld en wat plaats vond in het dorps cafe.
Toen hij vertrok, zei de Prins dat het bezoek "erg mooi "was geweest.
Ik ben erg blij dat ik de mogelijkheid had, hen te ontmoeten en aan hen, mijn diepste deelneming kon uiten.

Een zegsman van de families, John Scoular zei.... Bovenal, wilden zij vertellen hoe zij het bezoek hadden gewaardeerd.
Hij heeft er de tijd voor genomen, om  uit een officieel programma te komen en hen te ontmoeten en de rest van het schema zal er wel wat onder lijden.

De families wachtten nog steeds op de toestemming van de autoriteiten op het eiland Man over, wanneer er pogingen worden ondernomen om het schip te lichten.
Het Parlement van Man, de Tynwald. stemde er in toe de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de berging operatie.
De hoofd minister, Donald Gelling heeft beklemtoond, dat zij hebben besloten dat de het schip  zal worden gelicht, wat het ook mocht kosten.

Ondertussen, zullen op Vrijdag  ambtenaren van de Maritieme en Kustwacht Agentschap  in Kerkcudbright zijn, om te praten met de visserlui hoe zij de veiligheid  van bokken en en schelpen vissers,   kunnen verbeteren
Het is een deel van een besluit wat vorig jaar is vastgesteld, voor de Solway Harvester zonk.

Het Gouvernement van het eiland Man is besprekingen begonnen met berging maatschappijen om het wrak te lichten.
Verschillende pogingen om de 75 voet lange schelpen visser  te lichten, werden al eerder in het jaar  verstoord door slecht weer  en hoge golven.

In Maart had de Eerste Minister van het eiland Man aangekondigd dat er meer geld beschikbaar zou worden gesteld, in aanvulling op de 1 miljoen wat reeds beschikbaar was gesteld door de regering van het eiland.
Het hoofd van de politie, hoofd inspecteur Dudley Gelling verklaarde Dinsdag, dat hij hoopte dat een nieuwe berging poging op 20 Juni zou worden uitgevoerd.
Een zegsman van de politie van het eiland verklaarde dat verdere details over de operatie verstrekt zouden worden , als de plannen waren uitgewerkt.
Onderzoeken door de politie en de MAIB naar het zinken van de schelpen vissers zouden normaal doorgaan.
Het lichten van het schip werd als een noodzaak gezien,  bij de oplossing van het mysterie, dat het schip zo snel was gezonken.
Tot zo ver , hadden de onderzoekers vertrouwd op de video opnamen van de onderwater camera's.

Bedroefde gezinsleden.
De families van hen die verdronken waren, hadden uiting gegeven, dat zij aanwezig wensten te zijn bij het lichten van het vissersvaartuig,om te trachten een antwoord te vinden over de dood van de mannen.
Als het weer het zou toestaan, zou de berging van het vaartuig op 20 Juni beginnen.
Het schip was reeds eerder onder water versleept vanaf haar positie waar zij was gezonken en lag nu op 38 meter diepte op 10 mijl afstand van de plaats Douglas.
De aankondiging over de berging operaties werden bekend gemaakt nadat de regering van het eiland Man, een overeenkomst hadden getekend met een Belgische berging firma, Scaldis Berging en Maritieme werkzaamheden.
Het onderzoek naar het zinken van schelpen vissers vond nog steeds haar voortgang, zowel door het politie apparaat van het eiland Man als door de MAIB. en het lichten van het schip werd gezien als nodig om het mysterie op te lossen van het snelle zinken van het schip.
Tot nu toe hadden de onderzoekers het moeten doen met video opnamen van onderwater camera's.
De Solway Harvester had haar laatste zee reis voleindigd, na geborgen te zijn bij het eiland  Man.
Het schip , wat in Januari was gezonken, werd de haven  van het plaatsje Ramdey op het eiland Man, binnen gesleept na te zijn gelicht van de zeebodem door het bergingsvaartuig m.s. Norma.  De bemanning van de Norma, die het schip had gelicht op Maandag avond, met gebruikmaking van een  grote kraan, moest tot hoogwater wachten eer zij de berging operatie kon beëindigen.
Het is de verwachting dat het schip nog verschillende weken in de haven zal blijven liggen om de oorzaak van het zinken onderzoeken.
Toen het schip boven water kwam, kon een reddingsvlot worden gezien op het voorschip.
De romp en de ombouw waren bedekt met vuil en zeewier.
De berging die constant te kampen had gehad met slecht weer, begon op Maandag om 19.00 uur  standaard tijd. Duikers hadden kabels aan het wrak bevestigd en de Norma was in staat om haar van de zeebodem te lichten, ongeveer twee uur later.
Vlugge antwoorden verwacht
De families van de slachtoffer hopen, dat dit betekend dat antwoorden worden gevonden  voor de oorzaak waarom zo'n modern schip zo snel ten onder ging in, wat in relatief moeilijke  condities ten onder ging, maar in geen onmogelijke condities.
Al in het eerste begin was er al sprake van containers die in de zee rond dreven of het kon ook een ander schip zijn geweest die een aanvaring had veroorzaakt en zich dat niet had gerealiseerd of er voor had gekozen om door te varen.. Er is nooit een definitief bewijs geweest dat er iets van een botsing had plaats gevonden.
Het is een lang verhaal geweest.
Ik ben van mening dat de mensen echt nu in een soort van opluchting  zijn gekomen aan het einde, van wat een droevige zaak was en wij hebben wat antwoorden gekregen, wat de mensen die er bij betrokken waren, weer kunnen toestaan om verder te kunnen leven.
De gemeenschap zal nooit deze tragedie vergeten, maar wij moeten wel allemaal doorgaan in de toekomst.

Einde

[vreemdeling]

                                                     De trawler Sapphire.

Het voorgaande verhaal over de berging van de Solway Harvester, heeft eveneens te maken met het vergaan van de  trawler Sapphire uit Peterhead.


Op 29 September 1997 verliet de Sapphire de haven van Peterhead en stoomde naar de visgronden in de Noordzee.
Aan boord van deze trawler waren de bemanningsledenVictor Podlesny, Bruce Cameron, Adam Stephen en Robert Stephen , onder de leiding van schipper Victor Robertson.
Meer de 400 kisten vis werden op deze reis gevangen en het schip maakte zich klaar voor de thuisreis.
Op de 1e Oktober , 12 mijl verwijderd van de kust, zonk het schip in de zware zeegang en schipper Robertson, was de enige overlevende.
De Scheepvaart Inspectie constateerde later, dat verschillende waterdichte ruim luiken en deuren, niet waren gesloten..
De vier andere opvarenden aan boord , verloren bij dit ongeval het leven en lieten zeven kinderen achter, zonder vader.

De vrouw van een van de opvarenden, Sherley Henderson, kan zich de dag van het ongeval nog heel goed herinneren, zoals zij het twintig jaar geleden beleefde.
Zij kan zich nog herinneren wat zij die dag at, welke kleren zij op die dag droeg en welke programma`s zij op de televisie bekeek..
Iedere minuut vanaf het openen van de deur toen haar verteld werd wat er gebeurd was, kan ik iedere seconde nog voor mij halen en hoe zich de situatie de volgende twee tot drie dagen ontwikkelde, tot aan het moment , dat het vervaagde.
Sherley´s echtgenoot was nog maar net 25 jaar oud geworden, toen hij het leven liet bij de ondergang van de Sapphire.
Zijn dochter Darcie, de oogappel van haar vader, was net twee jaar oud, toen hij stierf..
De herinneringen aan haar vader heeft zij van van verhalen en foto´s van de familie en als het weer de 1e Oktober wordt, dan nemen  Darcie en haar moeder de tijd, om Robert en de andere bemanningsleden van de Sapphire in herinnering de brengen, bij de gedenksteen van dit ongeval,  aan de haven..
Het betekent vanzelfsprekend veel voor mij, ....het is de laatste herinnering aan mijn vader en het valt ..... en is,  nog steeds erg moeilijk, zoals zij zegt, met haar ogen vol met tranen..
Ik denk, dat het een van de moeilijkste dingen is, wanneer mensen mij vertellen wat voor een goede kerel mijn vader was en waar ik zelf geen herinneringen aan heb.

Deze tragedie trof de vissers gemeenschap van Peterhead zwaar en al spoedig werd deze tragedie nationaal nieuws,  na een oproep aan de regering om de lichamen van de mannen uit het schip te bergen en dit verzoek afgewezen werd.
Alex  Salmond, een parlement lid uit die periode, van het kies district Banff and Buchan, was van mening dat het voornemen van de gemeenschap in 1997 zeer merkwaardig was.
Het verhaal van de Sapphire was de onvoorwaardelijke vastberadenheid van de Peterhead families, door vier noord oost families die geen NEE wilden accepteren, als antwoord en een publieke betoging  tot stand wilden brengen, wat hun hart verlangen was in het midden van deze tragedie, bestaande uit het terug brengen van de lichamen  van hun mannen naar Peterhead, voor een christelijke begrafenis , waarin zij ook slaagden, volgens Alex Salmond..

Drie weduwen en een moeder begonnen een campagne om de lichamen weer naar huis te brengen en binnen een maand werd er meer dan £ 500.000 geschonken door het publiek en door organisaties..
Het bijeen verzamelde geld betekende dat een kraan schip naar zee gestuurd kon worden om de Sapphire te bergen, die nog steeds in tact op de zeebodem lag en zo terug gebracht kon worden naar Peterhead..
De bevolking van Peterhead steunden de families in hun pogingen, om de manschappen weer terug te brengen.

In December 1997 waren er vier begrafenissen in Peterhead  in twee dagen na elkaar, waarin de lichamen van de visserlui werden toevertrouwd aan de aarde van hun woonplaats.

De Sapphire werd terug gebracht naar zee, naar haar laatste rustplaats..

Ondanks  hun inspanningen ondervonden de families van de slachtoffers wat tegenwerking,  aangaande de beslissing, om de lichamen van de bemanning terug te brengen..
Een gezichtspunt bij velen van hen was, dat de zee een respectabele rustplaats was voor de visserlui en sommigen van hen hadden kritiek over het geld ,wat besteed zou worden, aan deze missie.
Oude wijven praatjes en traditie,  had een hoop in te brengen, zoals sommigen uit de stad het voelden.
Shirley zei......Ik weet dat wij toen wat tegenwerking kregen..

Nu, na zo'n 20 jaar geleden, zijn Shirley en haar dochter zich aan het klaar maken voor een bezoek aan Roberts graf, om hem te eren.
Het is een plaats van  grote waarde, wat op een punt niet onwaarschijnlijk lijkt,  na deze tragedie..
Ik denk niet dat een bepaalde man op een dag van huis gaat om zijn werk te gaan verrichten en nooit terug zou komen en dat de familie, die met het verlies te maken had, nooit een plaats zouden hebben, waar zij heen konden gaan, om te zeggen..." Hallo, Ik hou van je ", volgens Shirley..

Dat was alles, wat wij wensten.
Een plaats waar wij heen konden gaan en hen konden bezoeken in de jaren die nog zouden komen. En wij hebben het voor elkaar gekregen.
En als wij dit mogelijk hebben gemaakt voor andere mensen,...... dan hebben wij het goed gedaan.!

De Maritieme Ongevallen Inspecteurs benadrukten, dat de fout om enige luiken van de trawler Sapphire niet te sluiten,die ten onder ging met het verlies van vier mensen levens, gedeeltelijk was te wijten aan deze tragedie.
De Maritieme Ongevallen Onderzoek Branche  ( MAIB ) heeft geconstateerd dat verscheidene waterdichte  luiken en deuren geopend waren op het moment dat de Sapphire kapseisde voor de Nood Oost kust van Schotland.
De trawler zonk vlug bij ruw weer, toen zij terugkeerde naar de haven van Peterhead in Oktober 1997.
Als resultaat van het lopende onderzoek, verspreidde de MAIB een veiligheid bulletin aan alle schippers, waarin zij gewaarschuwd werden, dat zij de waterdichte luiken moesten sluiten en verzekeren, zelfs bij goed weer en kalme zee.
Een tweede veiligheid bulletin waarschuwde voor het ontoereikende onderhoud voor de mislukking van de Sapphire's nood positie baken.
De onderzoekers vonden dat het baken niet goed werkte toen de Sapphire op een afstand van 12 mijl van Peterhead kust zonk,  omdat een vitaal  deel van het baken, het hydraulische losmaak onderdeel, was over geschilderd.
En het onderdeel was al zes maanden over tijd, om vervangen te worden...

De enige overlevende van deze tragedie was de schipper Victor Robertson, die ontsnapte uit het raam van het stuurhuis van de Sapphire.
Zijn dode bemanningsleden werden op een later tijdstip in de buurt van het stuurhuis gevonden en in de accommodatie ruimte, nadat het wrak was geborgen.

De familieleden van de dode manschappen begonnen een actie om £ 500.000  op te halen, nadat de Regering had geweigerd de berging van de lichamen van Victor Poslesny, Adam Stephen, Robert Stephen en Bruce Cameron te financieren..

Scheepvaart Minister Glenda Jackson en Minister President Tony Blair kregen scherpe kritiek hier  over  te verduren van de weduwen van de bemanningsleden,  voor deze beslissing.
De Regering heeft nog gepleit om het Regering´s Besluit te herzien, ten aanzien van de berging van het wrak van de Sapphire.

De MAIB, die  het onderzoek uitvoert t.a.v. het verlies van de Sapphire, zal haar bevindingen binnen de eerst volgende 12 maanden aan de Regering bekend maken.

Wordt vervolgd

[J.H.]

PD-285-Sapphire-

[J.H.]

PD-285-Sapphire

[J.H.]

PD-285-Sapphire-

[J.H.]

Pd-285-Sapphire-

[vreemdeling]

Schotland's ergste visserij  ongeval, geeft nog zielsverdriet na 20 jaar "tweede hands herinneringen "

Darcie Stephen stelt zich open over de tragische dood van haar vader, op de verjaardag van de ondergang van de trawler Sapphire.
Zo lang zij zich kan herinneren is Darcie Stephen's vader een enorm groot deel van haar leven geweest.
Maar dat is dan alleen maar  een glimlachende figuur op een oude familie foto van jaren geleden.
Darcie herinnert zich alleen maar haar vader van foto's

Hij stierf met drie andere bemanningsleden van de trawler Sapphire, toen Darcie twee jaar oud was.
Jammer genoeg had zij nooit de mogelijkheid gehad om hem echt te leren kennen en heeft helemaal geen herinneringen aan hem, want toen hij verdronk, was zij slechts twee jaar oud.
Robert, haar vader, verdronk met drie bemanningsleden op de trawler Sapphire, in een van de ernstige Schotse  visserij ongevallen.
Zij vertelt: Sedert ik klein was kan ik mij herinneren dat mensen over mijn vader spraken.
Het is voor mij nooit een vermijdbaar onderwerp.
Maar alles wat ik van hem had, waren foto's en de woorden van mond tot mond in gesprekken met andere mensen.
Het is belangrijk om verhalen over hem te horen, maar het is tegelijkertijd vervelend.
Mijn herinneringen zijn "tweede hands", want ik heb niets, wat van mij zelf is.

Darcie's moeder, Sherley Henderson, hertrouwde met timmerman Paul en hij voedde Darcie op als een kind van zich zelf.
Maar ieder jaar op de 1e Oktober, gaat hij weg met zijn zoon Owen, nu 15 jaar oud, en laat de vrouwen alleen, zodat zij hun eerbied kunnen tonen aan hun ex man en vader Robert.
Darcie vertelt:  Dit gebeurt ieder jaar .
Wij gaan naar het kerkhof en leggen bloemen bij het graf en besteden de dag voor ons zelf.
Wij doen dan, waar wij zin in hebben.
Meestal brengen wij de tijd dan door in huis, kijken naar een film en herinneren ons aan mijn vader.

Herinneringen bestonden uit foto's en kranten berichten.
De trawler Sapphire was slechts 12 mijl verwijderd van de haven van Peterhead, Aberdeenshire, toen het schip zonk  door te zijn getroffen door een onvoorspelbare golf op 1 Oktober 1997.
Robert en de andere bemanningsleden Victor Podlesny, 45 jaar oud, Bruce Cameron, 32 jaar oud en Adam Stephen, 29 jaar oud, verdronken in hun kooien..

De enige overlevende was de schipper Victor Roberson, 47 jaar oud, die door het raam van hen stuurhuis klauterde, toen het schip zonk..
Hij heeft altijd geweigerd om de praten over wat er op die dag is gebeurd..
Terwijl Darcie zich niets van het ongeval kan herinneren, heeft haar moeder Sherley het nooit vergeten.
Zij kan zich ieder detail nog herinneren.
Ik herinner mij nog wat ik die dag had gegeten en welke kleding ik droeg.
Het zijn de dager er na en weken later, die vervaagd zijn.

Twee uur voor het schip zonk, had Sherley nog met haar man Robert door de telefoon gesproken en hem verteld dat zij nog van hem hield.
Hij vertelde dat het weer schrikbarend was en dat er water  het stuurhuis binnen kwam, door de ramen van het stuurhuis.
Onderzoeker hebben later geconstateerd dat water het schip is binnen gelopen door verkeerd gesloten ruim luiken.
Shirley en de andere geruïneerde weduwen werden over heel de wereld bekend door de kranten koppen, waarin vermeld werd dat zij een campagne opende  om geld in te zamelen, om het wrak van de Sapphire te bergen en hiermee het bedrag van £ 500.000 aan donaties ophaalden.
Deze tragedie werd nooit voor Darcie verbogen gehouden toen zij opgroeide.
Sherley vertelt: Zij wist altijd dat Robert haar vader was en er was nooit een soort verering als van een held.

Het schip zonk met slechts één overlevende.
Dancie voegt er aan toe: Ik heb geluk gehad dat er iemand bij ons in het gezin is binnen gestapt, wat hij zag als een noodzakelijkheid.
Het zou voor mij veel moeilijker zijn geweest, als ik mijn vader kon herinneren, maar Paul is er ook altijd voor mij geweest.
Aan Darcie werd later verteld dat zij haar weerbarstige haardos had geërfd van haar vader en over zijn liefde voor motors. Hij had zelfs negen auto's gehad in zijn korte leven en zij is altijd op jacht naar de laatste modellen auto's.
Zij groeide zo gefrustreerd op over Robert, maar kreeg nooit de kans om hem te ontmoeten, zodat zij de hulp in riep van een fysioloog, toen zij 18 jaar werd.
Het kostte haar vier visites, maar uiteindelijk claimde een vrouwelijke helderziende, dat hij met haar in een kamer was en gaf Darcie de enige conversatie met haar vader..
Zei vertelde: Het was erg vreemd. De helderziende wilde met Darcie  spreken over het vergaan van de trawler.
Toen de ontmoeting begon, zei zij tegen Darcie.... zeg je vader eens gedag.
Zij vertelde mij dat hij trots was op mij en blij was met mamma's keus voor een tweede echtgenoot.
En dat was voor mij genoeg..
Maar toen de helderziende  haar vroeg wat zij tegen haar vader wilde zeggen als zij uiteindelijk de kans kreeg om echt met hem te spreken, zei er een grapje van maakte.
Ik zou hem waarschijnlijk hebben gevraagd, in wat voor model auto ik  in het vervolg zou rijden.

Op de zaterdag, de avond van de datum van de scheepsramp. organiseerde Darcie een fondsen wervingsbal, ten baten van de Vissersman Missie in Peterhead..
Shirley verklaarde: Twintig jaar geleden heeft zij  geen stem gehoord. ...... dit is haar kans om te danken voor al de ontvangen hulp.
En Darcie voegde er aan toe:...... De Missie bestaat nog steeds, maar een heleboel mensen denken dat de Missie gesloten is.. Ik zou willen zien, dat de jongelui die nu de schepen bemannen, weten, dar daar iemand is, die hen wilt helpen.

Houdt de herinnering levend.

Shirley bewaarde een stapel kranten artikelen over de Sapphire ramp en kaarten met deelneming woorden, om aan Darcie te tonen als zij oud genoeg was.
Maar toen zij dit van de vliering wilde halen, ontdekte zij , dat alles verwoest was door de muizen.
Moeder en dochter kijken samen terug in het verleden.
Zij vertelde, dat alles wat er van  over was,  meer op confetti leek.
Ik was in alle staten.
Maar, de Schotse Sun krant hielp haar en overhandigde haar kopieën van alle artikelen over de Sapphire, teruggaande tot 1997.
Darcie verklaarde, dat het de eerste maal was dat zij deze verhalen had gezien..
Het is echt interessant om terug te kijken en om te zien wat er is gebeurd.
En Sherley voegde er aan toe, dat het een groot geluk was om deze artikelen weer te bezitten, zodat wij terug kunnen kijken.

Een shock door een bezoek van de schipper.

De schipper van de Sapphire maakte een geheim bezoek aan de moeder van één van de tragische bemanningsleden, bijna 20 jaar na de tragedie.
De enige overlevende, Victor Robertson 47 jaar, had altijd geweigerd om te praten over wat er op het schip  gebeurd was, op de dag dat het schip zonk.
Familieleden hebben hem beschuldigd dat hij geen medelijden toonde  en weinig contact had met de  families van de bemanningsleden.
Er werd zelfs aan gedacht dat hij niet poogde, andere families te redden.
Maar Wilma Cameron. 78 jaar oud, ontdekt dat hij uit het niets, bij haar thuis verschijnt , in Peterhead.,Aberdeenshire.
De fantastische oma vertelde, dat de schipper het afgelopen jaar haar kwam bezoeken.
Wij hebben niet gesproken over de dag dat de Sapphire zonk.
En dat wil ik ook niet weten. Wij spraken alleen over mijn zoon Bruce.
Victor heeft ook niets gezegd waarom hij bij haar op bezoek kwam.
Maar Wilma voegde er aan toe... ik heb hem hartelijk ontvangen.. Ik zal hem altijd goed ontvangen..
Er is altijd gedacht, dat Victor, die uit het raam van het stuurhuis klauterde toen het schip zonk, geen pogingen zou wagen om andere families te bezoeken..
Victor Podlesny's  weduwe Isabelle zei. dat hij nooit zich met anderen bemoeide.
Maar ik ben er niet in geïnteresseerd... het  levert mij waarschijnlijk niets op en waarschijnlijk hem ook niets.
Sherley Henderson zei, dat het misschien wat had uitgemaakt, als hij ons was komen bezoeken op de eerste Kerstdagen na het ongeval, toen wij allen nog in de moeilijkheden zaten.
Grootmoeder Wilma  herinnert zich het plotselinge bezoek nog goed.
In het verleden had Shirley Victor gevraagd om openheid te geven over de  tragedie nacht..
Maar zij voegt er aan toe dat het waarschijnlijk  ons  overstuur zal maken als wij alle dingen te horen krijgen.. Wij zijn waarschijnlijk beter af als wij niets weten..

Grootmoeder Wilma wist niets van het vergaan van de trawler, tot zij het hoorde op het avond nieuws. Haar man vertelde haar dat het het schip van haar zoon Bruce betrof en zij werd door en door koud..
Het duurde eeuwen, voor de officièle instanties ons vertelden, wat er was gebeurd..
Zij denk nog steeds iedere dag aan Bruce en zij heeft spijt van  de laatste  conversatie met hem.
Wilma verklaarde.... Hij ging weer naar zee en vertelde haar  dat er geld  boven in zijn kamer lag, waarvan ik mijzelf aan kon helpen..
Ik was kwaad op hem en vroeg hem, ... waar heb ik jou voor nodig?
Dat waren mijn laatste woorden met hem.
Ik wenste, dat ik nog een laatste keer met hem kon spreken, om hem te vertellen  hoe veel ik van hem hield.

In zijn huis in Elton, Aberdeenshire, weigerde Victor Robertson te praten over de Sapphire of over zijn bezoek aan Wilma.
Ik zal de verjaardag van de tragedie  op mijn eigen manier beleven, waren de laatste woorden van deze schipper.

Wordt vervolgd

[vreemdeling]

Sapphire no.3

Het zinken van de Sapphire,waarbij 4 bemanningsleden waren verdronken, was veroorzaakt, omdat de veiligheid procedure aan boord niet goed was nageleefd.
Een officieel onderzoek heeft vastgesteld, dat de fout om de waterdichte deuren en ruim luiken niet te verzekeren, de hoofd oorzaak  was van het zinken van de Sapphire.
Het officièle rapport van het Departement van het Transport Maritiem  Ongevallen Branch, werd afgekeurd door de families van verongelukte bemanningsleden.
Sherley Stephen, de weduwe van Robert , verklaarde dat de officièle onderzoekers een laffe manier voor een uitweg hadden gevonden.
Ik wist al van te voren, dat zij de bemanning de schuld zouden geven.
Het is een blamage dat zij proberen de bemanning , die zich nu hier niet kunnen verdedigen, op te zadelen met het verwijt,volgens mevr. Stephen.
Echter, de Minister van Transport, John Reid, handhaafde de uitslag van het rapport en zei dat het ook  uitgevoerd had kunnen worden, zonder de Sapphire te bergen, door gebruik te maken van onderwater camera's.
Het rapport bevestigt dat de fundamentele oorzaak van het zinken van de Sapphire, het vol lopen was van  ruimten,  door de waterdichte doorgangen en ruim luiken, die geopend waren en onzorgvuldig waren gesloten, terwijl het schip zich nog op zee bevond.
Een aanvullende factor was dat de bemanning een gebrek aan begrip had over de functie en de belangrijkheid van de waterdichte deuren.
Oudere leden vanuit de visserij branch verklaarden dat zulk soort opmerkingen, een gebrek aan begrip was van de praktische aspecten van de zee visserij.
Het uitgebrachte rapport wijst ook af , het gebrek van het volledig functioneren van het algemeen vullingen alarm, wat de bemanning zou hebben gewaarschuwd voor het dreigende gevaar.
Dit als een aanvullende factor.
Aan boord van de Sapphire was haar controle veiligheid paneel verwijderd voor reparatie.

De families van de vier visserlui die hun leven verloren bij de ondergang van de trawler Sapphire. hebben lang lopende  compensaties geclaimd.
Veertien bloedverwanten van Victor Podlesny, Bruche Cameron, Robert Stephen en Adam Stephen hebben  een claim ingediend van 1 miljoen pond,  tegen de eigenaar van de trawler Sapphire, die vijf jaar eerder zonk voor de Noord Oost kust van Schotland.
Op de vooravond van de terechtzitting van de rechtbank, om te overleggen over de multi miljoen pond vordering, is het begrepen, dat zij hebben beslist voor belangrijk minder geld, om een eind te maken aan de tragedie.
Alleen de schipper, Victor Robertson, die samen met zijn ouders en zuster  de eigenaars van de trawler waren, overleefde de ramp, door uit het raam van het stuurhuis te klimmen en in een reddingsvlot te stappen..
De families hadden voor compensatie gepleit van de Robertsons, op grond van veronderstelde nalatigheid..
Maar de Robertsons hadden  een aparte claim afgesloten om de te betalen som te verminderen tot  het maximum van 300.000 pond..
De advocaat die Victor Podlesny's weduwe Isobel  vertegenwoordigde en ook de ouders van Bruce Cameron, verklaarde, dat de families elkaar hadden ontmoet in Edinburgh aan het einde van de voorgaande week, waar de zaak geregeld werd.
Gordon McGregor verklaarde.... Mijn cliènten zijn opgelucht dat de  claims zijn afgewerkt, maar zijn teleur gesteld dat zij waarschijnlijk nooit zullen weten wat er echt is voorgevallen.
Met MAIB rapport komt met een theorie, van wat zij denken wat de oorzaak is en gedurende het verloop van het proces zijn er veel andere theorieèn geweest, maar niemand zal ooit weten wat er in werkelijkheid heeft plaats gevonden., maar.... er is slechts één persoon die ons misschien kan verhelderen en tot op heden heeft hij nog niet gesproken.
De families zijn nu opgelucht, maar ik denk niet dat zij ooit weer gelukkig zullen zijn..
Dhr.McGregor, die zeven eisers vertegenwoordigde zei, dat hij geen commentaar kon geven op de cijfers die door de families ontvangen zijn, daar zij allemaal gebonden zijn door een vertrouwelijke overeenkomst.
Wilma Cameron  verklaarde dat, ofschoon zij en haar echtgenoot Robert teleur gesteld waren, zij nooit het werkelijke verhaal over de dood van hun geliefde zoon Bruce te weten zouden komen..
Zij voelden wel aan, dat er nu eens een einde aan moest worden gemaakt..
Wij zouden graag geweten hebben , wat er in werkelijkheid was gebeurd, maar het is nu zes jaar geleden en dat is lang genoeg en wij willen nu met rust gelaten worden.
Het officièle MAIB rapport verklaart dat de bemanningsleden tekort geschoten zijn om de waterdichte deuren en de ruim luiken goed te sluiten.
Tien weken nadat de Sappkire was gezonken, werd zij uit haar waterige graf omhoog getakeld en allen in het schip bevindende lichamen van de bemanning ,werden geborgen.
Bij de uitvoering van de voorbereiding voor de berging van het vaartuig, werden de nabestaanden gesteund door de moeder van prinses Diana. en door de Parlementslid Alex Salmond.

De schipper van de Sapphire, Victor Robertson, trouwde 10 maanden na het ongeval met zijn vrouw Lynn en beheert nu een pub in Aberdeenshire.
Hij heeft altijd geweigerd om iets over het ongeval te vertellen..
De enige weduwe, die na de tragedie is hertrouwd, is Sherley Stephen, die met Paul Henderson trouwde..
Haar echtgenoot Robert was de jongste van de slachtoffers van de Sapphire tragedie.
Op weg naar de huwelijk plechtigheid werd zij begeleid door haar dochter Darcie.
De 28 jarige weduwe Stephen heeft wonderbaarlijke moed getoond in het gezicht van de wanhoop, toen in de dodenwake van de tragedie, zij een zeer typerende zegsman werd van de campagne om de lichamen van de bemanning slachtoffers uit het schip te halen.
Sherley overtuigde haar nieuwe liefde om zijn plannen op te geven om ook naar zee te gaan en maar terug moest gaan naar zijn vroegere beroep van timmerman, bang zijnde dat ook hij een slachtoffer van de zee kon worden.

Het MAIB rapport van 1999 over het vergaan van de Sapphire  is omvangrijk. 103 pagina's, waarvan veel pagina's de stabiliteit van het schip behandelen.

De hoofdoorzaak van het vergaan is het niet sluiten of niet goed sluiten van waterdichte deuren en ruim luiken, waar door water in het schip kwam en de stabiliteit van het schip veranderde.en beïvloedde.

Tevens de onachtzaamheid van de bemanning van het niet sluiten of niet goed sluiten van de waterdichte deuren en ruim luiken.

Op http://www.youtube.com/watch ? v=hYChb-wWZO       is een  film te zien van de berging van de Sapphire door de Vikingbank taklift 4 en 7.

Einde.