Herinneringen deel 3

[J.H.]

Polarfront

[vreemdeling]

Oplichting

Pools navigatiewaarschuwing nr. 089
Poolse kust NO van  Rozewe gevaarlijk wrak ca. 4 km.
positie lat = 54-56.020 N  = 018.3.713 O
diepte onbekend
afstand van 300 meter verzocht \

Door Rolf Marschner

De "Georg Büchner”, roepletters  DDVR klassiek  gezonken !
Als een maritiem monument, liggend in de haven van Rostock, werd  combi-lading schip voor 750.000 euro door de exploitantenvereniging, verkocht aan een sloopbedrijf in Klaipeda.
Volgens de vereniging kon het schip niet langer onderhouden worden .
Reeds in 2012 werd gezegd dat het historische schip vanwege zijn slechte staat, niet langer bewaard kon blijven.
Toenemende roestvorming en een naderende veiligheids-inspectie van de ketel, waren te duur voor de exploitant van het "traditionele schip".
Naar schatting zou vijf miljoen euro nodig zijn geweest om de "Georg Büchner" te herstellen.
Het geld van de sloop zou geïnvesteerd worden in een nieuw hotel in Rostock.
De nieuwe eigenaar was een naamloze brievenbusmaatschappij op de Seychellen, die het op de lijst vermelde schip in Klaipeda, op de Western Shipyard werf, wilde laten slopen..

De "Georg Büchner" liep in 1950 bij de werf  J. Cockerill S.A. in Hoboken als "Charlesville" van  stapel en werd in 1951 afgeleverd .
Het vracht- en passagiersschip behoorde toe aan een reeks van vijf combinatie schepen van de Albertville-klasse, die werden afgeleverd voor  de Scheepvaart Maatschappij  Belgie (Lloyd Royal).
S. A.,in  Antwerpen, voor de lijndienst tussen België en Belgisch Kongo en Angola.
Het schip kon 248 passagiers vervoeren, verdeeld over diverse klassen,en de sterkte van de bemanning was 140 man.
Aan boord van het schip was een complete ziekenboeg, een klein zwembad en koel cellen..

In 1967 nam de Duitse Scheepvaart Maatschappij in Rostock,  het schip over.
Na enkele verbouwingen op de Mercantile-Scheepswerf in Antwerpen, werd het schip in September 1967 in gebruik genomen, als het vracht- en opleidingsschip "Georg Büchner".
Het schip bood plaats aan maximaal 150 matrozen leerlingen en 20 instructeurs.
De bemanning bestond uit 50 man.
Vanaf  1 januari 1974 tot juni 1977 voer het schip op een lijndienst naar Cuba en Mexico.
Op 7 juni 1977 vond een ontmanteling plaats en werd het schip overgedragen aan de "operationele schoolvloot" van de DSR.
In dezelfde maand werd het schip verplaatst naar Szczecin, waar het werd omgebouwd in een stationair opleidingsschip op de scheepswerf Stocznia Remontowa Gryfia.
Op 31 augustus kreeg het schip een nieuwe ligplaats in Rostock-Schmarl en werd het op 5 November officieel in gebruik genomen als een stationair opleidingsschip van de rederij.
In 1991 nam de Hanzestad Rostock de "Georg Büchner" over voor de symbolische prijs van één D-Mark, om het schip te redden van de toen op handen zijnde sloop.
In 2003 werd het schip verplaatst naar de binnenhaven van Rostock en na uitgebreide renovaties diende het tot 2012 als hotel en jeugdherberg.
De "Georg Büchner" had een lengte van 153,66 meter, een breedte van 19,60 meter, een diepgang van 8,40 meter en een laadvermogen van 10.901 ton.

Met al het heen en weer geschuif, met obscure rollen van verschillende acteurs, werden de Belgische nautische historici, zich weer bewust van het veteraan-schip..
Ze kwamen al eerder dit jaar hier heen ( in Rostock ), om te voorkomen dat het schip zou worden gesloopt.
Al reeds  in 2008 zocht de voorzitter van de Vlaamse maritieme erfgoedvereniging "Watererfgoed Vlaanderen" , naar partners en financiers,  om het schip weer terug te brengen naar zijn voormalige vaderland.
Zij wilden het schip in Antwerpen gaan gebruiken als museumschip.
De Belgische regering had er echter geen belang bij, om financieel bij te dragen aan het schip, dat nauw verbonden was met de koloniale geschiedenis.
Als het schip in België als monument zou worden erkend, kon het ook door de staat met maximaal 80 procent worden gefinancierd.

Om deze ondersteuning te verkrijgen, moest een Belgische eigenaar bewijzen dat het schip een origineel object was en moest er een beoordeling over worden gegeven.
Ongeacht dit, liepen de voorbereidingen voor de sloop van "Georg Büchner" in Rostock gewoon door..
Hoewel er intensieve contacten tussen de Belgen, de stad van Rostock en de restauratoren bestonden en de deelstaatregering er ook bij betrokken was, verscheen de Poolse sleepboot "Ajaks" om de  de "Georg Büchner" op te halen, voor verdere afhandeling,  bij de sloperij in Klaipeda.
 
Waarnemers hadden gemerkt dat de sleepboot plotseling cirkels begon te draaien.

De sleepboot "Ajaks" zond een AIS *signaal uit en tegen 20:00 uur, nam de sleepboot, met hoge snelheid, koers naar Danzig, waar hij  na middernacht aan kwam,zonder de "Georg Büchner".

De "Georg Büchner" was rond 18:00 uur ten noordoosten van Rozewie gezonken,.

De volgende ochtend gaf de Poolse Hydrografische Dienst de navigatiewaarschuwing uit, welke aan het begin van dit verslag is vermeld.

*  AIS signaal : Automatisch Identificatie Systeem

 PS:
De eigenaar van het schip is verantwoordelijk voor een berging.
Maar Polen kon het wrak ook verwijderen en de kosten aan de eigenaars in rekening brengen.
Op de Seychellen was het echter alleen maar slechts  postbus adres !

Einde.

.

[J.H.]

Charlesville

[J.H.]

Georg Buchner-

[J.H.]

Ajaks

[dekzwabber]

  Heren weer Hartelijk bedankt voor het plaatsen v/d verhalen en de foto's
 hg adje

[J.H.]

Bedankt Ad, maar graag gedaan.

[J.H.]

Georg Buchner, geen gezicht zonder die voorpaalkokers en mast. Ze hebben nog steeds last van Pruisische vernielzucht

[J.H.]

Georg Buchner en Ajaks, Ik zou wel willen weten waardoor het is gezonken, kan uit de veklaringen weinig wijzer worden, ze hebben het over patrijspoorten die zouden zijn bezweken  , deze zouden zijn aangebracht in Rostock, maar die zitten toch niet zo laag boven water. Miscchien komt er nog wat.

[J.H.]

Georg Bucher,auf wiedersehen, es geht dir gut.

[J.H.]

Georg Bucher, Vielleicht  war es nicht so gut.

[dekzwabber]

Georg Buchner en Ajaks, Ik zou wel willen weten waardoor het is gezonken, kan uit de veklaringen weinig wijzer worden, ze hebben het over patrijspoorten die zouden zijn bezweken  , deze zouden zijn aangebracht in Rostock, maar die zitten toch niet zo laag boven water. Miscchien komt er nog wat.

Hoewel ik er wel 100 mijl naast kan zitten,denk ik aan sabotage,om het schip een waardig zeemansgraf te geven i.p.v. de slopers hamer,die blauwe cirkeltjes lijken op patrijspoorten,misschien dicht gelast,maar v binnenuit met een snijbrander te bewerken,voorts is er niks bekend over de afstand v/d te slepen mijlen,maar als dat lang genoeg zou zijn,zou het schip ook met behulp v/d openstaande buietenboordkranen langzaam vol lopen,ook is het vreemd,dat de ajaks geen melding maakte v/h verlies v het /schip,wat door anderen geconstateerd werd(als ik het goed begrijp),en dat de  sleper enige rondjes maakte alvorens te vertrekken,misschien om de saboteurs op te pikken?
Hg
Adje

[J.H.]

Hallo Ad, van Rostock tot het zinken was een 237 mijl, hij had nog een 100 mijl te gaan.
Ze hebben er ook geen waterpas bij gehad om die patrijspoorten in de huid te branden, zitten wel laag  maar op de foto van vertrek toch op veilige hoogte,die poorten in het boottop vlak zijn erin getekend, dan zitten ze in de tanken, , op kusters zaten ze soms ook erg laag dan zag je het water in die poort in de rondte draaien maar het scheepje bleef wel drijven tenminste zolang je die dingen maar dicht hield... Als Kapt. zijnde van die sleepboot dan ga je je er toch niet aan wagen om met medeweten een schip te laten zinken, dat is z'n "lading" waar hij zorg voor hebt te dragen. Valt me mee dat ze Klaus Hertz  ( ex Bergingsinspecteur van Ulrich Harms ) nog niet hebben geroepen want met grote liefde blaast hij dat ding op, het ligt tenslotte op ondiep water en nabij ferry routes.
 Misschien dat het slopen te duur was geworden  , oud schip en waarschijnlijk vol met asbest en dat afvoeren kost aardig wat pegeltjes want iedereen zit dan met een lange nek te kijken hoe ze het gaan doen en waar ze het heen brengen ,  dan hadden ze het misschien beter in de fik kunnen steken want nu komen ze er toch hoe het is gezonken.

[dekzwabber]

Jh  bedankt voor de info,had al een vermoeden dat die blauwe poorten er in getekend waren.
 Hg.
Adje

[vreemdeling]

Als visserlui protesteren.


Op Maandag, 31 Maart 1975..... enige uren voor het ochtend gloren, op een kalme morgen, verliet praktisch de gehele  Schotse vissersvloot en veel Engelse vissers vaartuigen, de havens.
Niet om zich naar de visgronden te begeven, maar op een van te voren gearrangeerde  missie, om een halt toe te roepen aan al het binnenkomende en vertrekkende scheepvaart verkeer van de Engelse havens.
Deze onovertroffen actie was het hoogtepunt van de weigering van de Regering, om te luisteren naar het stijgende protest van de vissers, tegen de maatregels die door de Engelse Regering en de Europese Economische Community ( EEC ) Visserij  autoriteiten waren genomen, die indrukwekkend waren voor hun “gemeenschappelijke visserij politiek “ voor de Britse vloot.
Ondanks  herhaalde  ontkenningen door Edward Heath en andere  Engelse  politici, met inbegrip van de administratie van Harold Wilson, die kort geleden de Conservatieven hadden vervangen, werd  het toenemend duidelijk dat de  CFP (  Gemeenschappelijke Visserij Beleid ) bezig was de visserij sector te  verminken..
Vis importen overspoelden de  Engelse markten en drukten de prijzen voor de nationale vissers vloot..
De brandstof olie prijzen liepen uit de hand en de bond van de havenwerkers  dreigde            imponerend, haar werkzaamheden op alle vissers havens uit te breiden, inplaats van juist alleen de grote verre visserij trawler havens van Hull, Grimsby,Aberdeen en Lowestoft..
Onder de bepalingen van de CFP, konden Europese schepen nu vissen tot zes mijl van de Engels kust en in sommige  gevallen zelfs nog dichter bij..
Er was ook een  bedreiging,  om de  grote  Noordzee haring visserij te sluiten.
Al deze  neigingen bevestigden de angst van de vissers, dat hun  bedrijfstak en broodwinning van hen afgenomen zou worden, door een groep van onrechtvaardige voorschriften.,
Wat begon als een  druppel van papier werk , wat de Regering aan  de vissers gevraagd had,  om volledig vanuit fatsoen en niet door  dwang te doen, werd een afzichtelijk bureaucratisch verordening ,wat van iedere schipper vereist werd om log boeken , reis rapporten, en vangsten in aanzienlijke details bij te houden... Ondanks de welwillende  weg was het papier werk , wat hachelijk was  geïntroduceerd, met de ijzeren vuist van binnen uit, toonde spoedig  zich zelf  met  bedreigingen van hoge boetes en zelfs gevangenis straffen, voor iedere visserman, die weigerde om te luisteren..

De Franse visserlui hadden een sterkere geschiedenis met betrekking tot protest, toen zij voelden dat hun regering hen in de steek had gelaten.
Een week eerder hadden zij een blokkade georganiseerd van de Kanaal havens en hadden vrachten vis op de snelwegen gedumpt en bij de  regering gebouwen..  Zij protesteerden ook over de vis importen en ook weer over de  stijging van de brandstof kosten..
De Schotten besloten een bladzijde  te nemen uit het Franse staking boek en drukte hun protest uit door een blokkade.
Twaalf dagen voor de Schotse vloot blokkade,  hadden Engelse visserlui uit Grimsby  met hun schepen de rivier de Humber geblokkeerd ( De schepen uit Hull deden niet mee, daar zij veelal verre visserij  trawlers  hadden, die bedrogen waren met aanvaarding van de CFP  ondersteuning, onder valse voorwaarden, over een toegang tot de Noorse wateren.
In tegenstelling had Grimsby een grote vloot van seine vissers en kust trawlers, vergelijkbaar met de Schotse vloot.

De meeste tijd in Februari en Maart  hadden  de Schotse vissers een serie van vruchteloze  vergaderingen met de Regering Ministers en hoge ambtenaren., De politiek van de Regering was  om de vissers aan het lijntje te houden en dat ze weer naar zee gingen, wetende dat de schippers zich geen tijd konden veroorloven met onderhandelingen, terwijl hun schepen voor de kant lagen en de bemanning  hierbij inkomsten verloren..
Het raam van de mogelijkheid van een massaal protest werd gesloten en beslissingen moesten met spoed worden genomen... De actie van de vloot van de Humberside prikkelden hen.. Er waren 65 boten bij betrokken en 265 opvarenden..
Daarna, op 22 Maart, voegden de Tyne visserlui van Noord Shields en aangrenzende havens, zich bij het Humberside protest.
De leiding van de Grimsby vissers   was in handen van mijn vriend Murdo McInnes van de Grimsby Seine-net vereniging en schipper Dennis McKenny en John Abboth,van de Humber  Samengestelde Visserman Organisatie. Zoals veel gezag getrouwe vissers,  raadde Murdo McInnes
voorzichtigheid en meer onderhandeling aan, maar uiteindelijk ondersteunde hij  het protest..
Hij gebruikte hierbij de grap dat zijn bijnaam “Moordenaar McInnes”was.

Op Donderdag 25 Maart  kwamen meer dan duizend  visserlui  naar een vergadering in Peterhead.
De vergadering  was gepland in de Visserman Missie, maar moest verplaatst worden naar de zaal van de  Academie van Peterhead.. De mannen kwamen uit Mallaig aan de west kust, uit Wick en uit  het verre noorden, Lossiemouth, Buckie, Macdudf, Frasenburgh,Aberdeen, Arbroath en Anstruther.. De gevoelens liepen hoog op en de spanning  steeg, daar de Regering pleegde steeds obstructie en  stelden vage , waardeloze  beloften voor.
De mannen schreeuwden  voor een directe  blokkade. Onder  hun  vragen  was een  her onderhandeling van de EEC traktaten en om beleid om 50 mijl of 200 mijl visserij limieten vast te stellen, een einde te maken aan bevroren vis importen en een garantie dat haven arbeiders geen controle mocht worden gegeven over de aanlandingen van de vis in vissers havens..
Een actie comité werd gevormd , samen met de  haven commissies.. Zij bestonden uit bloedverwanten,vrienden, collega's  en bekenden van mij,
Mijn neef John Thomson, schippers  Willie Hay, Jam Slater,. David Smith, Willie Milne, John Mitchell, John C Buchan, Iain Smith, Jackie Reid,  Andrew Strachan,  en de bedrijfsleider aan de wal, Jim Lovie. De kerngroep ontmoette elkaar op Zondag in het Gloucester Hotel in Aberdeen , terwijl de lokale groep controleurs overeenstemming  coördineerden in elke haven.
De Aberdeen vergadering ging door de 2 uur in de namiddag, toen er overeen gekomen werd om  van wat slaap te genieten en om 4 uur in de namiddag  de vergadering te hervatten.
Maar mijn neef John kon niet slapen en inplaats hiervan maakte hij een wandeling langs de haven van Aberdeen en de dokken, waar alles rustig was. 

  990 / 6320