Herinneringen deel 3

[vreemdeling]

Knorhaan,
In het bewuste toilet van de Sch.196 zat een terugslag klep.
In het voorjaar van 1957 heb ik nog een trawlreis met de Sch.196 gemaakt, tijdens mijn studie voor mijn 1e rang.
Ik ben toen tijdens de reis ingevallen voor een matroos die op de uitreis gewond raakte aan zijn hand door een vallend luik van de net ruimte onder de bak. Daar een Den Helderse kotter thuis stomend was en bij ons in de buurt was, hebben wij deze matroos overgezet op deze kotter en zijn wij door gestoomd naar de visserij.
Ik heb die reis normaal de wachten gelopen en aan dek gewerkt..
Zier zijn vader was toen stuurman en ik sliep bij hem in de hut.
Dus ik heb in deze periode wel degelijk gebruik gemaakt van dit toilet.
Probleem opgelost.
Cor.

[vreemdeling]

Aanvaring  tussen motor seine net visser Zefyr en de stoomtrawler Athenian

Op ongeveer 22.25 uur GMT , op de 3e Oktober 1960.  vond er een aanvaring plaats tussen de motor seine net vissersvaartuig Zefyr en de stoomtrawler Athenian,. in de Noordzee en ruim verwijderd van de kust, op de globale positie van 53.59 NB en 01.22 OL.
Beiden schepen waren afkomstig uit Grimsby.

Op dit cruciale tijdstip lag de Zefyr voor anker met een gehesen donker gekleurd driehoekig zeil , wat vastgemaakt was aan de hoofdmast en volgens de getuigen verklaring van haar bemanning toonde het schip een elektrisch rondomschijnend wit ankerlicht , ongeveer op 7 voet en 6 inches hoogte boven het potdeksel van de voorsteven en een vast wit licht op het achterschip, welk was afgeschermd als voor een varend schip, wat bevestigd was aan de achtermast.
Zij lag gedraaid op de eb stroom en lag in het algemeen in een ZO lijke richting.
De Athenian was onderweg op een ONO lijken koers met haar machines op volle kracht vooruit met een snelheid van 7 tot 8 mijl door het water..
De situatie was ongecompliceerd door moeilijkheden die door het weer  werden veroorzaakt.
De nacht was mooi en helder met een variërende bewolking en de maan  was een dag voor volle maan.
Apart van zo'n effect die zij gehad zou kunnen hebben van moment tot moment van de voor anker liggende Zefyr, was de windrichting verschillend en haar kracht was verwaarloosbaar en ofschoon er een matige deining stond, waren er geen gebroken koppen op de golven..
De taak van de Raad was het om vast te stellen wat de oorzaak was van de aanvaring, die onder deze omstandigheden werd veroorzaakt..

De Zefyr was een enkelschroef houten motor vissers vaartuig, als ketch getuigd en in 1936 te Nyborg in Denemarken gebouwd en ofschoon het schip onder de Engelse vlag voer, bleef zij een karakteristiek vissers vaartuig van haar klasse en had zelfs de Deense gebruikelijke licht blauwe kleuren behouden van haar boven bouw.
Haar geregistreerde afmetingen waren 56,15 voet lang,16,9 voet breed en 9,45 voet diep, vanaf het dek in de midscheeps tot aan de onderkant van de kiel en haar tonnage was, 35,35  gross. 34,93 onderdeks en 23,06 netto.
Het schip had twee houten schotten, soms beschreven als waterdichte schotten, die het effect veroorzaakten om het schip in drie hoofd afdelingen te verdelen,  als volgt.
Het voorschip met voorin de kombuis en  bemanning accommodatie,
Midscheeps het visruim
en het achterschip, met de machine kamer.
Haar door een schroef aangedreven machine bestond uit een internationale verbranding semi diesel  motor, twee takt, onafhankelijk werkende directe motor, welke in 1955 was gebouwd in Denemarken.
Haar stuur inrichting, welke geen betrekking had bij het zoek bereik van dit onderzoek, was een handmatig bediend stuurwiel met kettingen.
Zij was uitgerust met de volgende reddingsmiddelen..
Een opblaasbaar reddingsvlot voor 10 personen,
Twee  redding boeien voorzien van lijnen en lichtkogels,
Zes zwemvesten,
Een Schermuly No, 2 lijnwerp toestel
en 12 parachute nood raketten..
Haar navigatie uitrusting is voldoende uitgebreid besproken in antwoord no.5 van de vragen, die een deel uitmaken van dit rapport.

De Athenian was een stalen enkel schroef stoom trawler, waarvan de geregistreerde afmetingen zijn, .............lengte 117 voet, breedte 21,5 voet. 11,5 voet diep in het ruim vanaf tonnage dek tot aan plafond midscheeps en haar tonnage was bruto 217,90. onderdek 191,24, netto 96,70.
Daar de Athenian slechts te verwaarlozen schade op liep door de aanvaring, is het niet nodig om haar schotten te beschrijven of de compartimenten te beschrijven die er door gevormd worden. nog zijn de details van haar voortstuwing machine en stuurgerei materiaal tot het doel van dit onderzoek. Zij was voldoende voorzien van redding uitrusting en haar navigatie middelen zijn voldoende zoals wordt verklaard in antwoord no.6

Een zorgvuldige bestudering van de Vraag en Antwoorden, samen met het samenvattende verslag van de gebeurtenis, zoals in paragraaf 1, wat hieraan voorafgaande is vermeld, zal ons  voldoende inzicht verschaffen, van wat er precies is gebeurd en met deze Annex derhalve erbij,  vervolgd met de samenvatting, dat er zekeren gebieden van geschil versluierd zijn en de hele zaak bestudeerd moet worden met het oogpunt om te zien of het voor de Raad mogelijk is om een bruikbare aanbeveling te maken over de algemene omstandigheden.

De Raad vindt het als een feit dat de Zefyr een geschikt ankerlicht toonde toen zij aangevaren werd.
Zij toonde ook een vast wit licht, wat naar achteren scheen en wat afgeschermd was op de manier voor oplopende schepen.
De Raad is tevreden dat deze beide lichten helder brandden en ofschoon het niet mogelijk is om er zeker van te zijn of wel de Zefyr met haar gehesen zeil op een voldoende  constante koers lag om dit berekenbaar te maken of wel de bron van licht uit het heklicht gezien kon worden vanuit elke gegeven koers van benadering,  kan er geen twijfel over bestaan, maar dat de secondaire bedekte lichtsterkte  zichtbaar was. en zou  gezien hebben moeten worden door elk ander vaartuig die naderde, daar de Athenian een koers voor lag van ongeveer 90 graden verschil van de hoofd koers van de voor anker liggende Zefyr en vanaf haar brede zijkant

Er kan geen twijfel over bestaan, dat onmiddellijk na de aanvaring gezien werd dat het voorste ankerlicht van de Zefyr gedoofd was.
Het is onmogelijk dit precies vast te stellen wat de oorzaak was, dat dit licht gedoofd was. en veilig  te zeggen is, op de balans van waarschijnlijkheid, dat het de oorzaak was van de aanvaring..
Ofwel was het een onmiddellijke oorzaak ten gevolge van een breuk in de aanvoer bedrading, waar het lichtpunt afhankelijk van was, als het resultaat van de aanvaring in de stuurboord zijde van het houten schip met de voorsteven van de Athenian.
Of was het veroorzaakt door schade aan de interne bedrading van de gloeilamp, als een gevolg van de schok van de aanvaring.
Het is onmogelijk om hier zeker van te zijn..
Er was uitgebreid bewijs dat de schok van de aanvaring geen van de bedradingen  van de andere gloeilampen aan boord van de Zefyr beschadigde, maar deze omstandigheid sluit niet uit, dat dit wel een mogelijkheid was, in het geval van het voorste ankerlicht, wat gevoerd werd op een paal van 7 voet en 6 inch hoog, waar zeker beweging in heeft gezeten.

De bevindingen van de Raad dat het voorste ankerlicht van de Zefyr brandende was op het moment van de aanvaring, is gebaseerd op meer dan een bron.
In de eerste plaats, bevredigde de kok van de Zefyr de Raad, dat hij persoonlijk het ankerlicht had ingeschakeld , voor hij naar beneden ging om het middag eten voor de bemanning klaar te gaan maken.
De schipper en de stuurman van de Zefyr, lieten de Raad er geen twijfel over bestaan, dat zij het ankerlicht  in de loop van de avond hadden zien branden en in het geval van de schipper, dat het ankerlicht brandende was om 21.30 uur GMT.
Betreffende de sterkte van dit bewijs, stemde de Raad er verder in toe, om het bewijs te accepteren van een tremmer aan boord van de Athenian, die verklaarde, dat hij twee lichten had waargenomen , aan de bakboord voorsteven van de Athenian, op een afstand van ongeveer twee mijl, ongeveer een kwartier voor de aanvaring plaats vond.
Aangezien de Athenian met een snelheid van 7 tot 8 mijl stoomde, met een beetje stroom op haar stuurboord zijde, is de inschatting van tijd en afstand van de getuige van waarde, zodat, hoewel de Raad het moeilijk vindt om dit te baseren als een positieve vondst op dit bewijs en dit alleen een bekrachtiging van het bewijs van de getuige van de Zefyr is en verkozen moet worden als een negatieve bewijs voor de derde man van de Athenian, wat bijdraagt tot niets meer dan dat hij een goede uitkijk hield, dat hij geen licht van de Zefyr zag en dat de Zefyr daarom geen verlichting toonde.

Een groot gedeelte van de tijd gedurende  het verloop van het onderzoek, werd overwogen over een bel alarm systeem, waarbij werd beoogd dat de bemanningen van de seine net vissersschepen van het type zoals de Zefyr, gewaarschuwd zou worden bij fouten aan het ankerlicht.
De Raad is niet van plan een discussie te beginnen over dit soort zaken en stelt zich tevreden door te zeggen dat het onderzoek en de volmaking van een onfeilbaarheid van een systeem van alarm bellen, voor deze soort schepen en een vaardigheid oefening om dit  te testen, een onderwerp van studie is voor degenen die het aan gaat, in de  verschillende onderdelen van de marine veiligheid.
Het is geen taak voor de huidige Raad, welke ondeskundig is in elektronische zaken, om te trachten  verder te gaan dan in deze en sinds het al reeds is aangegeven, in de omstandigheden van de huidige zaak, dat er geen fout was aan het ankerlicht, voorafgaande aan de aanvaring, zoals het in werking te stellen van alarm bellen, dit een hele theoretisch vraag is.

Wordt vervolgd

[zier]

Van die terugslag klep haden we geen last die eerste reis maar die bak met water boven ons kop,
Als die een slinger maakte gutste de helft er over heen en kreeg je dat over je kop.

[vreemdeling]

Vervolg Aanvaring Zefyr-Athenian.


Met het oog op de bevinding van de Raad, dat de Zefyr , zoals was voorgeschreven, een ankerlicht toonde, is het niet nodig om veel aandacht te wijden aan de vraag, of zij nu wel of niet  werd gezien door degenen op de Athenian, .....dus licht of geen licht.
Zoals reeds is gezegd,  was de Zefyr, zoals alle Deense en ex Deense vissers vaartuigen van dit type, in een erg lichte blauwe kleur geverfd, zelfs zo licht, dat het vrijwel niet te onderscheiden was van wit..
Zij had een hoofd mast met een hoogte van 30 voet en aan deze mast voerde zij en getaand zeil van een donkere kleur en voerde aan haar achtermast een licht, wat het achterste gedeelte van het schip verlicht moet hebben tot aan een aannemelijke omvang.
Volgens het inzicht van de Raad, moet een naderend vaartuig, in de heersende weersgesteldheid, op het bewuste ogenblik, de Zefyr gezien moeten hebben, zelfs zonder het gevoerde ankerlicht. op een afstand van  ongeveer een kwart tot een halve mijl afstand, wat haar ruimschoots de tijd had gegeven voor een schip van haar grootte en de beweeglijkheid van de Athenian, om de Zefyr op een ruime wijze te kunnen passeren.

Het is daarom nodig om zich nu te overwegen omtrent de uitkijk , zoals die aan boord van de Athenian werd gehouden.
Op dat cruciale ogenblik, was er in haar stuurhuis een zgn. "derde hand " aanwezig, n.l. Reginald Cowling, die de zeewacht had en een jonge dekhulp, niet veel meer dan een jongen, die aan het stuurwiel stond.
Deze laatste ( die zo nu en dan een uitstekende getuige was ) was sturend op een in het plafond van het stuurhuis geplaatst kompas en die zich niet bemoeide met het houden van een uitkijk..
De opbouw en het stuurhuis  van de Athenian waren achter de machine schoorsteen geplaatst en het stuurhuis was klein en de werk omstandigheden in het stuurhuis, werden bemoeilijkt door de plaatsing van omvangrijke navigatie apparaten, met inbegrip van een diepte meter..
Aan de voorzijde van het stuurhuis waren vier ramen, twee aan elke zijde,  met een geblindeerd raam in het midden..
De twee buitenste ramen aan iedere zijde, waren vaste ramen, maar de twee binnenste ramen konden worden geopend en waren op het cruciale moment geopend.
Het uitzicht naar voren aan bakboord zijde werd verder beperkt door de aanwezigheid van de kombuis schoorsteen, die dicht bij het stuurhuis stond en recht voor het binnenste raam aan bakboord.
Het meest uitvoerige kruisverhoor werd gevoerd met de zgn. "derde hand ", waarvan werd verwacht, dat de vragenstellers van hem verwachtten of hij in staat was om te vertellen, uit welke van de vier ramen hij de uitkijk hield, gedurende iedere minuut van de nadering van de Athenian,  tot aan de plaatst van de aanvaring.
Er is geen reden voor om te twijfelen dat deze behoorlijk ervaren jonge man van tijd tot tijd kijkende was uit een van deze ramen.
De zicht hoek vanuit elk raam was verschillend en iedere hoek was begrensd door de  aanwezigheid van de machine schoorsteen..
Om een goede uitkijk te houden in deze onbevredigende omstandigheden, vraagt een buitengewone hoge graad van waakzaamheid en verbeelding en in de ogen van de Raad, vraagt het van de  officier van de wacht, om van tijd tot tijd naar buiten het stuurhuis te gaan, naar de open vleugels van de brug, om zo uit te kijken over een grotere hoek, die niet onderbroken wordt door objecten zoals de omlijsting van de ramen en de schoorsteen van de kombuis..
Het voorval van deze gebeurtenis, was de eerste nacht, waar op deze "derde hand " wacht liep aan boord van de Athenian en een bepaalde koers volgde
En de Raad, die zelf het stuurhuis  hadden geïnspecteerd, waren niet zonder sympathie over hem , voor de gebreken , waarbij hij geroepen was, om zijn plicht uit te oefenen..
Op hetzelfde moment  moet de Raad er op aandringen, op de belangrijkheid van een absolute standaard van het houden van een uitkijk en als er moeilijkheden zijn, die veroorzaakt worden door de  indeling van het schip zelf, moeten die verholpen worden, door de training van inbeeldingen en hulpmiddelen.

De Raad had geoordeeld, dat het recht was om Reginald Cowling te berispen met het oog op zijn fout in de voltooiing van zijn plicht om een goede uitkijk te houden, wat de onmiddellijke oorzaak van de aanvaring was. Het was ook verplicht om te overwegen een onderwerping te maken, namens de  Minister van Transport, dat de jonge man zou worden bestraft om te worden veroordeeld in een deel van de kosten van het Officiële Onderzoek..
De Raad had zorgvuldige afwegingen gemaakt naar deze inzending, maar was tot de conclusie gekomen, dat geen bruikbaar nut van nut zou zijn om zo iets te verplichten.
Het is opmerkelijk om dit te verlangen van een jonge man om een belangrijk deel van de kosten te laten betalen, wat hem financieel zou breken en misschien ook op een andere manier..
Anderzijds, had de Raad de opdracht voor de betaling van een bedrag aan kosten te maken, te beoordelen naar de aanleiding van het geval, die de Raad niet verplicht was toe te passen, wanneer het ingeschatte juiste bedrag van een geldstraf, de onvoorwaardelijke ernst van de wanprestatie in deze zou overtreffen, zodat redelijker wijs gesproken deze jonge man ket zou kunnen betalen, zonder in ernstige verlegenheid te worden gebracht.
De Raad vormde zich geen ongunstige indruk omtrent Reginald Cowling  en drukte de hoop uit dat een vermaning voldoende moest zijn om hem een les te leren en dat hij mocht doorgaan met zijn bruikbare diensten aan de vissersvloot te verlenen..           

 De oorzaak van de aanvaring tussen de twee schepen, was niet het enige onderwerp van dit  Onderzoek.
De Raad was ook belast met de plicht, met betrekking tot het uit te maken, of de Zefyr, toen zij
aangevaren was door de Athenian, op zee had moeten zinken of binnen gebracht had kunnen worden en indien niet in een veilige haven, op zijn minst naar een plaats waar zij aan de grond had kunnen worden gezet, met de redelijke hoop van een  uiteindelijke berging.. De delen van de schepen die in aanvaring waren geweest, waren de steven van de Athenian en de SB zijde van de Zefyr, net voor het want van de voormast en de gevormde hoek van de aanvaring was bijna een haakse hoek of lichtelijk naar het voorschip van de Zefyr gericht.
De Athenian was in alle opzichten en bedoelingen, onbeschadigd, terwijl er een aanzienlijke  schade werd aangericht aan de houten zijkant van de Zefyr.
Het bewijs van de schade van de Zefyr was ontoereikend.
Niemand zag het ,dan in de duisternis. toen er een groot deel van verbijstering was en er meer zorgen waren over persoonlijke veiligheid. dan voor het bekijken van de schade aan het schip.
Onmiddellijk na de aanvaring en de twee schepen langszij elkaar lagen in de deining, klommen de drie bemanningsleden van de Zefyr aan boord van de Athenian.
Echter bijna onmiddellijk daarna, ging de schipper van de Zefyr , James Kennedy Brown, weer terug aan boord van zijn schip en het eerste van alles wat hij deed,  hij  naar het voor compartiment van het schip, de kombuis ging, in, wat het voorste gedeelte van het schip was..
Op dat moment was de kombuis nog droog, maar het compartiment direct achter de kombuis en hier binnen tredend door een deur in een niet waterdicht houten schot tussen deze twee ruimten, had dit compartiment reeds water op de vloer staan..
De schipper daalde hierna het visruim in, waar hij geen teken van water zag en toen hij weer uit het visruim kwam, sloot hij het toegangsluik, Hij ging vervolgens naar de machinekamer met het oog op het starten van de motor en de door de motor aangedreven lens pompen in werking te zetten. Hij stak de verhitter aan, die de motor moest verhitten,, alvorens de motor te kunnen starten.. maar wachtte niet meer dan tien minuten beneden, wat normaal nodig is om de motor op te warmen.. Toen hij weer aan dek kwam, kreeg hij gezelschap van de stuurman, die eerder aan boord van de Athenian was gebleven, maar aan de schipper van de Athanian had gevraagd hem aan boord van de Zefyr terug te willen zetten..
Zij gingen beiden naar het voordek om daar een lenspomp te plaatsen, die alleen van nut kon zijn om  de hut en kombuis ruimte leeg te pompen.. Deze pomp was een ouderwetse zelf aanzuigende plunjer pomp waarvan de zuigkracht zich aan het achtereind van de loze ruimte onder de hut vloer bevindt, net achter het voetstuk van de mast. De pijp vanaf het dek naar beneden naar deze afdeling,loopt door het visruim aan de achterzijde van het zgn. waterdichte schot en door dit schot.
Er was geen bevredigend bewijs, dat door deze omstandigheden de waterdichtheid van het schot verminderde, die geheel van een houten constructie was. Deze pomp pompte simpel het water omhoog naar het dek en liet het daar stromen, zodat het een uitweg kon vinden naar de lens poorten..
Het is moeilijk om er zeker van te zijn, hoe lang er geprobeerd is om te pompen, want de stuurman ging kort hierna weg en ging weer naar beneden in de kombuis en de hut en kwam terug om verslag uit te brengen, dat pompen nutteloos was.. De schipper ging vervolgens zelf in de hut en kombuis kijken en constateerde dat het water in de hut al tot de hoogte van de onder kooi was gestegen. Volgens de stuurman. was hij toen bang voor zijn leven en praaide de Athenian om te vragen om dichterbij te komen en hen van de Zefyr af te halen en terwijl de Athenian aan het manoeuvreren was om langszij te komen,, stapten hij en de schipper uit het reddingsvlot van de Zefyr.
Toen de Athenian langszij kwam, verlieten de schipper en de stuurman de Zefyr., die nog steeds voor anker lag..
Het werd aangenomen, dat de  schipper en de stuurman niet veel later als 22.30 GMT, terug keerden aan boord van de Athenian, wat betekende, dat zij niet zich zelf heel lang de tijd hebben gegeven om waar te nemen en te beseffen,  wat de juiste stand van zaken was.

Wordt vervolgd.

[zier]

22.25 aangevaren
22.30 weer van boord,in het voorin geweest in het visruim geweest en de motorkamer en de motor probeeren te starten,ik neem aan dat de motor een 2 cilinder gloekop understed is die je start met een gloeispiraaltje en een lontje.
En dat in 5 minuten en in de pikedonkerte want een lichtmotor zal der wel niet gedraaid hebben,en als die niet draaide was het ankerlicht afhankelijk van een accu,moet je maar afwachten of daar nog prik in zat.

En de jaren 1960 is de tijd dat ze hem met slecht weer te drijf gooide en kapje dicht en een kurk in je reet enwachten tot het beter weer werd.

[vreemdeling]

Vervolg aanvaring Zefyr-Athenian.no.3

Toen de schipper en de stuurman de Zefyr hadden verlaten, had het schip een lichte slagzij en had tevens een koplast, maar niet voldoende, dat het water over het voordek spoelde.
Zij was een relatief hoog schip.

Het bewijs voor de Raad met betrekking tot de inwendige sterkte van de Zefyr, voldeed niet aan nauwkeurigheid en volledigheid.
Er was geen goed algemeen indelingsplan van het schip beschikbaar en de Raad moest zich tevreden stellen met een niet volledig gedetailleerd plan van een ander schip, waarvan gedacht werd dat zij beduidend gelijkwaardig was aan de Zefyr,  volgens dezelfde tekening, constructie en indeling.
De Raad had ook niet de beschikking  over een trim schaal van het schip en was genoodzaakt om het beste er van te maken, om te besluiten wat de trim van het schip zou zijn geweest, met haar voorste compartiment met een opening naar de zee.
Het was ook onmogelijk voor de Raad,  in de samenstelling van het bewijs, om een betrouwbare opinie te vormen ten aanzien van het houten schot tussen het hut compartiment en het visruim, als
het voorste compartiment in verbinding stond met de zee..
Het zuigmond van de lensleiding, waardoor de met kracht aangedreven lenspomp het water aan dek kon oppompen vanuit het visruim , was ver achter in en aan het uiteinde van dat compartiment en als het schip goed met haar voorschip een koplast had, als het resultaat dat het voor compartiment toegankelijk was voor de zee, er een behoorlijke hoeveelheid water in het visruim kon staan en er geen effectief leeg pompen van dit compartiment kon worden uitgevoerd.
Daar het onmogelijk was om een betrouwbare berekening te maken met het eenvoudige beschikbare  materiaal wat de Raad tot haar beschikking had, werd het nodig, om te besluiten, om deze zaak simpel te houden in het licht van wat er was gebeurd.
Ongetwijfeld verlieten de schipper en de stuurman de Zefyr, omdat zij vreesden, dat het schot tussen de voorste compartimenten en het visruim het zou begeven en dat, als dat gebeurde, het schip als een baksteen zou zinken..
Echter gebeurde dit niet voor middernacht en het heklicht en dekverlichting, wat de schipper later had aan gezet ,zodra hij weer was terug gekeerd aan boord van de Zefyr, werd gezien vanaf de Athenian tot ongeveer 03.30 GMT op de 4e Oktober ,
Toen het laatste  welbewust vanaf de Athanian werd gezien, stroomde er zeewater over de boeg van de Zefyr en van het facet van haar masten en zeil werd  gezegd, dat zij de indruk gaven, dat de Zefyr een behoorlijke  slagzij maakte.
Het is moeilijk om uit het bewijs samen te vatten en een zuiver beeld te vormen, waar zij  in zichzelf over spraken, toen zij aan boord van de Athenian waren, in de tijd dat de schipper van de Zefyr uiteindelijk op de trawler terug keerde, op het moment dat de Zefyr voor het laatst was gezien..
Het lijkt waarschijnlijk dat zij er er in toestemden, dat het te riskant zou zijn om te proberen om iets te doen en om te pogen de Zefyr te bergen voor het dag werd.
Zo ver als het de schipper van de Athenian betreft, kan zijn houding niet gelaakt worden ofschoon het wel bekritiseerd kan worden.
Hij kreeg zijn inlichting, met betrekking over de staat van het schip Zefyr, alleen van wat hem verteld werd door haar schipper en stuurman en als zij hem de indruk gaven dat de Zefyr elk ogenblik kon zinken, kan hem niets worden verweten. om te besluiten om geen risico's te nemen in de voortzetting van de bergingsoperatie, waarvan hij dacht dat het succes erg twijfelachtig zou zijn.
Maar op hetzelfde moment, leek het de Raad, dat hij een tekort aan verbeelding en moed heeft getoond, in een situatie waar anderen afwijkend meer moed zouden hebben getoond.
Het weer was uitstekend en helder, er was bijna geen wind, de zee, ofschoon er wat deining was, hadden geen brekende koppen en beide schepen waren uitgerust met reddingsmiddelen van allerlei soort, met inbegrip, wat de Athenian betreft, een reddingsboot.
De Raad heeft de gedachten dat erg veel zeelui, die in deze situatie zouden hebben verkeerd, aan boord van de Zefyr zouden zijn gegaan, haar ankerketting hadden laten slippen en haar met het achterschip op sleeptouw hadden genomen..
Deze poging zou wel of niet succes hebben gehad om dit kleine houten vaartuig naar een plaats te brengen waar zij aan de grond had kunnen worden gezet, maar gegeven de vier of vijf uur dat zij drijvend is gebleven, moet er een kans op succes zijn geweest.
Het standpunt van de schipper van de Athenian kan best op prijs worden gesteld in het licht van de volgende antwoorden op vragen die hem gesteld werden  bij de ondervraging.

Vraag:
Als de schipper van de Zefyr had gevraagd op het moment toen hij terugkeerde aan boord van de Athenian, of U genegen was om hulp te bieden door de Zefyr op sleeptouw te nemen met haar achtersteven, op weg naar de kust, wat zou dan Uw antwoord zijn geweest.?
\
Antwoord:
Ik zou hem hebben geholpen.

Vraag:
En denkt U stellig met het oog op het toen heersende type weer in die nacht, dat het een erg moeilijke operatie zou zijn geweest. ?

Antwoord:
Wel, ik weet het niet. Daar ben ik zeker over.
Ziet U, ik ben niet aan boord van de Zefyr geweest en ik heb de schade niet gezien.
Ik heb alleen de verklaring van de schipper over de schade, waar ik op moest vertrouwen.

Vraag.
Ja, dat waardeer ik. U had steeds het gevaar in Uw gedachten,dat het schip zou zinken.

Antwoord:
Dat was steeds in mijn gedachten.

Vraag: 
Dat waardeer ik in U
Ik wil U nu vragen met het oog op het weer......
Zou het een moeilijk stuk werk zijn geweest om een sleeptros  aan boord van de Zefyr te krijgen en deze zo nodig op het schip te bevestigen en dan de mensen van de Zefyr af te halen en natuurlijk de ankerketting te laten slippen.
Zou dit erg moeilijk zijn geweest.?

Antwoord:
Nee, ik denk niet dat het moeilijk zou zijn geweest.

Vraag:
Zou U de maatregels daar toe hebben genomen, als het U was gevraagd ?

Antwoord :
Vast en zeker,mijnheer

Vraag:
Toen U in feiten niet aan boord stond van de Zefyr, hield U het schip toen in het oog ?

Antwoord:
Ja.

Vraag:
Bleef U de gehele nacht in het stuurhuis ?

Antwoord:
De gehele nacht, mijnheer.

Vraag:
Hoe laat was het, toen U voor het laatst de Zefyr zag ?

Antwoord:
Het laatste tijdstip dat ik de lichten van de Zefyr zag was ongeveer half vier in de morgen.

Vraag:
Hoe ver was U van de Zefyr verwijderd toen het schip zonk. ?

Antwoord:
Ik denk, twee of drie scheepslengten van haar vandaan.

Vraag:
Heeft U ooit over berging gehoord ?

Antwoord:
Ja mijnheer.

Vraag:
Heeft U er ooit bij nagedacht,, dat er hier een goede kleine prijs zou zijn, als U de Zefyr had binnen gebracht.?

Antwoord:
Nee, mijnheer.

Vraag: 
Heeft dit nooit bij U plaatsgevonden ?

Antwoord:
Nee.

De positie met betrekking tot de schipper van de Zefyr is merkwaardig,.hoewel wat zojuist is opgeschreven, een grote betrekking  heeft op deze zaak.
Naar de mening van de Raad, had de schipper van de Zefyr, toen er gezien werd dat de Zefyr nog niet was gezonken rond 23.30 GMT, dat er iets gedaan moest worden.
Tegen die tijd, zou de schipper van de Zefyr in staat moeten zijn geweest om zijn verstand te gebruiken en zelf het heft in handen had moeten nemen..
Dit zeker met in begrip van de weersomstandigheden, de aanwezigheid van een naar verhouding klein en manoeuvreerbaar sleep instrument en de beschikbaarheid aan boord van de Athenian van een grote hoeveelheid reddingsuitrustingen, met in begrip van een reddingsboot..
Als de Raad meer informatie had gehad over de  capaciteit voor de overleving  van de Zefyr met haar vol gelopen voor compartiment, het mogelijk was geweest om een conclusie te bereiken of zij wel of niet op een veilig strand aan de grond had kunnen worden gezet.
Door het gebrek aan deze kennis, kan de Raad niet verder gaan dan te zeggen dat een vastberaden poging voor berging, succesvol had kunnen zijn en zeker geprobeerd had moeten worden.

Wordt vervolgd

[vreemdeling]

Vervolg aanvaring Zefyr-Athenian, no.4

Met het oog op de bevindingen van de Raad, dat de ankerlichten van de Zefyr werden getoond op het moment van de aanvaring, maakte de veel gestelde vraag voor de Raad, geen gepast deel van het onderzoek. .
De Raad echter was uitgenodigd door een onderzoek ten behoeve van de Minister van Transport, om een uitleg te geven,  met het oog op dit onderwerp.
Weinig vissersschepen van dit type hebben meer dan vier bemanningsleden aan boord en veel er van,  ook de Zefyr op het moment van aanvaring, had slecht drie bemanningsleden aan boord.
De visserij met seine netten is een drukke bezigheid en vraagt de medewerking van alle personen aan boord, als zij vissende zijn,
Er zijn perioden dat deze  schepen ook nachts werken. maar het is erg gewoon voor hen, om te stoppen met het vissen als de duisternis in valt en zij voor anker gaan in de diepe open zee, tot het daglicht hen weer instaat stelt om de visserij waarmee zij bezig waren, weer voort te zetten.
Het is duidelijk dat in geval van verminderd zicht een anker wacht moet worden gehouden, omdat het verplicht is volgens de Aanvarings Voorschriften om de scheepsbel te luiden,.als men voor anker ligt.
Eveneens bij slecht weer moet er een ankerwacht worden gehouden met het oog op een slippend anker of bij kabel of ketting breuk..
Bij ieder van deze stand van zaken, moeten zelfs de zwaar onder druk staande bemanning van een seine net visser, de bijkomende vermoeidheid accepteren, om een anker wacht te houden.

Het werd echter, geadviseerd door het Ministerie van Transport, dat er altijd een anker wacht zou moeten worden gehouden op dit soort schepen gedurende de uren dat het donker was en bij alle weersgesteldheden.
Of deze opvatting reeds eerder was geuit of dat het werd verwoord als het resultaat van dit ongeval, weet de Raad niet.
Het is echter verwerpelijk het aan te wenden of dit aan te bevelen, om wat voor wet dan ook. het niet uit te voeren, in deze zaak.
Als een schip is uitgerust met goed schijnende verlichting en in het bijzonder als een verplicht  ankerlicht op het voor schip is voorzien van een onfeilbaar en degelijk getest waarschuwing toestel en als de bemanning is getraind om zorgvuldig te luisteren naar de weersvoorspellingen, is het  onnodig om dit de bemanningen op te leggen bij  de bijkomende  vermoeidheid ,wat zal resulteren dat de nachtelijke slaap onderbroken wordt op vastgestelde tijden..
Dit is een van de zaken die, naar het inzicht van de Raad, kan en moet worden overgelaten aan het goed dunken van de schippers, waarvan de eigenaars hen moeten imponeren van de belangrijkheid om goed acht te slaan op de uitzendingen van de weerberichten.

Vragen en Antwoorden,

De antwoorden van de Raad op de vragen ingediend door de  Minister van Transport zijn als volgt

Vraag:
Wie was de eigenaar van de Zefyr op het tijdstip van aanvaring met de Athenian en wie was haar wettige eigenaar.?

Antwoord:
De Forward Steam Fishing Company Limited., die gevestigd is aan de Fish Dock Road te Grimsby.in het graafschap Lincoln met 64 aandelen.
Fred Bannister, wonende College Steet 32 in Grimsby, Lincs.

Vraag:

Wie was de eigenaar van de Athenian op het moment van de aanvaring met de Zefyr en wie was haar wettige eigenaar.

Antwoord:
De Onward Steam Fishing Company, Limited., welke gevestigd is aan de Fish Docks in Grimsby, in het graafschap Lincoln met 64 aandelen.
Frank Bellamy Robinson, wonende Cromwell Road 944 in Cleethorpes,Lincs.

Vraag:
Waar, wanneer en door wie was de Zefyr gebouwd.

Antwoord:
Nyborg in Denemarken in 1936 op de Nyborg Skip Og Baade Byggeri.

Vraag:
Waar, wanneer en door wie was de Athenian gebouwd.

Antwoord:
Beverly, Yorks; in 1919 door Cook,Welton en Gemmell Limited..

Vraag:
Welke navigatie middelen waren er aan boord van de Zefyr ?

Antwoord:
Ontvanger, Coastal Type 91
Consul
Guardian
Zender Guillemot
Echolood, Graphette
Decca Navigator; Mark V
Een Deens magnetisch kompas met een 9 inch bekken en een 7 inch kompas kaart in het stuurhuis en een reserve kompas.
Patent log met lijn
Handlood met lijn.

Vraag:
Waren deze instrumenten deugdelijk en in goede bruikbare staat op de 3e Oktober 1960 ?

Antwoord:
Ja

Vraag:
Welke navigatie middelen waren er aan boord van de Athenian.?

Antwoord:
Marconie Radio telefoon, Pye V.H.F. Radio telefoon.
Marconie  richting zoeker
Kelvin Hughes echo lood
Fischlupe echo lood
1 stuks Mark 2  en 1 stuks Mark 3 patent logs
2 handloden met lijn.
Vraag:
Wie had het commando aan boord van de Zefyr op de 3e Oktober 1960 en hoe groot was haar bemanning?

Antwoord:
James Kennedy Brown en de totale bemanning was 3 personen.

Vraag:
Wie had het commando aan boord van de Athenian op de 3e Oktober 1960 en hoe groot was haar bemanning ?

Antwoord:
Leonard Coultas en de totale bemanning was 10 personen.

Vraag:
Wat was de positie van de Zefyr rond ongeveer 17,30 uur GMT op de 3e Oktober 1960 en wat deed zij op dat moment.?

Antwoord:
In de Noordzee zo ongeveer veertig mijl van de Engelse kust op ongeveer positie van 53.59 Noord en 01.22 Oost
Lagen voor anker en hadden voor die dag de visserij beëindigd.

Vraag:
Hoe was de weersgesteldheid, de wind en de zee in de omgeving van de Zefyr om ongeveer 17d.30 uur GMT op de 3e Oktober 1960. ?

Antwoord:
Het was goed en mooi weer, De wind was ZZW met een kracht van 4 BF
 en een matige deining.

Vraag:
Waar was de schipper van de Zefyr om ongeveer 21.30 uur GMT op de 3e Oktober 1960 ?

Antwoord:.
Om ongeveer dat tijdstip kwam hij aan dek en keek wat rond.

Vraag:
Hoe was het weer, de wind en de zee in de nabijheid van de Zefyr rond dat tijdstip ?

Antwoord:
Mooi en helder weer.. Wind waarschijnlijk ZZO en licht van kracht.. Geen golven, maar wel een matige deining.

Vraag:
Toonde de Zefyr rond dat tijdstip lichten in overeenstemming volgens de eisen van het Aanvaring Reglement ?

Antwoord:
Ja.

Vraag:
Wat deed de schipper van de Zefyr na ongeveer 21.30 uur GMT op de 3e Oktober 1960 ?
Antwoord:
Hij ging weer slapen.

Vraag:
Waar waren de andere leden van de bemanning van de Zefyr op ongeveer 21.30 uur GMT op de 3e Oktober 1960 ?

Antwoord:
Slapend in hun hut.

Vraag:
Waar was de Athenian op de avond van de 3e Oktober 1960 en waar was zij mee bezig ?

Antwoord:
Tot  ongeveer 21.30 uur GMT vissende  op een positie 33 mijl ONO van het Spurn Lichtschip

Vraag:
Wat waren de bewegingen, koersen en snelheid van de Athenian tussen 21.00 uur GMT en 22.00 uur GMT op de 3e Oktober 1960 ?,.

Antwoord :
Stomend naar nieuwe visgronden op een koers van ONO magnetisch met een snelheid van 7 tot 8 mijl,

Vraag:
Wanneer ging de schipper van de Athenian voor de laatste keer naar zijn hut, voorafgaande aan  de aanvaring in die nacht van de 3e Oktober 1960 ?

Antwoord:
Kort na 22.00 uur GMT

wordt vervolgd

[vreemdeling]

Vervolg aanvaring Zefyr-Athenian No.5

Vraag:
Wie liet de schipper achter als hoofd van de zeewacht.?

Antwoord:
Reginald Cowling, de "derde hand "

Vraag:
Welke orders gaf de schipper aan het hoofd van de zeewacht ?

Antwoord:
Houdt een ONO koers aan en roep mij om 00.30 uur GMT

Vraag:
Hoe was het weer , de wind en de zee in de omgeving van de Athenian. rond die tijd. ?

Antwoord:
Mooi en helder weer, de wind was ZZO windkracht 3, geen golven en een matige deining.

Vraag:
Welke schepen of andere objecten werden waargenomen door de bemanning aan boord van de Athenian rond dat tijdstip.?

Antwoord:
Geen.

Vraag:
Wanneer heeft het hoofd van de wacht aan boord van de Athenian voor het eerst het vaartuig gezien, wat later de Zefyr bleek te zijn ?

Antwoord:
Het was een kwestie van enige seconden voor de aanvaring.

Vraag:
Wat zag hij toen ?

Antwoord:
Een deel van de mast en een deel van het zeil doemde dichtbij op uit de duisternis en ongeveer 2 of 3 graden over BB boeg.

Vraag;
Wat was de koers en snelheid op dat moment van de Athenian. ?

Antwoord :
Haar koers was ONO  en volle kracht met een snelheid van 7 a 8 mijl

Vraag:
Welke actie ondernam hij met het oog op de machine en stuurwiel van de Athenian en  hoe was het effect.?

Antwoord:
Zette de machine telegraaf op volle kracht achteruit..
Gaf de roerganger de order van hard Stuurboord, echter deze actie was niet effectief, voor de aanvaring plaats vond.

Vraag:
Botste de Athenian op de Zefyr en als dit zo is, hoe laat was het en in welke positie. ?

Antwoord:
Ja, om ongeveer 22.25 uur GMT , in een geschatte positie  van 53.59 Noord en 01.22 Oost.

Vraag:
Op het moment van zo'n aanvaring, welke lichten voerde de Zefyr ?

Antwoord:
Een elektrisch rondomschijnend ankerlicht op een standaard,  net boven het potdeksel van de Zefyr,waarvan het licht  zelf ongeveer 7 voet en 6 inches boven het potdeksel was.
En een vast wit licht wat naar achteren licht uitstraalde en wat afgeschermd was voor oplopende schepen, wat bevestigd was aan de achtermast..

Vraag:
Hoe was de weersgesteldheid , de wind en zee, op dat moment ?

Antwoord:
Goed , met helder zicht, een ZZO wind met kracht 3 , geen golven maar wel een matige deining.

Vraag:
Onmiddellijk na zo'n aanvaring, wat was toen de actie die door de schipper van de Athenian werd ondernomen.

Antwoord:
Hij kwam uit zijn kooi, trol zijn zeelaarzen aan en klom via ladder aan BB zijde van het stuurhuis, naar het stuurhuis. en ging vervolgens naar voren om te zien of er schade was aan zijn eigen schip of aan het andere vaartuig en kort hierna manoeuvreerde hij weer zijn trawler langszij de Zefyr en zette de stuurman weer terug op de Zefyr.

Vraag;
Onmiddellijke na zo'n aanvaring, welke actie werden door de schipper en bemanning van de Zefyr ondernomen ?

Antwoord:
Zij kwamen aan dek en klauterden aan boord van de Athenian.

Vraag:
Werden alle benodigde stappen ondernomen door de schipper van de Zefyr, voor het behoud van zijn vaartuig ?

Antwoord:
Nee.
en voor de bemanning ?
Ja.

Vraag:
Werd de Zefyr uiteindelijk door haar bemanning verlaten  en zo ja, wanneer ?

Antwoord:
Ja, rond 22.30 uur GMT.

Vraag:
Zonk de Zefyr uiteindelijk en als dit zo was, wanneer ?

Antwoord: Ja. Tussen 03.30 uur GMT en het daglicht op de 4e Oktober 1960.

Vraag:
Welke koers lag de Zefyr voor op het moment van de aanvaring ?

Antwoord:
Ongeveer ZO magnetisch.

Vraag:
Wat was de koers van de Athenian op het moment van de aanvaring ?

Antwoord:
ONO magnetisch.

Vraag:
Werd er een ankerwacht gehouden aan boord van de Zefyr  voor de aanvaring ?

Antwoord:
Nee.

Vraag:
Werd er een degelijke uitkijk gehouden op de Athenian voor de aanvaring?

Antwoord:
Nee.

Vraag:
Werden de juiste stappen ondernomen aan boord  (a) van de Zefyr en ( b ) van de Athenian om een aanvaring te voorkomen ?

Antwoord:
( a) ja
( b) nee

Vraag:
Wat was de oorzaak van de aanvaring tussen de Zefyr en de Athenian ?

Antwoord:
De fout van bemanningslid Reginald Cowling, de "derde hand "van de Athenian, om een degelijke uitkijk te houden terwijl hij op wacht was, waarin de aanvaring geschiedde.

Vraag:
Was het verlies van de Zefyr veroorzaakt of heeft er een verkeerde handeling plaatsgevonden op de Zefyr door een van haar bemanningsleden ?

Antwoord:
Nee.

Vraag:
Werd de aanvaring veroorzaakt of heeft het er toe bijgedragen van een verkeerde handeling van een persoon of personen, aan boord van de Athenian. ?

Antwoord:
Ja., door Reginald Cowling, de "derde hand "aan boord van de Athenian.

Ronald Adams, Rechter
R.G. Freeman,
K.A.H.Cummins,

A.J. Lewis,  Taxateur.


Bijlage.No. 1

De volgende personen verschenen op het Onderzoek.

Dhr.R.F. Stone ( in opdracht van de Advokaat van de Staatskas ) verscheen als pleitbezorger voor de Minister van Transport.

Dhr.P.Bucknill ( in opdracht van firma Andrew M .Jackson & Company uit Hull ) verscheen  als pleitbezorger voor de eigenaars van de stoom trawler Athenian., de Onward Stoom Visserij Maatschappij N.V. uit Grimsby en de aangewezen bedrijfsleider, Frank Bellamy Robinson uit Cleethorpes.

Dhr. W.W. Brown van de firma  Brown & Zn., Advocaten uit Grimsby, verscheen voor de schipper Leonard Coultas, van de stoom trawler Athenian.

Dhr.G.F. Lamberts van de firma Hierfield & Lambert, Advocaten uit Hull, verscheen voor de "derde hand" Reginald Cowling, van de stoom trawler Athenian.

Dhr. J.H.West van de firma Walter West, Advocaten uit Grimsby., verscheen voor de schipper James Kennedy Brown van het motor vissersschip Zefyr.


Bijlage 2.

De volgende getuigen werden door de Raad opgeroepen.

Dhr. Martin Harolds Charles Fielding, stuurman van de Zefyr.

Dhr. Anthony Leshone, matroos-kok  van de Zefyr.

Dhr.James Kennedy Brown, schipper van de Zefyr.

Dhr. Donald Zitman,  voorman / elektricien van de firma D.Zitman

Dhr. Ronald Fairbank, algemeen directeur van de Forward Stoom Visserij Maatschappij N.V., eigenaars van de Zefyr.

Dhr. Frank Ernest Bloomfield, matroos / tremmer van de stoom trawler Athenian.

Dhr. John Thomas Jolly, superintendent machinist van de firma Bannister Trawlers.

Dhr. Philip Hayes, matroos van de stoomtrawler Athenian.

Dhr. Reginald Cowling. "derde hand "van de stoomtrawler Athenian.

Dhr. Leonard Coultas, schipper van de stoomtrawler Athenian.

Dhr. John Robinson Adams, directeur van de Onward Visserij Maatschappij N.V., eigenaars van de stoomtrawler Athenian.

Dhr. George Mitchell, superintendent machinist bij Sir Thomas Robinson en haar aanverwante maatschappijen.

Dhr. William Henry Bradley, algemeen bedrijfsleider bij Sir Thomas Robinson en haar aanverwante maatschappijen.

Dhr. Clement John Palmer, stuurman van de stoomtrawler Athenian.

Wordt vervolgd.







:

[vreemdeling]

 Bijlage aanvaring stoom trawler Athenian - en seine net visser Zefyr,.

Op 3 Oktober 1960 om ongeveer 22.25 uur GMT vond de aanvaring plaats.

Op deze datum en  tijdstip en op de aangegeven Noorder breedte, is het dan al enkele uren donker.
De schipper van de Zefyr komt om 21.30 uur GMT aan dek en kijk rond.
Zelf geeft hij aan dat het mooi en helder weer was met een lichte ZZO lijke wind.
Hij geeft niet aan dat hij een varend schip ( of meerdere schepen ) in haar omgeving heeft waargenomen.
..
De Athenian was tot 21.00 GMT vissende en stoomde hierna in een ONO lijke koers naar nieuwe visgronden.

Tot het moment dat de schipper van de Zefyr aan dek komt ( 21.30 uur GMT ) en rondkijkt, heeft de Athenian dus 30 minuten gevaren in een ONO lijke richting en heeft dus ongeveer 3 ½ tot 4 mijl van de onderlinge afstand van 11 mijl afgelegd, dus moet de schipper van de Zefyr de stomende trawler hebben gezien, op een afstand van 7 mijl, of the Athenian moet zonder navigatie verlichting hebben gevaren.
Maar misschien had de Athenian zijn dek verlichting nog aan staan, omdat haar bemanning de vis van de laatste trek nog moest verwerken ?
Maar hierover wordt nergens in het rapport geschreven..

De verantwoordelijke man van de wacht op de Athenian, had op de koers ONO, op een wat grotere afstand van de Zefyr, zowel het ankerlicht, als het heklicht van de Zefyr kunnen zien,
Want met haar voorliggende koers was zij op afstand binnen de sector van het heklicht , wat tot 2 streken achterlijker dan dwars zichtbaar zou moeten zijn.
Dichter bij komend kwam zij in de verduisterde sector van het heklicht van de Zefyr.

Om 22.10 uur GMT ziet een matroos / tremmer van de Athenian op BB boeg twee lichten, waarvan één licht het ankerlicht was en het tweede licht waarschijnlijk de weerschijn van het heklicht of misschien wel het het heklicht zelf, als de Athenian binnen de sector van twee streken achterlijker dan dwars was.

De Zefyr heeft met haar steven overwegend in een ZO lijke koers gelegen. maar de mogelijkheid bestaat dat deze koers beïnvloed  is door de wind, want om 17.30 uur GM T was de wind ZZW met een kracht 4 en om 21.30 uur GMT was zij ZZO lijk en licht van windkracht, waardoor de zichtbaarheid van het heklicht met betrekking tot haar verduisterde gedeelte, door de voorliggende koers van de Zefyr, werd beïnvloed en in meerdere of mindere mate zichtbaar werd

De Athenian was een oud schip,( bouwjaar 1919 ), dus op het moment van de aanvaring 41 jaar oud, wat tot uiting komt door de plaatsing van haar schoorsteen, voor de brug.
Ik heb in mijn periode dat ik gevaren heb, nooit een stoom trawler gezien met de schoorsteen voor het stuurhuis, zelfs niet in het NW deel van de Portugese Noord, waar de Spaanse trawlers regelmatig vissende waren.
Wel heb ik dit soort trawlers gezien op oude foto's van voor W.O. 2..

Het is puur toeval dat de Athenian met de Zefyr in aanvaring komt..
Zij ramt het schip aan BB. zijde op de hoogte van de voormast, die ongeveer op 1/3 gedeelte van de lengte van het schip staat, dus ongeveer 6 meter vanaf de voorsteven.
Met een beetje geluk zou de Athenian voor het voor anker liggende schip voorbij zijn gevaren of er direct achter langs.

Hoeveel procent kans heeft men om bij een bepaalde koers over een afstand van ongeveer
1 ½ uur varen, dus een afstand van ongeveer 11 zeemijlen,  een object te raken van ongeveer 17 meter lengte.( de lengte van de Zefyr )
De Athenian ramde de Zefyr onder een hoek van ongeveer77 graden.

Het stuurhuis van de Athenian is verre van ideaal om er een uitkijk te houden.
De schoorsteen van deze stoomtrawler staat zeker een meter of vijf voor het stuurhuis en is zeker meer als een meter breed  in omtrek.
Vanuit de twee ramen aan BB zijde, is het zicht beperkt tot ongeveer 70 graden, door het voor het binnen raam geplaatste kombuis schoorsteen, die boven het stuurhuis uitsteekt.
En van uit de twee ramen aan SB zijde is het zicht ook ongeveer 80 graden.
Maar waarschijnlijk heeft in het stuurhuis voor de twee BB ramen, de scheeps telegraaf gestaan, met oog op het vissen over BB zijde., zodat de schipper kijkend door de BB ramen, bij het halen of uitzetten van de trawl, tevens de telegraaf heeft kunnen bedienen.
Het schip had aan SB zijde geen galgen.

Het stuurhuis was aan de beide zijkanten wel voorzien van vleugels, dus de uitkijk had ook hiervan gebruik kunnen maken.
, waardoor zeker het gezichtsveld werd vergroot.

Bij het sturen van een schip op graden van het kompas, wordt eerder de koers gecorrigeerd, door de roerganger, dan bij het sturen op streken.

De telegraaf op de Athenian, werd pas na de aanvaring in het stuurhuis, in zijn achteruit stand gezet. Het wil dan beslist niets zeggen dat deze opdracht direct werd uitgevoerd door de machinist van de wacht, want deze had geen seintje gekregen, dat er binnen een kort tijdbestek, gemanoeuvreerd zou worden en was dus waarschijnlijk ergens in de machinekamer bezig .
Dit volgt uit de mededeling, dat na de aanvaring, de bemanning van de Zefyr de tijd heeft om uit hun kooi te komen en aan boord van de Athenian heeft kunnen klimmen.
DE schepen lagen dus nog tegen elkaar aan.

In dit rapport worden geen straffen uitgesproken.
Er is ook geen sprake over vergoeding van de kosten.
Alleen wordt de "derde hand "van de Athenian ernstig berispt, voor de,,,,,,,, ""niet juiste uitoefening van een uitkijk tijdens een zeewacht "

Wel zal de vraag blijven bestaan, of de roerganger echt niets gezien heeft., tijdens zijn wacht aan het stuurwiel.

Tevens werd het de schipper van de Zefyr zeer kwalijk genomen, dat hij geen anker wacht heeft laten houden, toen hij zijn schip voor anker had gelegd.

De Anthenian werd in 1964 uit de vaart genomen.
Zij was de laatste trawler met een stuurhuis achter de schoorsteen, die gesloopt werd .
Tevens was zij ook de laatste met  kolen gestookte stoomtrawler uit Grimsby, die gesloopt werd.
De stoomtrawler Everton was de laatste olie gestookte trawler uit Grimsby, die gesloopt werd.


Een foto van de stoomtrawler Athenian is te vinden op Google ...... onder "trawler Athenian."

Einde.







,


 

[vreemdeling]

Trawlers uit Aberdeen in de Spaanse Burger Oorlog.

Toen in 1927 de personeelsleden van Hall,Russell en Co, hun handen en gedachten gebruikten om  de trawlers no.692 en no.693 te ontwerpen, hadden zij er geen idee van dat deze twee schepen beroemd zouden worden, niet door de visserij op kabeljauw, maar deels waren zij deelnemers in één van de bloedigste conflicten van de 20 ste eeuw:.....   De Spaanse Burger Oorlog.

Het verhaal van de mannen en vrouwen die Schotland verlieten om hulp te verlenen aan de Spaanse Republiek,  is goed gedocumenteerd.
De meesten gingen er heen om te vechten, meer werden er deel van de Internationale Brigades en veel vonden er de dood.
Minder bekend is de korte periode van twee in Aberdeen gebouwde schepen,die internationale bekendheid verkregen als symbool van de oorlog in Spanje.

De trawlers No.692 en no. 693 werden Galerna en Vendaval genoemd.
Gebouwd volgens de oorspronkelijke specificaties, waren het grote schepen, veel groter en krachtiger dan de vissersschepen , die gewoonlijk gebouwd werden door de firma Hall, Russell & Co.
De grootte en de kracht, vertaalde zich in de prijs van de schepen.
De trawler Strathgarry kostte nij voorbeeld slechts iets meer dan £ 9000 en de no. 692 en no,693 kostte £ 32.000 per stuk, een grote investering voor een verre visserij.
Hun visgronden zouden de Grand Banks, bij Newfoundland. zijn.

Intussen deed de Grote Economische Crisis, weinig voor de visserij industrie en deed zelfs minder voor de wereld vrede.
De ontwrichting binnen en tussen de nationale grenzen, verbitterde de klasse verdeling en de toegenomen anti-imperialistische wedijver.
Spanje, met haar doorgaans achtergebleven industrieën, een grote boeren stand, een strijdlustige werkende klasse, reactionaire groot grond bezitters en een machtige Katholieke Kerk, stonden op het punt,  om tot een uitbarsting te komen.
Het republicanisme  rukte op en  werklui en boeren, verzetten zich tegen de industrialisten en de land eigenaars.
Niet verwonderlijk waren de reactionaire elementen in het leger, ontzet over de arrogantie van de lagere klassen die de rechten opeisten van de aristocratie, de kapitalisten en de kerk, om te profiteren van het werk.
Op de 17e Juli 1936 leidde  Francisco Franco een coupe, tegen de Republikeinse Regering.
De Spaanse Burger oorlog was begonnen.

Franco's bedoelingen waren om controle te krijgen over geheel Spanje, met in begrip van het Basken land., strategisch en economisch belangrijk door haar havens, haar vissersvloot en de ijzererts voorraden.
De Basken hadden en hebben nog steeds en sterke nationaliteit en een meer liberaal Katholicisme, dan de Franco aanhangers..
Zo bereidde de Basken Regering, zich voor op een oorlog.
Bilbao was het centrum van het verzet.
Op de Zuid Oost hoek van de Golf van Biscay, had de haven stad de regionale import en export gekanaliseerd en het was in het water van de baai, dat de trawlers Galerna en de Vendaval hun opwachting maakten, in het bloedige conflict.

Vanaf de eerste dagen, stelden de anti Franco strijdkrachten, een totale mobilisatie in van de regionale verdediging.
Centraal stond het gebruik van de vissersvloot.
Bijna ieder schip werd gezien als een potentieel, voor de nieuw gevormde Baskische Ondersteuning vloot en de twee in Aberdeen gebouwde  schepen, stonden hoog op de lijst van aanvraag.
Hun kracht en afmeting, maakte hen tot een ideale aanvulling,  aan de weinige echter marine schepen onder Baskisch beheer.

Laat in 1936 werden de Galerna en de Vendavel gevorderd, de eerstgenoemde, voor de Baskische Hulp Marine.
Ze werd uitgerust met101mm en 57 mm kanonnen,
Spijtig genoeg had zij een veel mindere heldhaftige rol, toen in Oktober 1936, de trawler  werd bemand en bezet door pro Franco zeelui en zoals haar zuster schip werd bewapend voor de strijd, maar dan voor de tegen partij van haar zuster schip.
Op deze manier werden de respectievelijke rollen, voorbestemd aan de trawlers, een  imitatie van de civiele oorlog.
De Galerna werd hulp ondersteuner in de Nationale Marine, voorbestemd om met de kruiser Almirante Cervera samen te werken, die in 1925 te water was gelaten en een bemanning aan boord had van over de 500 personen.
De kruiser had reeds haar referentie bevestigd als een reactionaire kracht, toen in 1934 zij gebruikt werd om op burgerlijke opstandelingen te vuren, in de Asturias.
Dit formidabele schip werd veroverd door de Nationalisten te El Ferrol , waar de kapitein van het schip, Juan Sanches -Sandalio Ferragut, gevangen werd genomen en vervolgens werd geëxecuteerd. Een vroeg voorbeeld van de rusteloosheid van de oorlog, die er werd gevoerd.

Na uitgerust te zijn als een bewapende trawler nam de Vendaval de escorte  diensten voor haar rekening, in de Golf van Biscaye.
Haar taak was daar, om de zeeweg open te houden, zodat schepen de haven binnen konden lopen en er uit te vertrekken..
Uitgerust met meer dan veertig bemanningsleden, begeleidde het bewapende schip in de maand November en de eerste dagen van de maand December, de vrachtschepen naar de veilige haven.
Op 15 December, veranderde het vissersschip van naam en heette voortaan Nabarra en het was in deze verschijning, dat zij wereld wijde roem binnen haalde en een symbool werd van absolute trotsering van de brutaliteit van het Spaanse ( en bij de uitbreiding over het Europese  fascisme.)
Voor 1936 ten einde was, was de Nabarra betrokken bij de confrontatie met een Duits vrachtschip, de Palos.
In gezelschap van een andere bewapende trawler, de Biscaye, arresteerde het Aberdeense schip de Palos en dwong haar om Bilbao binnen te lopen..
Hitler's Nazi Duitsland, niet verwonderlijk, had haar balangen, achter Franco gezet en van ieder Duits schip wat Spanje naderde, werd verondersteld, dat zij wapens vervoerde of ander materiaal voor de Nationalisten en daarom vrij stond om te worden doorzocht en in beslag genomen te worden.
Maar Hitler was een "grote " speler in het gevaarlijke spel en toen de Duitse kruiser Koningsberg  voor Bilbao verscheen op de 28e December, werd het duidelijk, dat Franco's Nazi supporter, het niet voor lief aan zou nemen en de Basken het gekaapte schip weer prijs zouden geven.
Met weinig kans, dat de Basken dit zouden doen.

In de loop van 1937 werd de oorlog op zee uitgebreid.
Franco viel over land de Basken aan en probeerden hen uit te hongeren..
Hiertoe , werden mijnen gelegd in de het zuidelijk deel van de Golf van Biscaye, met de hoop dat dit niet alleen schade zou toebrengen aan de Baskische Marine, maar ook en van groter belang, de buitenlandse schepen te verhinderen, om handel te drijven met de Basken.
Op de 7e en 8ste Januari nam de Nabarra de uitdaging aan en ging op jacht naar de Nationale  schepen Velasco en Genoveva Fierro, die mijnen aan het leggen waren voor de ingang naar Bilbao..
Ofschoon Franco's mijnen leggen grotendeels onsuccesvol waren, lukte het de Navarra acht dagen later om de Velasco uit het gebied te verjagen.
De mijnen legger keerde echter terug, legde een nieuw mijnenveld neer, waardoor een Baskische patrouille boot en een mijnenveger tot zinken werden gebracht en waar bij 23 bemanningsleden de dood vonden.

Het conflict verergerde, zodat de Navarra en haar zuster schepen werden opgeroepen om hun acties te vergroten, wat tot uitdrukking kwam .op de 5e Maart 1937.
Vier bewapende Republikeinse trawlers begeleidden het koopvaardij schip Galdames naar Bilbao, toen op de hoogte van Kaap Matxitxako, zij de Franco kruiser Canaries ontmoetten, die toen bezig was om  het in Engeland geregistreerde schip Yorkbrook te arresteren..
Een strijd om de Yorkbrook te bevrijden ontstond.
De kruiser Canaries richtte haar kanonnen op de bewapende trawler Gipuzkoa.
In brand geschoten en met vijf doden, stoomde de Gipuzkoa naar de havenplaats Portugalete, wat ten oosten van Santander ligt..
Ondertussen openden kust batterijen het vuur op de kruiser Canaries, wat haar deed besluiten, om zich voorlopig terug te trekken.
Maar het uitstel was van korte duur voor de Baskische Marine vloot.
Ziende de Galdames en haar escort, keerde de rebellerende kruiser zich weer tot de strijd.
Met de kruiser, die veel sneller was en zwaarder bewapend was dan de vissersvaartuigen, hadden de trawlers.met het oog op een confrontatie, weinig kans om te overleven.

De trawler Bizkaya en de Yorkbrook trokken zich terug en vonden uiteindelijk bescherming in Bermeo, oostelijk van Bilbao.
Dit liet de licht bewapende Donostia en de Nabarra om de Galdames te beschermen..
De Donostia slaagde er in naar de Franse kust door te breken.
De Nabarra was nu alleen.
Haar gezagvoeder Enrique Moreno deed alles wat nog mogelijk was.
Hij was vastberaden in de trotsering van de kruiser.
Maar tegen een schip met een geschus toren met 203 mm kanonnen, had de Nabarra geen enkele kans.
De bekwamen ontwerpers in Aberdeen, hadden er alles aan gedaan om haar een zeewaardig schip te maken.
Het was een uitstekend vissersschip, maar was niet uitgerust met een gepantserde beplating.
De geklonken huid, had de stormen van de Noord Atlantische Oceaan weerstaan, varend in gevaarlijke situaties bij het uitzetten, slepen en halen van de trawl netten, waarvoor de Vendaval en de Nabarra waren ontworpen en niet om de granaten van de kruiser te weerstaan.
De eerste die aan boord van het schip gedood werd , was de bootsman.
Daarna volgde een volteffer in haar ketel ruim, waar de meeste van de machinisten en stokers werden gedood en wat een einde maakte aan de ontsnapping van het schip.
Gezagvoerder Moreno, gaf zijn bemanning de mogelijkheid om het schip te verlaten, echter wetend dat dit zou betekenen,  dat zij zouden worden gearresteerd als krijgsgevangenen door de  kruiser Canaries.
Hij zelf en zijn opvolger in het commando van het schip, Ambrosio Sarasola, kozen er voor. om op het zinkende schip te blijven.

wordt vervolgd








 



i





 

[vreemdeling]

Vervolg van Aberdeen trawlers in de Spaanse Burger oorlog  No.2

Van de bemanning van negen en veertig personen, overleefden slechts 20 personen de ondergang..
Zij werden gearresteerd als krijgsgevangenen en door een Franco rechtbank ter dood veroordeeld.
Gelukkig werd haar dapperheid bij de verdediging van de overmacht van de Canaries erkend en de commandant van de kruiser, droeg hen voor, dat zij zouden gespaard worden,  wat door Franco werd toegestaan.
Een  daad van humaniteit, wat in sterk contrast stond met de wreedheid, kenmerkend in het bewind van de dictator.
De Slag om Matxitxako werd een symbool van de weerstand tegen Franco.
Inderdaad was haar reputatie zo bekend, dat de Britse dichter C.C.Day Lewis, een lang verhalend gedicht samenstelde, waarin de dapperheid en verdienste van de mannen, dus visserlui, werd aangeprezen, die een" altijd durende droom van vrijheid "hekelden in hun leven en de dood strijd, tegen de tegenover gestelde beweging van de Nationalisten.
Het gedicht "de Nabara " is een verhaal van "geduchte mannen, zwaar bewapende trawlers " en het gevecht voor vrijheid, voor hen,  " waarvan het licht nog steeds aan flitst" .

En wat gebeurde er met het zusterschip Galerna ?
Terwijl de Nabara werd afgeranseld tot onderwerping en verloren ging,verdiende de Galerna en minder glorieuze reputatie; Veroverd en bemand door pro Franco zeelui, die de trawler alles liet doen om te voorkomen en te verhinderen dat er enige hulp werd geboden aan de Basken.
Zij was in de golf van Biscaye gestationeerd om te verhinderen dat wapens, grondstoffen en voedsel het belegerde Bilbao zou bereiken.
Begeleid door de kruiser Almirante Cervera , patrouilleerde de bewapende Galerna de wateren buiten de drie mijl grens en buiten de reikwijdte van de Republikeinse kust batterijen en in die rol behaalde dit schip internationale bekendheid en inderdaad, was zij betrokken bij een reeks van incidenten,die de Koninklijke Marine bijna veroorzaakten, dat het  Britse Regering standpunt van het z.g.n, "niet interventie in Spanje ", te verbreken.

Op de 6e April 1937 decreteerde Franco, dat hij de blokkade van de stad Bilbao zou versterken.
Tot op dat ogenblik had de Marine sporadisch getracht, om al het handels verkeer naar de haven te stoppen, maar met weinig succes.
Door officieel een blokkade aan te kondigen, hoopte hij er munt uit te slaan, van de blijkbaar lakse actie van de Europese regeringen en daardoor alle handelaren zou afschrikken.
De schepen Galerna en de Almirante Cervera , waren de hoofd spelers in deze strategie.
Het Britse antwoord er op was, om alle wateren buiten de landelijke 3 mijls zone, als open zee te verklaren en daarom in principe Franco zich niet kon bemoeien met wettelijke handels schepen.
Maar door dit te billijken, deed de Britse Regering een stap terug, door te zeggen, dat zij alle moeite zou doen om alle zee routes open te houden voor de Britse handelaars , liever dan rond te hangen met de angst voor mijnen. in het proces om de adviezen te negeren van Marine en consulaat personeel, dat er geen serieus risico was.
De koopvaardij schonk er geen aandacht er aan.
Het zag de mogelijkheid voor goede handel en ging er mee door.
In een politieke, meer dan in een  marine presentatie van de kracht van de Regering, zond Koninklijke Marine schepen naar dit gebied, met de intentie om de Britse scheepvaart te waarschuwen voor het gebied, in plaats van te kijken naar confrontatie met de Nationalisten.

Gebeurtenissen haalden de voorzichtige voldoening van de Regering binnen, toen het in Engeland geregistreerde schip Thorpehall naar Bilbao op weg was..
Maar 10 mijl verwijderd van de Baskische kustlijn,werd deze "blokkade breker " waargenomen door de Galerna en  vuurde een salvo op het ongewapende koopvaardijschip.
De gezagvoerder van de Galerna was van plan, om er alles aan te doen, om te voorkomen dat de zo nodige bevoorrading, de Basken zou bereiken.
De Thorpehall zond een boodschap naar de destroyer HMS Brazen, die snel ter plaatse was en de gewapende trawler, opdracht gaf, om zich te verwijderen...
Alles leek onder controle te zijn, toen de kruiser Almirante Vercera naar de plaats des onheils stoomde en het Koninklijke Engelse Marine vaartuig zich zwakker bewapend voelde.
Echter, ongeacht dat de gezagvoerder van de Brazen  besloot de Nationalisten te ontmoeten en zijn schip gereed maakte voor een gevecht, waarna vervolgens de Galerna hulp zocht bij de Almirante Cervera en deze twee schepen positie kozen tussen  het Britse schip Thorpehall en de kust, in een poging haar te stoppen, om de Baskische territoriale wateren binnen te komen..
De Britse Koninklijke Marine destroyers Blanche en Beagle werden toen opgeroepen om de ernstig bedreigde destroyer Brazen te assisteren.
Binnen een uur leek het er op, dat deze stand van zaken op het punt stond te escaleren in een veel ernstiger incident, toen de Duitse vestzak slagschip, de Admiral Graf Spee op het strijd toneel verscheen, echter aanvaarde zij een meegaande standpunt en adviseerde de Spaanse schepen om zich terug te trekken.
De Thorpehall had instructies om Bilbao binnen te lopen, maar Franco's Marine kreeg het niet voor elkaar en wende nog een definitieve poging aan, om te dwingen de blokkade te handhaven, maar weer zonder succes..
De drie destroyers plaatsten zich tussen de kruiser en de trawler uit Aberdeen en dankzij de interventie van de Koninklijke Marine,  kon de Thorpehall veilig te haven binnen lopen.
De Britse oppositie Parlementsleden verwierpen de doortastende actie van de Britse Koninklijke Marine met "de staart tussen de poten " houding van de Regering, door te zeggen, dat zij de witte oorlogsvlag van de Marine hadden neergehaald en de witte vlag ( van overgave ), er voor in de plaats hadden gehesen.

Op de 13e April, een week na het afzijdig houden, zond de commandant van de kruiser Almirante Cervera  de mededeling uit, dat voortaan ieder Engels schip, die binnen de Spaanse territoriale wateren werd aangetroffen, zou worden opgebracht of in de grond worden geschoten en dat de territoriale wateren zone werden vergroot van drie naar zes mijl ( wat de kruiser buiten het bereik van de kust batterijen bracht.).
Het Britse Regering antwoord was om de nieuwe grenzen te  verwerpen, aangevend dat buiten de drie mijl zone, Franco niet het recht had zich te bemoeien met de wettige handel,( het was wel acceptabel binnen de oude grenzen ), maar de Minister-President Baldwin, hoopte er op,  dat de Rode Ensign vlag, niet zou worden gevonden in deze vertroebelde wateren en vertelde iedere kapitein die de blokkade opzocht, dat het onmogelijk was om hen ( koopvaardij schepen ) te beschermen, die in deze gebieden binnen liepen, zolang deze waarschuwing van kracht was. Desondanks bleef de Koninklijke Marine de patrouilles in de Golf van Biscaye uitoefenen..

De toestand werd hachelijk voor het Baskische volk
Voedsel was niet meer voorradig en de Baskische Ministers raadde de Britse schepen aan om de blokkade te breken en één van de Ministers zei.... "Maar als de Britse schepen niet komen, zullen wij ons nooit overgeven aan Franco.
Wij zullen liever honden en katten eten, dan te capituleren !

In één van deze zonderlinge toevalligheden in de geschiedenis, vond een ander voorval plaats met een ander schip uit Aberdeen... de Marie Llewellyn, een 1400 tons stoomschip, welke gebouwd was door John Lewis & Zonen.
Zij werd in 1920 te water gelaten en het vrachtschip hoorde toe aan een rederij in Cardiff en haar gezagvoerder was David ( Aardappel ) Jones.
Hij werd zo genoemd, om hem te onderscheiden van de andere Jones, die ook de blokkades doorbraken.
"Ham met Eieren " en "Maiskolf ", waren de namen van deze kapiteins, die deze goederen vervoerden en de blokkades doorbraken.
Doch Aardappel Jones werd door de commandant Caslon van HMS Blanche geadviseerd, om niet naar Bilbao te gaan en vervolgens besloot Aardappel Jones, dat het avontuur en de opbrengst niet opwogen tegen het risico en vertrok hij vanuit de Franse haven Saint-Juan-de Luz.
Saint-Juan -de Luz was strategisch wel gunstig gekozen als haven van vertrek door Aardappel Jones, want de haven lag in het Franse Baskenland , vlak aan de Spaanse grens, op slechts of minder dan een halve dag varen naar Bilbao.
De Marie Llewellyn mocht dan wel goed gebouwd zijn, volgens de Aberdeense traditie, maar modern was zij in ieder geval niet.
In tegenstelling tot de trawlers, had het koopvaardij schip geen radio aan boord, wat betekende, dat  als zij werd onderschept door de Nationalisten, er geen kans zou bestaan, dat de Koninklijke Marine
te hulp zou komen.
Niet tegen staande dat zij naar Bilbao stoomde en van plan was om een vracht  zeer benodigd ijzererts mee terug te nemen voor de staal industrie van het land, lukte dit niet en na veel gezeur, met de onzekerheid over de positie van het schip ( want een krant uit Aberdeen had reeds als kop...."Waar is Aardappel Jones gebleven ? ".
Er werd  echter vervolgens bekend gemaakt, dat de Marie Llewellyn op weg was naar Alicante, aan de Costa Blanco van de Middellandse zee.
Dus naar een heel ander gebied van Spanje, op een veel grotere afstand en met veel minder risico's.
Deze trotse kapitein werd wel geprezen als een held, maar dat was niet overal geldend.
Maar meer dan een held, was Aardappel Jones een..... "geluk zoekende zeeman ", .....aan wie geen bescherming van de Koninklijke Marine, zou worden gegeven.


wordt vervolgd

[vreemdeling]

Trawlers uit Aberdeen in de Spaanse Burger Oorlog. 
Vervolg no.3

Aardappel Jones had besloten dat voorzichtigheid te verkiezen was, in plaats van de roem en de Galerna en de kruiser Almirante Cervera vervolgden, grotendeels zonder succes, de blokkade..
Met het oog op de koopvaardij schepen die de blokkade doorbraken, waarschuwde Franco de Britse Regering,  dat al deze pogingen... "zouden worden tegen gewerkt door revolutionaire oorlogsschepen,  met alle mogelijke middelen".
Maar dit had weinig invloed op de handel, want tussen de 1e en de 20ste April,  liepen twee en dertig schepen de haven van Bilbao binnen.

Op de 23e April, confronteerden de Nationale Marine drie Engelse koopvaardij schepen, n.l.. de Macgregor, de Hamsterley en de Stanbrook., die op weg waren naar Bilbao en nu weer te kampen hadden met superieure Marine krachten, dit maal in plaats van drie destroyers, was het de slagkruiser HMS Hood, die werd begeleid door twee destroyers, de Fyredrake en de Fortune.
De Hood was snel en was met zwaar 15 inch geschut uitgerust.
Zij was ontworpen in de nasleep van de W.O.1 en was bedoeld om de mondiale overheersing van de Koninklijke Marine te verzekeren.
Toen de Spaanse kruiser en de bewapende trawler,  de drie Engelse koopvaardij schepen onderschepten, werden zij geconfronteerd met zware vuurkracht.
Resoluut ging de trawler Galerna op het koopvaardij schip Macgregor af, en beval haar te stoppen..
Dat bracht de destroyer Firedrake in actie, die haar kanonnen op de trawler richtte..
De Galerna kwam tot de ontdekking, dat zij nu onder vuur van de kust batterijen lag en haar gezagvoerder besloot dat voorzichtigheid nu nodig was en stoomde in een NW richting weg.
De kruiser Almirante Cervera wilde ook deelnemen aan de strijd en richtte haar kanonnen op de koopvaardij schepen, . waarop dit punt , de HMS  Hood , de kruiser confronteerde en niet verwonderlijk, trok het Nationalistische schip zich terug..
En zo liepen de Britse koopvaardij schepen de haven van Bilbao binnen en zoals een waarnemer het vertolkte... zij liepen binnen onder het gejuich van een geweldige mensen massa ( die ) juichten toen de stoet van drie schepen, langzaam de rivier op , passeerden.
Dat was op de 23e April,
Drie dagen later was het meeste van de jubel stemming bij de Basken verdwenen, toen het Duitse Condor Legioen de stad Guernica bombardeerden.
De oorlog tegen het Franco regiem was nu verloren.

Op de 19e Juni kwamen de Franco troepen Bilbao binnen.
De lange nachtmerrie van zijn dictator schap stond op het punt te beginnen.
Tussen haar ontmoeting met HMS slagkruiser Hood en de val van de Baskische Regering,had de Galerna het goddeloze gevecht voortgezet. en trouwens een dag dat Bilbao werd ingenomen, was zij betrokken met de Republikeinse gewapende  trawler Gipuzkoa, die de zeeslag bij Matxitxalo had overleefd.
Samen met andere schepen, had de Gipuzkoa bescherming gezocht in Santona, bij de plaats Santander.
Zij was door vijandelijk vuur getroffen en haar bemanning was bezig het schip te verlaten, waarbij een van de bemanningsleden verdronk.
Dit was min of meer het einde van de Baskische Hulp Marine.

De trawler Galerna bleef betrokken bij de vloot, als onderdeel van de Nationale Marine tot 1939 en de uiteindelijke nederlaag van de Republiek en keerde toen terug naar haar normale plichten,  als een vissers vaartuig.
Zoals voor het andere in Aberdeen gebouwde schip, de Marie Liewellyn,  van kapitein Aardappel Jones, die zo'n ophef had veroorzaakt in 1937.
Zij onderging een naamsverandering en heette voortaan Kellwyn en zij werd uiteindelijk een deel van de Britse oorlog inspanningen tegen Duitsland.
Op de 27ste Juli 1941 werd zij getorpedeerd door de Duitse onderzeeër U.79, waarbij 19 bemanningsleden het leven lieten.
De worsteling tegen het fascisme merk van Franco, was uitgegroeid tot een grote wereldwijde brand.

Einde.

[vreemdeling]

The Devil’s Revenge                                    De Wraak van de Duivel.
Geschreven door Judder Harrison

Remember, remember the fifth of November
It’s quite an old fashioned rhyme
But I’ll never forget the first of September
That’s when Iceland claimed a new “line
                                            Blijf de 5e November herinneren                                 
                                            Het is waarschijnlijk een ouderwets rijmpje,
                                            Maar ik zal nooit de eerste dagen van September vergeten.
                                            toen IJsland een nieuwe visserij limiet claimde.

There’s also another reason
Why it’s an outstanding date for me
I was fishing that night in Redsand Bay
Just a fraction inside of the “three”
                                               Er was ook nog een andere reden,
                                               daarom is het een opmerkelijke datum voor mij.
                                               Ik was die nacht vissende bij de Redsand baai ,
                                               net een klein stukje binnen de territoriale wateren.

It was blowing quite hard from the NNE
I’d only gone there for a lee
It was calm and peaceful under the land
Away from that stormy sea
                                                  Het waaide toen erg hard vanuit het NNO
                                                  Ik ging daar alleen heen, om een opperte te zoeken.
                                                  Het was daar kalm en rustig onder de wal
                                                  en ver weg van de stormachtige zee.

As evening fell and the sky grew dark
Someone said “Shoot your gear”
And I listened once more to that Demon voice
T'was the devil, whispering in my ear
                                                    De avond viel in en de lucht werd donker
                                                    en iemand fluisterde mij toe... zet je trawl hier uit.
                                                    En ik luisterde weer eens naar de stem van de duivel,
                                                    want het was de duivel, die het in mijn oor fluisterde.

“Get away from me you rogue” I cried
As his influence I tried to retard
“Get thee behind me Satan”
“But please don’t push too hard”
                                                      Laat mij met rust, rotzak, schreeuwde ik hem toe,
                                                      zijn invloed op mij, trachtte ik te voorkomen.
                                                      Ga achter mij Satan,
                                                      maar, a,u,b.vraag niet te veel van mij.

“Pay away, pay away”, he insisted
And I felt myself weaken and fall
“Please Satan, you’re pushing too hard”
As I ordered the mate, “Down trawl”
                                                             Betaal mij , Betaal mij.  stelde hij voor,
                                                             en ik voelde mij week worden en ik gaf er in toe.
                                                             A.U.B. Satan, U vraagt teveel van mij
                                                             toen ik de stuurman de orders gaf, om de trawl uit te zetten.                                                             
My heart fluttered like a sparrows
In my mouth a taste like gall
But I quickly forgot my conscience
When I saw what we’d caught that haul
                                                            Mijn hart bonsde in mijn keel,
                                                            In mijn mond proefde ik een gal smaak.
                                                            Maar al snel vergat ik mijn geweten,
                                                            toen ik zag,  wat wij die trek hadden gevangen.                                                         
                                                     
There was 60 or 70 baskets
Big haddocks, plaice and sprags
Put the halving becket on mate” said I                                                           
“Next haul we’ll have 2 bags  "                                                     
                                                          Wij vingen 60 0f 70 manden
                                                          grote schelvis en kabeljauw
                                                          Zorg  voor het kuiltouw stuurman
                                                          want de volgende haal vangen wij zeker twee pak.                                                               

So pleased was I with the fishing
That I quickly forgot my fear
And, much to my sorrow, the Devil
He was whispering in another bloke’s ear
                                                                Ik was zo blij met de visserij.
                                                                dat ik al vrij snel mijn angst kwijt was.
                                                                en zeer tot mijn verdriet, fluisterde de Duivel,
                                                                iets in een andermans oor. 


wordt vervolgd

[vreemdeling]

Not far away under ‘Snowy’
Was the Iceland patrol ship Thor
Taking shelter from this stormy night
As he’d done quite often before
                                                                 Niet zo ver weg in de sneeuw,
                                                                 lag het IJslandse patrouille vaartuig Thor,
                                                                 die ook opperte had opgezocht voor de stormachtige nacht,
                                                                 zoals zij al vaker had gedaan.
     
Capt. Christopherson took a last look round
As he ‘yarned’ with his number one
“We’ll dodge to the corner tomorrow”, said he
But by that time I’d be gone
                                                                 Kapitein Christopherson keek voor het laatst om zich heen,
                                                                 en schreeuwde tegen zijn eerste officier.
                                                                 Morgen onderzoeken wij die hoek van de zee,
                                                                 maar tegen die tijd, zouden wij daar al vertrokken zijn.     
                                                               
But I’d reckoned without the Devil
He’d got me to shoot my gear
And right at that very moment
Was whispering in ‘Old Chris’ ear
                                                                .Maar ik had geen rekening gehouden met de Duivel
                                                                 en wij zetten weer de trawl uit.
                                                                 En op dat zelfde moment,
                                                                 fluisterde de Duivel wat in de "Oude Chris "zijn oor.
                                                                 
“Get across there tonight”, he said
“Don’t wait until break of day
Get across there as quick as you can
You’ll catch a ship in Redsand Bay”
                                                                 Ga er vannacht heen,                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 e                                                                en wacht niet tot morgen vroeg                                                                                                                                                                               
                                                                 ga er zo spoedig mogelijk heen
                                                                 En je zal een schip in de Redsand baai  vinden .
Not only is he inside of the ‘twelve’
But he’s inside ‘four'”, said he
“And if you nip across there smartly tonight
you’ll catch him inside of the ‘three'”
                                                                   
                                                                  Dat schip is niet alleen binnen de 12 mijls limiet,
                                                                  maar ook binnen de 4 mijl
                                                                  en als je er vannacht vlug bij bent,
                                                                  zal je hem binnen de drie mijl aantreffen.
                                                                       
Well, the rest of this sordid story
is history from the past
The Thor came across that fatal night
And he came across mighty fast
                                                                    Wel, de rest van dit walgelijke verhaal
                                                                     is geschiedenis. uit het verleden.
                                                                     De Thor kwam die fatale nacht
                                                                     heel snel naar ons toe gestoomd.
                                                                             
He caught me with my gear down
And also my pants, you might say
But I’d have been far away from the scene of the crime
If he’d waited till break of day
                                                             Hij snapte ons met een uitstaande trawl
                                                             en ook mij, in mijn "blote kont "
                                                             Maar ik zou ver van de plaats van de misdaad zijn geweest,
                                                             als hij tot het aanbreken van de dag had gewacht.
                                                                 
Old captain ‘Chris’ got a pat on the back
And the Devil he got his wish
I got the ‘chop’ from the gaffer
for pinching a bit of fish
                                                                De oude kapitein Chris kreeg een pluim  op zijn pet
                                                                en de Duivel kreeg zijn zin.
                                                                En ik kreeg een uitbrander van de reder
                                                                omdat ik wat vis oneerlijk mij toe wilde eigenen.

So take my tip you fishermen bold
Don’t be tempted by ‘Old Nick’
Just remember that he works for both sides
And he’ll serve you a dirty trick
                                                                  Zo luister naar mijn raad, dappere visserman.
                                                                  Laat je niet verleiden door de "oude Niek ".
                                                                  Denk er alleen maar aan, dat hij naar twee kanten werkt
                                                                  en hij zal je een lelijke poets bakken.

Einde

[zier]

Ja het is verleidelijk zeker als je dan ook nog opperte heb en je rustig leg dat stript gemakelijk,want een gestole appel is veel lekkerder als een gekrege appel.
Doet me meteen weer denken aan eind jaren 40 appeltjes jaten in de vogelenbuurt die waren zo lekker.