Scheveningen & Den Haag ..op z'n mooist

[Anneke]

Maar wel een leuk plaatje hé van Duindorp!!!!!

Voor de renovatie in ieder geval, dus in de oorspronkelijke staat!

[Gina]

Ik had het een tijdje geleden over een Vestia verjaardagskalender van een flink aantal jaren geleden.

'k Heb hem gevonden. Op één van de pagina's stond mijn moeder afgebeeld, er is toen een aquarel van haar gemaakt.

Hier komt ie!

Anneke wat is dat leuk..goed bewaren

[Marretje]

Anneke wat leuk dat je deze kalender hebt bewaard. Zeker de aquarel van je moeder op de kalender. 

Wie wat bewaard heeft wat 

[Gina]

Eerste begraafplaats in Nederland

   
 
 
   
Ter Navolging was de eerste begraafplaats in Nederland die buiten de
bebouwde kom werd aangelegd.

 Ter Navolging werd in 1778 gesticht
tevens begraaf plaats van Betje Wolff (1738-1804, schrijfster)
Aagje Deken (1741-1804, schrijfster)
nl.wikipedia.org/wiki/Ter_Navolging

www.begraafplaats.net/bp/nl/zh/scheveningen/begraafplaats...

www.begraafplaats.net/bp/nl/zh/scheveningen/begraafplaats... 

Foto Roel:

[Gina]

Deze beelden staan bij het Circus Theater, Scheveningen

[Gina]

Geschiedenis Pier van Scheveningen

1866 : indiening aanvraag van het eerste plan voor De Pier

1897: oprichting Maatschappij Wandelhoofd

1898: Wandelhoofd Koningin Wilhelmina wordt ontworpen

1899: begin van de bouw van Wandelhoofd Koningin Wilhelmina




1901: opening door Prins Hendrik op 6 mei

1902: oprichting van Exploitatie Maatschappij Scheveningen

1914: begin van de Eerste Wereldoorlog: gebruikelijke vuurwerken worden verboden

1923: de torentjes van de entree worden in verband met bouwvalligheid gesloopt

1939: begin Tweede Wereldoorlog: gebruikelijke feestverlichting wordt verboden

1943: het Wandelhoofd wordt gesloopt door de Duitsers na brand in het paviljoen

1943-1959: geen Pier


1948
eerste ontwerp voor de nieuwe Pier

1953-1959: ontwikkeling van de nieuwe Pier door Exploitatie Maatschappij Scheveningen

1955: resten van de oude Pier worden opgeruimd
en een prijsvraag wordt uitgeschreven voor het ontwerp van de nieuwe Pier

1958-1959: architecten Maaskant, Dijk & Apon maken een ontwerp voor de nieuwe Pier

1959: begin bouw van De Pier: de eerste paal op het strand wordt geslagen


1960: de eerste paal in open zee wordt geplaatst
 

1961: officiëe opening van De Pier door Prins Bernhard

1962: opening van het toreneiland

1964: aankoppeling van het stalen eiland

1973: overname van De Pier door Brederoo

1991: overname van De Pier door Familie van der Valk

1993: begin van de renovatie van betonkolommen onder het wandelhoofd
sloop van café restaurant zonne-eiland
start van de nieuwbouw van het restaurant
start van de renovatie van de betonconstructie onder het zonne-eiland

1994: brand op aansluiting naar het pirateneiland
opening van het nieuwe restaurant

1995: renovatie van de uitkijktoren

1997: realisatie waterbassin ten behoeve van de sprinklerinstallatie noordeiland

1998: start van de nieuwbouw op het wandelhoofd

1999: opening van het nieuwe wandelhoofd
start van de bouw van kiosken in de wandelpromenade

2000: oplevering en ingebruikname van kiosken in de wandelpromenade
plaatsing van de Sling Shot op het rechtereiland

2001: plaatsing van de Bungy Jump bovenop de uitkijktoren
sloop van café Piers voor de entree van De Pier

2002: start aanleg tokkelbaan
 
De Pier... een tweede leven
De Pier van Scheveningen is al ruim 100 jaar een begrip in Nederland.
Maar "De Pier" waarover men spreekt, is niet één en dezelfde Pier.
De oudere generatie denkt met weemoed terug aan het eerste bouwwerk in zee, het Wandelhoofd Wilhelmina.

De Pier is namelijk rond 1900 in samenhang met het Kurhaus ontworpen.
Anderhalf jaar duurde de bouw van de oude Pier.
Recht tegenover het Kurhaus baande het bouwwerk zich meter voor meter een weg de zee in.

[Gina]

Na de opening voerde een brug van het Kurhaus terras, over de boulevard naar de entree van het Wandelhoofd.
Halverwege het wandeldek bood een zeshoekig plateau ruimte aan kleine kiosken, waar koele dranken te koop waren.

De 380 meter lange wandeling eindigde op een achthoekig platform, waarop het voor muziekuitvoeringen
gebruikte paviljoen aan 1.200 mensen onderdak bood.
Met name dit Café Variété was toentertijd een bijzondere attractie.
Veertig jaar lang was die eerste Pier het gezicht van Scheveningen.
Het was de plaats waar menig welgesteld man met zijn gezin flaneerde in een decor van zon, zee en frisse zeelucht.
Men had voornamelijk één doel voor ogen: zien en gezien worden.
Voor de gemiddelde Scheveninger was een bezoek aan De Pier overigens geen optie, dat was voor de rijken!
In de Tweede Wereldoorlog werd het paviljoen door de Duitse bezetter gebruikt als opslag.

In 1943 sloopten de Duitsers De Pier door de palen af te zagen.
Nog jaren na de oorlog verscheen bij laag water een zonderlinge plattegrond.
De resten werden in 1955 definitief opgeruimd.
Toen de Duitsers het Wandelhoofd Wilhelmina in 1943 sloopten, ontstond er een leegte in Scheveningen.
Bezoekers en inwoners van Scheveningen hadden het gevoel dat Scheveningen zonder Pier niet compleet was.

Vanuit die gedachte ontstonden plannen voor een nieuwe Pier.
In 1961 werd deze gerealiseerd en geopend door Prins Bernhard.
Tijdens de wederopbouw kreeg De Pier dankzij de moderne vormgeving en het gebruikte beton
een nieuwe uitstraling en een dubbel zo groot oppervlak als voorheen.
Het uiterlijk was anders, maar aan het karakter veranderde niets.
Flaneren, pierewaaien, zien en gezien worden daar ging het om!
In 1991 werd De Pier voor het symbolische bedrag van 1 gulden door het Van der Valk concern overgenomen
van Nationale Nederlanden.

In nauw overleg met de gemeente Den Haag heeft Van der Valk zich met veel energie gestort op dit prestigieuze project.
De doelstelling was duidelijk:
De Pier moest weer als beeld bepaler en trekpleister van badplaats Scheveningen gaan fungeren.
Nu, in het jaar 2002, denken wij dat dit doel grotendeels is bereikt.
De Pier heeft nu ook een overdekt gedeelte en is een attractie voor iedereen.

Dankzij het veelzijdige aanbod van restaurant, casino, café, funshopping, kinderamusement, bungy jump,
evenementen en lekker ouderwets ‘pierewaaien’ heeft De Pier namelijk voor ieder wat wils!

De oude Pier... materialen
Stalen schroefpalen: 318 stuks - 550.000 kilogram
Gegoten ijzer : 250.000 kilogram
Getrokken ijzer : 850.000 kilogram
Paviljoen : 90.000 kilogram
Tijdens de wederopbouw kreeg De Pier een nieuw gezicht.

Het beton en de moderne vormgeving zorgden vanaf 1961 voor een nieuwe Pier met een twee keer zo groot oppervlak
als op de oude. De sfeer was anders, aan het karakter veranderde niets: zien en gezien worden.
Nieuwe stedenbouwkundige visies eisten een strategische positie voor De Pier.
De palen werden daarom geplaatst in het verlengde van de grootste toevoerader, de Van Alkemadelaan.

Het contrast tussen de moderne Pier en het Kurhaus was een tweede reden voor verplaatsing van De Pier.
Begin jaren zeventig werd Scheveningen getroffen door een afnemende belangstelling voor haar attracties.
De omgeving van het Kurhaus kreeg een opknapbeurt, die zorgde voor nieuwe allure. De Pier profiteerde niet.
Zichtbaar verval zette in, dat eind jaren tachtig leidde tot diverse voorvallen.

De Pier...technisch
Speciale heistellingen sloegen palen die in lengte variëren van 13 tot 23 meter.
Onder het rechte dek staan de kolommen 12 meter uit elkaar.
De 15 kolommen op het strand werden ter plaatse gestort.
De Pier materialen...
Palen : 4.200 meter
Beton : 3.500 meter3
Asfaltering : 8000 meter2
Vloertegelwerk : 2.000 meter2
Metselsteen : 110.000 stuks
Hout : 375 meter3
Staalconstructiewerk : 100.000 kilogram
Reling : 2.200 meter
Multiplex : 2.200 meter
Arbeid : 400.000 manuren


© jenneken

[Gina]

Geschiedenis Kurhaus Scheveningen


1818: De Scheveninger Jacob Pronk bouwt een houten badhuis waar men in tobbes
een bad kan nemen in het geneeskrachtige zeewater.
Dit wordt later vervangen door het Groot Stedelijk Badhuis.

1885: Het Groot Stedelijk Badhuis maakt plaats voor het eerste Kurhaus
dat op 11 juli officieel wordt geopend door toenmalig burgemeester van Den Haag Mr. J.C. Patijn.
Het eerste Kurhaus bestond uit een concertzaal (de Kurzaal) , 120 kamers, 2 restaurants en verscheidene zalen.
De architecten waren Johann Friedrich Henkenhaf en Friedrich Ebert, bouwkosten 600.000,-.

1885: In een van de zalen van het Kurhaus wordt de Club de Scheveninque geopend;
een besloten club waar Ecarte en Baccara werd gespeeld.
Deze voorloper van het Casino werd in 1905 op last van de overheid gesloten.

1886: Het Kurhaus brandt tot de grond toe af en wordt binnen een jaar totaal herbouwd.

1893: Koningin Wilhelmina, 13 jaar oud,
zet als eerste haar handtekening in het beroemde gastenboek, samen met haar moeder Koningin Emma.

1904: De Brusselse schilder Van Hoeck schildert in een maand tijd met een staf van 30 knechten
de plafondschilderingen in de Kurzaal, voorstellende de jacht, de visserij, de muziek en Neptunus
alsmede de tekens van de dierenriem.

1927: Tot aan de zestiger jaren is Scheveningen een internationaal muzikaal centrum.

Dankzij de bezielende leiding van de "Keizer van Scheveningen",
Mr. A. Adama Zijlstra, traden bijna alle beroemdheden op
in de toenmalige concertzaal, de Kurzaal.
Zo stonden hier Mischa Elman en Wladimir Horowitz, Richard Tauber,
Lucienne Boyer, Greta Keller, Marie Dubas, Maurice Chevalier,
Herbertvon Karajan, La Argentina, Duke Ellington, Ray Ventura,
Bela Bartok,Edith Piaf, Charles Trenet, George Brassens,
Maria Callas, Marl????ne Dietrich en als een van de laatsten
de Rolling Stones, in 1965 toen zij in de Kurzaal voor de 1e maal in Europa optraden.

Staatshoofden en vorsten die in het Kurhaus logeerden:
Carola Koningin van Sachsen, Maria Josepha Aartshertogin van Oostenrijk, Irene Prinses van Pruisen,
Friedrich Aartshertog van Baden, Harry Truman, Winston Churchill, President Coty,
Keizer Hirohito en Kroonprinsen uit Japan, Denemarken, Oostenrijk en Pruisen.

1947: Start van het Holland Festival met o.a. een optreden van de dirigent Leonard Bernstein.

1969: Het Kurhaus oude stijl wordt gesloten.

Internationale conferenties in het Kurhaus

1894: Internationale Vredesconferentie in het Kurhaus.
De spil van de Europese vredesbeweging, de Oostenrijkse Gravin Bertha von Suttner
die in 1905 een Nobelprijs zal ontvangen, is het officieuze middelpunt.

1899: Op initiatief van Tsaar Nicolaas van Rusland
wordt een Vredes Conferentie georganiseerd met 100 gedelegeerden uit 26 landen.

De vergaderingen vinden plaats in Huis Den Bosch, de delegaties overnachten in het Kurhaus.
Tijdens deze conferentie wordt besloten tot het instellen van het Internationale Hof van Justitie.

1907: Op initiatief van Theodore Roosevelt
wordt de volgende Internationale Vredes Conferentie in Den Haag georganiseerd met 200 gedelegeerden uit 44 landen.
Men vergadert in de Ridderzaal maar het merendeel van de delegaties slaapt in het Kurhaus.
Tijdens deze conferentie wordt de 1e steen gelegd voor het Vredespaleis.

1929: Opnieuw komen internationale delegaties in Den Haag,
deze keer om te praten over het Young Plan in Ridderzaal.
Men trachtte een nieuwe regeling te treffen voor de herstelbetalingen door Duitsland na de 1e Wereldoorlog.

Aanwezig zijn o.a. Aristide Briand, Gustav Streseman en Lord Snowdon.
De directie van het Kurhaus moest in allerijl de hotelkamers laten ontruimen
omdat de aanvangsdatum van de conferentie tot op het laatste moment onzeker was.


1948: Tijdens het Europa Congres dat wordt gehouden in de Ridderzaal
wordt de basis gelegd voor het Europese Parlement.
Sir Winston Churchill en zijn echtgenote Clementine plaatsen bij die gelegenheid hun handtekeningen in het Kurhaus gastenboek.



Het Kurhaus, een stukje historie

De geschiedenis van het Kurhaus begint in 1818, als Jacob Pronk,
een ondernemende inwoner van Scheveningen, besluit een paviljoen te stichten, waarvan de inrichting
- vier kamers, voorzien van badkuipen die ofwel met koud ofwel met warm water konden worden gevuld -
aansloot op de in die tijd in zwang zijnde zeewater en - luchtkuren.
Pronk was in het bezit van twee badkoetsen, waarmee ge????nteresseerden zonder gezien te worden
de zee in konden rijden, om zich vervolgens behoedzaam in het water te laten glijden.

Stedelijk badhuis:

het Badhuis werd een groot succes, zelfs zo groot dat er in 1826 een stenen gebouw werd opgezet met de naam
"Gemeentelijk Badhuis".

Hier trof men zowel hotelkamers, als een bibliotheek, een billiardkamer,eetzalen en badfaciliteiten aan.
Jacob Pronk werd gedwongen zijn bezittingen aan de gemeenteraad van Den Haag te verkopen,
die vervolgens het beheer overnam.
Toen de kuuroorden in Belgi???« de concurrentiestrijd dreigden te winnen,
werd er beslist dat Scheveningen een grootschalig project op moest zetten.
Er werd een consortium opgericht bestaande uit vier Nederlandse zakenmensen.
Het consortium kwam met de gemeenteraad overeen dat er tot 1958 een jaarlijkse huur van 25.000.-
aan de gemeenteraad zou worden betaald.

Kurhaus

Het Badhuis werd afgebroken en binnen een jaar werd het Kurhaus gebouwd
door de Duitse architektenJohann Friedrich Henkenhaf en Friedrich Ebert,
de architect van het Krasnapolsky Hotel in Amsterdam.

Het Kurhaus werd geopend in 1885 en bood 150 hotelkamers,
een grote hal (de Kurzaal), restaurant La Corvette, een lift en heetwatervoorzieningen.
In 1886 brandde het Kurhaus tot de grond af, maar binnen een jaar werd het helemaal opnieuw opgebouwd.

In de daaropvolgende jaren voegde het consortium een winkelgalerij, een pier, de Kurhaus Bar, twee hotels,
het Circustheater en het inhalatorium toe aan het Kurhaus.

In het inhalatorium werden mensen behandeld met zeewater tegen allerhande kwalen,
en kon men de frisse zeelucht inhaleren.
Het inhalatorium bestond tot 1945; toen werd het omgebouwd tot een klein theatertje.

In 1952 werd er in het Kurhaus centrale verwarming aangelegd,
tot die tijd werd het hotel eigenlijk alleen als zomerverblijf gezien.
Maar wel een zomerverblijf met klasse.

Leden van het Koninklijk Huis, buitenlandse gasten en staatshoofden
brachten hun zomer in het Kurhaus door.

Een van de grootste attracties was de aangeboden muziek.
De grote hal (de Kurzaal) die op dat moment als concertzaal fungeerde,
bood elke dag wel een voorstelling van befaamde concertgezelschappen en musician.

Om er een paar te noemen; Richard Tauber, Maurice Chevalier, Edith Piaf, Duke Ellington,
Marl????neDietrich, Bela Bartok, Leonard Bernstein.

Staatshoofden werden bij gala-avonden ontvangen door de Nederlandse regering of de Koninklijke familie.
In de 60er jaren ging Scheveningen in andere handen over,
de toeristen verkozen zonnigere oorden en het verval werd zichtbaar.

Begin 1970 vond de Gemeente het Consortium Scheveningen,
bestaande uit Bredero en Nationale Nederlanden bereid om gezamenlijk een nieuw Scheveningen
te ontwikkelen, dat het gehele jaar door kon worden ge???«xploiteerd.
Gezien de slechte staat waarin het Kurhaus verkeerde, werd besloten tot een totale herbouw.

Kosten 110 miljoen gulden, mogelijk gemaakt dankzij een subsidie van het rijk toen het Kurhaus
werd geplaatst op de lijst van nationale monumenten.

Herbouw

Dat bij de herbouw na de brand in 1887 niet altijd even zorgvuldig te werk werd gegaan,
bleek bij de renovatie. Er moest veel meer worden vervangen dan oorspronkelijk werd verwacht.

Omdat in de vleugels vanwege een economische hotelexploitatie een extra verdieping moest worden gebouwd,
zonder dat dit tot wijziging van de gevel zou leiden, werd besloten tot sloop van de vleugels over te gaan.
Bij de herbouw werden in beide vleugels twee zalen, de Cor Ruyszaal in het Casino-gedeelte
en de Spiegelzaal in het Kurhaus-gedeelte, volledig in hun oude luister en op de oude plaats opgetrokken.

De fa???§ade van het Kurhaus werd herbouwd met nieuwe bakstenen en
dezelfde vijf kleuren die in de oude gevel voorkwamen.
Ook de natuurstenen ornamenten moesten worden vervangen.
In overleg met Monumentenzorg werd gekozen voor door en door beton.
Hiertoe werden eerst alle beschadigde stukken in klei en gips door een beeldhouwer
in de oorspronkelijke staat teruggebracht.
Daarna konden de mallen worden vervaardigd en de betonnen stukken worden gegoten.

In totaal werden op deze wijze 5.300 eenheden in 65 modellen vervaardigd.
De totale restauratie duurde 5 jaar en kwam tot stand onder leiding van architect Bart van Kasteel.
Hij ontwierp ook het nieuwe gedeelte dat op het oude terras aan het Kurhaus werd gebouwd.

In de"tentvormige" constructie werden een aantal conferentiezalen
en het   la carte restaurant "Kandinsky"ondergebracht.
De restauratie werd uitgevoerd door Bredero's Bouwbedrijf Nederland B.V.
Het interieur van het Kurhaus is ontworpen door de Duitse binnenhuisarchitect Bernd Schmigalla.

[Gina]

KURZAAL

De Kurzaal, thans nationaal monument, is een exacte kopie van de oude concertzaal,
waar vroeger vele bekende orkesten zoals de Berliner Philharmoniker evenals
o.a. Marlène Dietrich, Pablo Casals, Julia Culpen Edith Piaf optraden.
Origineel zijn alleen de houten koepel die dateert uit 1887 en de schilderingen op het plafond.
Deze schilderingen werden in 1904 aangebracht door de Brusselse schilder N. Hoek.

Aangezien deze schilderingen op linnen waren aangebracht was het mogelijk de doeken te verwijderen.
Na gerestaureerd en schoongemaakt te zijn konden de schilderingen weer worden aangebracht.

De voormalige concertzaal is nu een spectaculair café, indrukwekkend door de ruimte,
de kristallen kroonluchters en het prachtige plafond,
intiem door het gebruik van licht op de vloer met kleine lantarenpalen en met bladgoud geklede zuilen op de terrassen.
Het podium van de vroegere concertzaal is nu de Kurhaus Bar waar de met een
"trompe l'oeuil" effectgeschilderde gordijnen het theatrale effect versterken.

Zowel de zuilen in de bar als de koepel in de bar zijn belegd met bladgoud.
Aan beide zijden van de bar zijn koperen platen bevestigd waarop de namen te lezen zijn
van de beroemde musici die in het Kurhaus hebben opgetreden.
De beroemde Haagse porseleinfabrikant Rozenburg is de maker van het originele tegeltableau uit 1908
op de zuidelijke wand van de Kurzaal.

Het tableau werd aangeboden bij het 25-jarig bestaan van de Maatschappij Zeebad Scheveningen
en vermeld de namen van de toenmalige Raad van Bestuur
geïllustreerd door afbeeldingen van het voormalig Groot Stedelijk Badhuis en het oude Kurhaus.

In de entree van het Kurhaus zit de blauwe zeemeermin;
een ontwerp van de Amsterdamse kunstenares Wendela Gevers Deynoot.

Ondanks het feit dat de Kurzaal geen concertzaal meer is,
wordt toch getracht zoveel mogelijk muziek te laten klinken.
Iedere avond speelt een pianist in de Kurzaal en op vrijdag- en zaterdagavond zijn er diner dansants.

HET KURHAUS GASTENBOEK

Het beroemde gastenboek werd in 1893 voor de eerste maal gebruikt door Prinses Wilhelmina,
die het Kurhaus op dertienjarige leeftijd met haar moeder Koningin-regentes Emma bezocht.

Het monumentale boek heeft een kalfslederen omslag en is voorzien van zilverbeslag.
Op de voorkant prijkt het wapen van Den Haag.
Sinds de ingebruikneming van het boek is het altijd benut om VIP's
- zoals staatshoofden, filmsterren, artiesten van naam hun handtekening erin te laten plaatsen.

Een greep uit de handtekeningen: Igor Strawinsky, Herbert von Karajan, Marlène Dietrich,
Joan Crawford,Keizer Hiro Hito van Japan, President Coty, Koning Haakon van Noorwegen en Henry Kissinger.

Het boek krijgt een extra dimensie door de vele illustraties waarbij vooral
die van enkele schilders van de Haagse School (Mesdag, Isaac en Jozef Israëls) in het oog springen.
Het boek dreigde in 1979 te worden geveild, maar is toen door het
Beheerskantoor Scheveningen gekocht en vervolgens weer bij het Kurhaus beland.

Het gastenboek laat zich lezen als een geschiedenisboek.
Veel van de internationale vredesconferenties die sinds 1899 in Den Haag zijn gehouden,
zijn terug te vinden in het boek in de vorm van handtekeningen van de delegaties,
vaak vergezeld van prachtige (wapen) illustraties.



 jenneken

[Marretje]

Noordeinde

[Marretje]

Haagsche Bos vlakbij ons huis

Aan de zuidkant van het Haagse Bos zijn al op de oudste kaarten van Den Haag huizen te zien. Zij stonden er al in de 14e eeuw toen het Binnenhof nog geen eeuw oud was en de grachten Spui (Spoye) en Zieke (dat die naam pas in de 17e eeuw kreeg) net gegraven waren. Het gebied werd toen  'Die Vene Beszuyde den Houte' genoemd. Er woonden turfstekers en jagers. Turf werd hier gewonnen tot de 15e eeuw. Na de 15e eeuw werd hun plaats ingenomen door boeren, houthakkers en tuinders.

Aan het eind van de 16e eeuw bouwde men   "Ter Noot", een Renaissance kasteeltje. Het bestaat niet meer, alleen een tramhalte met de naam Ternoot herinnert er nog aan.

Verder was het Bezuidenhout tot het eind van de 19e eeuw vooral groen. Veel bosjes, veengronden en weilanden. Er liepen diverse beken, sloten en kleine riviertjes door het gebied, zoals de Schenk en de Wetering.

[Marretje]

Oude mannenhuis

[Marretje]

Atjehstraat

[schubbereet]

Was vandaag weer even in het westbroekpark, ik dacht voor de rozen verwelken.

[schubbereet]

 

[schubbereet]

 

[Marretje]

Schub wat een mooie foto's. 

[Dicky]

Schub wat een mooie foto's. 

Ja Mar,daar wordt je stil van........wat een prachtige rozen

Het eendje is ook lief hoor

[Marretje]

Schub wat een mooie foto's. 

Ja Mar,daar wordt je stil van........wat een prachtige rozen

Het eendje is ook lief hoor

Natuurlijk    

[Gina]

Noordeinde 94  Den Haag.




Prachtig mooi beeld te zien bij Galerie Paulette Bos
http://www.paulettebos.com/

Het beeld is van van de Belgische kunstenaar Mark Dedrie,
http://www.dedriemark.be/
die het bronzen beeld de titel Ransuil gaf.

[Gina]

Oud ornament van het afgebroken Stadhuis (1953)

burgemeesterdemonchyplein

[Marretje]

Oud Scheveningen

Niet de drukke en verpeste boulevard, maar het oude vissersdorp dat landinwaarts ligt. Nostalgische 19e eeuwse huizen met veranda's (alsof Eline Vere hier ieder moment voorbij komt wandelen).
Ook prachtig het Westbroekpark met de rozentuin en de nabijgelegen villa's, vooral die met de organische architectuur van Rudolf Steiner.

[Gina]

Mauritshuis, Den Haag

[schubbereet]

Zandkasteel

[schubbereet]