Verhalen & Foto's

[Gina]

Nelson's blood


Tijdens de zeeslag in 1805 tegen de Fransen, bij het Zuid-Spaanse Trafalgar, stond admiraal Horatio Nelson iets te opvallend aan dek van de HMS Victory en werd door Franse scherpschutters geraakt. Vier uur later, toen de Engelse vloot de slag allang had gewonnen, overleed hij aan boord. Deze held verdiende een staatsbegrafenis, geen zeemansgraf, en daarom werd zijn lichaam meegenomen en gedurende de thuisreis in een rumvat gestopt.

 

Bij aankomst wachtte een verrassing: Het vat bleek geen rum meer te bevatten. De bemanning van de Victory had onderin het vat een gat geboord waarlangs de rum was afgetapt. Met het drinken van die rum had men in feite ook Nelson's bloed gedronken. Tot op de dag van vandaag wordt de term "Nelson's blood" gebruikt om rum mee aan te duiden.

 

[Gina]

Adembenemende minireeks van dierenfoto's.

 Een gier laat zich in Bulgarije bijna verrassen door een vos, die plots opduikt. De gier was niet alleen, maar zijn maatjes konden zich tijdig uit de vleugels maken.

 Omdat deze gier zo zwaar is, kon hij niet snel genoeg wegvliegen.

Uiteindelijk kon hij toch ontkomen aan de hongerige vos. Mladen Vasilev schoot de prachtige natuurbeelden

[Gina]

Deze papegaaiduiker schrok zich een hoedje toen hij aangevallen werd door een hongerige meeuw

[Gina]

De Mercuur in haven Scheveningen










De Mercuur ligt al vanaf 1993 in de Scheveningse haven.

 Zomaar een bejaarde mijnenveger is het echter niet. Het schip kent een rijke historie. In 1999 is het zelfs toegelaten tot de in de VS gevestigde 'Historic Naval Ships Association', een vereniging die bijvoorbeeld ook de befaamde HMS Belfast in Londen tot haar leden mag rekenen.

De van origine Amerikaanse oceaanmijnenveger uit 1954 is in 1972 omgebouwd tot torpedowerkschip en maakte deel uit van de Nederlandse marinevloot tot 1987. Het is nu de enig overgebleven Marshall Plan oceaanmijnenveger van de Amerikaanse marine in Nederland.

 De toenmalige Amerikaanse ambassadeur in ons land heeft in 1997 een gedenkplaat aan boord onthuld ter herinnering aan het Marshall-plan, een hulpprogramma waarmee Europa weer op de been werd gebracht na afloop van de Tweede Wereldoorlog.

[Gina]

Voor de liefhebbers...ik heb hier nog een interessante site

Schitterende fotoreeks van de landing in Normandië: 
 
 http://blogs.denverpost.com/captured/2009/06/05/the-65th-anniversary-of-d-day-on-the-normandy-beaches/

[Marretje]

In Den Haag zijn heel wat bekende personen geboren en getogen. Om er een paar te noemen…
 
Godfried Bomans (1913-1971)
De schrijver Godfried Bomans is in Den Haag geboren op de Bierkade 2a. Vlak na zijn geboorte is hij naar Haarlem verhuisd.

Simon Carmiggelt (1913-1988)
De schrijver Simon Carmiggelt is geboren aan de Loosduinseweg in Den Haag. Hier heeft hij tot 1944 gewoond.

Louis Couperus (1863-1923
De schrijver Louis Couperus stamde uit een Haagse familie van hoge koloniale ambtenaren. Hij werd geboren op de Mauritskade 43 en woonde van 1915 tot 1923 op de Hoge Wal 2 in Den Haag. In de Surinamestraat, waar hij ook enige tijd heeft gewoond, staat zijn bronzen standbeeld. Aan de Groot Hertoginnelaan staat het beeld van Eline Vere, de hoofdpersoon uit een van Couperus’ meest bekende werken en in Voorburg staat het beeld Psyche. Hoewel Couperus bij voorkeur in het buitenland verbleef, heeft hij in zijn Haagse romans, waaronder Eline Vere, Noodlot, De Stille Kracht en Psyche, de stad onsterfelijk gemaakt.

[/b]In Den Haag is ook het Louis Couperusmuseum.

Louis Davids (1883-1939)
De zanger en cabaretier Louis Davids heeft nooit in Den Haag gewoond, maar wel bespeelde hij van 1931 tot 1938 het Kurhaus Cabaret in Scheveningen. Bekend is zijn gedicht: 'Weekend in Scheveningen' uit de bundel 'De mooiste liedjes van Davids'.

Mr E. Elias (1900-1967)
Mr E. Elias, journalist en schrijver, woonde tot voor de oorlog in Den Haag en is er na 1961 weer teruggekeerd. Hij gebruikte vaak ‘Flaneur’, waarvan op het Lange Voorhout een standbeeld staat, als pseudoniem en schreef onder andere voor het dagblad Het Vaderland.

Constantijn Huygens (1596-1687)
Deze dichter en diplomaat was werkzaam als secretaris van Frederik Hendrik, Willem II en Willem III. Huygens is niet in Den Haag geboren, maar heeft er vanaf 1627 wel gewoond. De laatste jaren van zijn leven verbleef hij veelal op zijn buitenverblijf ‘Hofwijk’ in Voorburg, dat tegenwoordig als museum is ingericht. Aan de Scheveningseweg, op de hoek van de Ary van der Spuyweg, staat een borstbeeld van Constantijn Huygens.

Wim Kan (1911-1983)
De schrijver en conferencier Wim Kan werd in Scheveningen geboren, maar verhuisde al snel naar Amsterdam. Theater Diligentia en de Koninklijke Schouwburg bleven echter zijn ‘vaste’ theaters.

Willem Drees sr. (1886-1988)
Willem Drees sr. was van 1945 tot 1948 minister van Sociale Zaken geweest. Van 1948 tot 1958 was hij minister-president. Tijdens zijn kabinetten heeft hij onder andere de Algemene Ouderdoms Wet geïntroduceerd.

[Gina]

Bekende uitspraken van Sir Winston Leonard Spencer Churchill


"Ik begrijp die ophef over het gebruik van gas niet. Ik ben een groot voorstander van het gebruik van gifgas tegen onbeschaafde stammen."

 
"Alle belangrijke zaken zijn eenvoudig en veel kunnen worden uitgedrukt in een enkel woord: vrijheid, rechtvaardigheid, eer, plicht, genade, hoop."

"Men zal mij nooit horen beweren dat de Amerikaanse indianen en de zwarten in Australië een groot onrecht is aangedaan.

 Hun is absoluut geen onrecht aangedaan doordat een sterker ras, een hoogwaardiger ras, een intelligenter ras zoals u wilt, is gekomen om hun plaats in te nemen." (1937)

"Je hebt moed nodig om op te staan en te spreken; je hebt ook moed nodig om te zitten en luisteren."

"Zou ik een Italiaan zijn geweest, dan stond ik van het begin tot aan het einde geheel aan uw zijde in uw strijd tegen de bestiale lusten en passies van het leninisme." (brief aan Mussolini, 1927)

"Het beste argument tegen democratie is een conversatie van vijf minuten met een gemiddelde stemgerechtigde"

"Een hond in zijn hok heeft nog geen recht op dat hok, ook al ligt hij er al heel lang in. Dat recht hebben ze niet." (over de Palestijnen, 1937)

"Ik heb mijn woorden vaak moeten innemen [terugnemen] en heb dat in het algemeen als een voedzaam dieet ervaren."

Onterecht wordt wel eens gedacht dat de volgende quote van Churchill afkomstig is: "Als een man geen socialist is tegen de tijd dat hij 20 is, heeft hij geen hart.

 Als hij nog steeds socialist is tegen de tijd dat hij 40 is, heeft hij geen hersens". Dit is echter zeer onwaarschijnlijk omdat Churchill helemaal niet altijd links is geweest voor zijn twintigste en ook helemaal niet altijd rechts daarna.

"De inherente ondeugd van kapitalisme is de ongelijke verdeling van zegeningen, de inherente deugd van socialisme is de gelijke verdeling van ellende."

Nancy Astor: "Als ik uw vrouw was dan zou ik gif in uw koffie doen.". Churchill: "Nancy, als ik uw man was dan zou ik het opdrinken." (Deze uitspraak is apocrief)

"Democratie is de ergste manier van regeren, op alle andere manieren die al geprobeerd zijn na dan."

"Politiek is bijna even opwindend als oorlog, en even gevaarlijk. Tijdens een oorlog kan je maar één keer worden neergeschoten, maar in de politiek telkens opnieuw." (tegen een collega-journalist tijdens de oorlog in Soedan.)

"Ik zal duidelijk zijn: ik ben een zionist." (aan de Amerikaanse pers, 1954)

Toen Churchill op een bezoek aan de VS juist uit bad kwam en Roosevelt onverwacht de badkamer binnenkwam zei Churchill: "As you can see, Mr. President, I have nothing to conceal from you"[2] ("Zoals u kunt zien, meneer de President, heb ik niets voor u te verbergen.

[Gina]

Scheveningen:Het warenhuis Joosse van de Gebr. Krebs (1955)

Badhuisstraat Scheveningen.

 1955: Even aandacht voor de middenstander. Dit is een stukje over de gebroeders Krebs die in Scheveningen het warenhuis Joosse uitbaten.

 Een zaak in huishoudelijke artikelen. J. Ph. Krebs heeft de leiding over de administratie, het magazijn en de expeditie;

G. Krebs verzorgt de in- en verkoop.

Om het hoofd boven water te houden, maken de broers heel wat overuren, hetgeen vaak ten koste gaat van het gezinslevenen.

 Ook moeten zij afrekenen met de mythe dat zij wel 50% winst op een apparaat zouden maken.

[Gina]

Familie Von Trapp na 45 jaar herenigd bij Oprah

Allemaal groot geworden: Oprah Winfrey geflankeerd door Julie Andrews, Christopher Plummer en de rest van de cast. © reuters
De volledige cast van de filmklassieker 'The Sound of Music' is na 45 jaar voor het eerst opnieuw samengekomen in de Oprah Winfrey Show. Julie Andrews (75) en Christopher Plummer (80) rakelen vanavond samen met de zeven Von Trapp-kinderen bij Oprah herinneringen op aan de film uit 1965, die vijf Oscars won.

 
Heather Menzies, die dochter Louisa speelde, probeerde in 1973 haar brave imago af te schudden door voor Playboy te poseren. "Maar zelfs dat hielp niet". De sofa van Oprah moest verlengd worden voor Charmian Carr (Liesl), Nicholas Hammond (Friedrich), Heather Menzies (Louisa), Duane Chase (Kurt), Angela Cartwright (Brigitta), Debbie Turner (Marta) en Kym Karath (Gretl).

In meer gevallen
In het interview vertelt Andrews hoe ze moeite had overeind te blijven tijdens het zingen van 'The Hills Are Alive', want vlak boven haar cirkelde een helikopter met de cameraploeg. Ze herinnert zich ook hoe ze in het meer viel tijdens de bootscène. Ze probeerde de zeven jaar oude Karath vast te grijpen, die niet kon zwemmen.

Louisa in Playboy
Menzies, die de tweede oudste dochter Louisa speelde en nu 60 is, bekende dat ze in de jaren zeventig haar brave imago probeerde af te schudden door naakt te poseren in Playboy. "Maar zelfs dat hielp niets". 

Carr, nu 67, speelde de oudste dochter Liesl en onthult dat ze tijdens de opnames een oogje had op Plummer, die ze "gewoon perfect" vond.

Zeemzoet
Hoewel 'The Sound of Music' een van de meestbekeken films aller tijden werd, vreesden de bazen bij 20th Century Fox dat het een enorme flop zou worden. Critici hadden het zeemzoete verhaal immers neergesabeld.

Cynische noot
Het was jaren geleden dat Plummer, die Kapitein Von Trapp speelt, iets had gezegd over de film. Hij was het die in het verleden weigerde deel te nemen aan reünies. Hij noemde de film 'The Sound of Mucus' en verklaart nu: "Er moest toch iemand een cynische noot laten horen, anders werd het allemaal té stroperig. Die film is niet mijn ding, maar in zijn genre is hij wel goed. Het is Julie's beste film, ze is echt schitterend

[Anneke]

Tentoonstelling Sunrise-frisdrank in Rotterdam-Hillegersberg.

In Rotterdam-Hillegersberg is vrijdagavond de tentoonstelling Sunrise geopend. Onderwerp is het frisdrankenmerk dat in een Rotterdamse fabriek werd gemaakt. De tentoonstelling duurt tot en met 27 november.

Het oer-Rotterdamse limonade merk Sunrise is weer heel even terug. Sunrise was ooit een van de best verkochte frisdranken van Nederland. Tot in augustus 1978 het doek viel voor het familiebedrijf uit Hillegersberg, maar de komende weken herleeft Sunrise weer even tijdens een speciale tentoonstelling gewijd aan deze oer-Rotterdamse limonade uit de vorige eeuw.

Rond 1900 werden de eerste flessen gevuld in het hart van het oude Hillegersberg. Toen nog een zelfstandige gemeente. Sunrise werkte al in de jaren ’20 vanuit een voor die tijd zeer moderne fabriek.

De limonade was vooral in de regio Rotterdam te koop. Hele generaties zijn er mee opgeroeid. Sunrise was de trots van de eigenaren, de Rotterdamse familie Hendriks.

Toch stopte de productie; het regionaal sterke merk Sunrise was niet opgewassen tegen grote spelers als RAAK en Coca Cola. Daarnaast verdwenen veel kleine, zelfstandige winkeliers. En de grootgrutters hadden vooral contracten met de grotere fabrikanten. Sunrise verloor daardoor marktaandeel en besloot te stoppen.

De merknaam werd doorverkocht aan de Coca Cola Company. Die de naam van de verslagen concurrent vervolgens opborg in een kluis.

De tentoonstelling over Sunrise is van 30 oktober t/m 26 november te zien in de bibliotheek aan de Adriaene van der Doeslaan 13.

[Gina]

Kreeg vroeger alleen maar Exota ( bruin)

en later pleegzuster bloedwijn

[Anneke]

Bruine Exota was......champagnepils...!!!

Sunrise hadden wij ook weleens of Riedel sinas of Hero sinas.

Bloedwijn dronk m'n moeder soms, ik vond het maar eng..!

[Dicky]

Bruine Exota was......champagnepils...!!!

Sunrise hadden wij ook weleens of Riedel sinas of Hero sinas.

Bloedwijn dronk m'n moeder soms, ik vond het maar eng..!

Leuk !!!als ik vroeger ziek was...kreeg ik altijd een fles Riedel...hoefde ik niet met mijn broertjes te delen
het was een kleine dikke groene fles ...zie hem nog zo voor me

[Jaap v D]

 Ik kreeg een geweldig goed idee toegestuurd.

Laten we onze bejaarden in de gevangenis zetten en de criminelen in een verzorgingshuis!

Op deze manier hebben de bejaarden toegang tot douches , hobby's en wandelingetjes . Ze krijgen dan ongelimiteerd gratis medicijnen, medische- en tandheelkundige behandelingen , rolstoelen enz.
Bovendien krijgen ze geld in plaats van te moeten betalen ?

Ze worden constant via videocamera's in de gaten gehouden dus ze kunnen direct geholpen worden als ze vallen of hulp nodig hebben . Hun beddengoed wordt twee maal per week gewassen en al hun kleding wordt gewassen en gestreken naar hen terug gebracht. Een surveillant checkt elke 20 minuten hoe het met ze gaat en brengt maaltijden en hapjes naar hun cel. Ze kunnen familiebezoek ontvangen in een vertrek dat speciaal hiervoor ontworpen is?

Ze hebben toegang tot een bibliotheek , de sportzaal 'n geestelijke raadgever , het zwembad en mogen een opleiding volgen. Eenvoudige kleding, schoenen, slippers en hulp zijn gratis voorhanden. Privékamers voor allen met een tuin waar oefeningen gedaan kunnen worden. Elke bejaarde heeft de beschikking over een computer , 'n TV , 'n radio en dagelijkse telefoongesprekken ?

Een bestuur met managers is aangesteld om klachten in behandeling te nemen en de surveillanten moeten zich aan een strenge code , hoe de bejaarden te behandelen, houden...

Terwijl aan de andere kant?

De criminelen koud eten krijgen en worden alleen gelaten zonder dat er naar hen wordt omgekeken . De lichten gaan om negen uur 's avonds uit en douchen kan eens per week?

Ze wonen in een kleine kamer, betalen 750 euro per maand en hebben geen enkele hoop er ooit nog uit te komen?


                  grts Jaap

[Anneke]

Pander. 

Geschiedenis
Pander maakte zowel meubels als vliegtuigen, op het eerste oog een vreemde combinatie maar in die tijd werden vliegtuigen ook van hout gemaakt.

Geschiedenis meubelfabriek
De geschiedenis van Pander begint bij Klaas Pander (1819 - 1897), die in Blokzijl woonde. In de wintermaanden maakten de vissers van Blokzijl biezen matten. Klaas Pander verkocht deze eerst in Gouda en later in Den Haag. Daar betrok hij het huis van zijn vader aan de Haagse Brouwersgracht, en zijn vader ging terug naar Blokzijl om het rustiger aan te gaan doen. Klaas Pander vervoerde de matten per schip naar de Brouwersgracht, en verkocht deze rechtstreeks vanaf dat schip. In een advertentie in de Haagsche Courant liet hij weten wanneer de nieuwe lading zou aankomen.
In 1878 verhuisde hij naar Wagenstraat 21, waar hij een winkel begon. De collectie werd, mede onder invloed van zijn zoon Hendrik, uitgebreid met gordijnen, linoleum, dekens en meubels. Op de gevel van Wagenstraat 21 staat nog de naam met de wapens van Den Haag, Amsterdam en Rotterdam.
In 1885 werd een filiaal geopend in Amsterdam, eerst in de Regulierbreestraat, enkele jaren later in de Kalverstraat. Directeur van de Amsterdamse vestiging werd Klaas Gerard (1866-1938), zoon van Hendrik.
In 1887 opende de zoon van Klaas, Hendrik Pander (1842-1893) de Pander Meubelfabriek aan de Zuid-Westsingelgracht (nu het Buitenom) met een grote meubelwerkplaats. Hier was voorheen de oude meelfabriek Hollandia gevestigd. Rond de eeuwwisseling maakten ze ook matrassen met kapok en springveren. De naam van het bedrijf werd veranderd in H. Pander & Zonen. Na het overlijden van vader Klaas nam Hendrik de handel over. In 1893 volgde zijn zoon Klaas Gerard hem op.

In 1889 werd Pander een VOF waar ook Harmen Pander (1871-?) deel van uit maakte. De zaken gingen voortvarend. Er kwam koninklijk bezoek langs en belangrijke opdrachten stroomden binnen zoals de inrichting van het Vredespaleis in Den Haag en het Koloniaal Instituut in Amsterdam. In 1907 opende men een houtwerf in Rijswijk.

Na de Eerste Wereldoorlog opende men een vestiging in Rotterdam en kreeg men goede naam voor wat betreft binnenhuisarchitectuur. Men had vooraanstaande ontwerpers in dienst zoals Paul Bromberg, Henk Wouda en later ook Fer Semey. Er kwamen ook vestigingen in Eindhoven, Leiden (Botermarkt) en Groningen. De meubelfabriek verhuisde naar Leidschendam.

Pander was ook bekend om de inrichting van schepen zoals de 'Johan van Oldenbarnevelt' en de 'Nieuw Amsterdam' en had veel klanten in de Arabische landen, waar veel ornamentaal maatwerk gevraagd werd

Jubilea
Het vijftigjarig bestaan werd gevierd in 1913. Het personeel bood de directie een marmeren zuil aan waarin de beeltenis van Klaas Pander was afgebeeld. Bovenop de zuil stond een bronzen beeld. Het geheel was gemaakt door Laurent Marqueste (1848-1920).
Het 75-jarig bestaan werd gevierd in 1938. Het personeel liet een tapijt maken waarin de wapens van Den Haag, Amsterdam en Rotterdam centraal stonden. In de hoeken werden beroepen uitgebeeld

Mesker
Aan de Grote Marktstraat in Den Haag was een ander bedrijf dat ook aan woninginrichting deed, Mesker. Zij hadden behalve een winkel aan de korte kant van de Grote Marktstraat ook een grote opslag aan de Gedempte Gracht, naast het kerkhof van de Nieuwe Kerk, waar nu de Markthof is. Hier werden inboedels opgeslagen van families die voor enige tijd naar Indië gingen. Toen de Grote Marktstraat werd doorgebroken naar het Spui, werd o.a. de winkel van Mesker afgebroken en het bedrijf verhuisde naar Parkstraat 8. Rob Chaudron, die na de Tweede Wereldoorlog voor Pander in de Wagenstraat werkte, werd gevraagd directeur van Mesker te worden. Later werd Mesker door Pander overgenomen.

[Anneke]

Ja ja, daar is die dan...!!!
Hus met z'n Parijse Bollen en moorkoppen met een gat aan de onderkant.!

[Anneke]

En zo was het eerst.!

[Anneke]

Nog meer Hus.!

[Anneke]

Badplaats Scheveningen.

De geschiedenis van de Badplaats Scheveningen begint in 1818 als de Scheveninger Jacob Pronk met toestemming van de gemeente Den Haag een houten badhuis opricht ongeveer ter hoogte van het huidige Kurhaus en ongeveer een kilometer verwijderd van de plaats, waar Scheveningse vissers de dagelijkse beslommeringen bespraken: het kalhuis. In 1820 wordt dit gebouwtje vervangen door een stenen gebouw.
De zaken gaan zo goed, dat de Gemeente Den Haag besluit aan de stadsbouwmeester Zeger Reijers de opdracht verstrekken om een groot stedelijk badhuis met logiesmogelijkheden te ontwerpen.
Het wordt een gebouw in classicistische stijl. Jacob Pronk wordt voor zijn verdiensten beloond met een gouden handdruk. In 1828 wordt het Stedelijk Badhuis geopend.

Omstreeks februari 1844 wordt Adrien Eugène Maas eigenaar van het Heerenlogement aan het begin van de Keizerstraat. Op 10 mei 1844 wordt in het Dagblad van Zuid-Holland en ’s Gravenhage het volgende bekend gemaakt: ‘Te beginnen met den 12 mei aanstaande, zal men te Scheveningen, op ieder uur van den dag, kunnen gebruik maken van warme zeebaden, in de Badinrigting, vroeger toebehoorende aan den heer Logher, thans aan den heer A.E. Maas’; het krijgt de naam Zeerust. In de felle concurrentiestrijd met het Stedelijk Badhuis, moet Maas het onderspit delven: hij sluit in 1862 zijn badactiviteiten.

In 1883 verwerven de heren L.G. Coblijn en M.A. Reis het Stedelijk Badhuis in erfpacht . Zij richten de Maatschappij Zeebad Scheveningen (M.Z.S.) op. In 1884 wordt het oude Stedelijk Badhuis afgebroken en op dezelfde plaats wordt op 11 juli 1885 het Kurhaus geopend. In 1886 brandt het Kurhaus tot de grond toe af. Maar het herrijst in 1887 in nieuwe glorie.

Intussen is in 1858 Hotel Garni (het latere Grand Hotel) gesticht en in 1873 verrijst daar waar nu de Oranjeflats staan Hotel d’Orange; in 1901 wordt door Prins Hendrik het Wandelhoofd Wilhelmina geopend. Op 14 juli 1902 is de Exploitatie Maatschappij Scheveningen (EMS.) opgericht; een trustmaatschappij, die al snel een meerderheidsbelang in de M.Z.S. verwerft. De EMS. stelt op 16 juli 1904 het Place Hotel voor het publiek open. De EMS. exploiteert alle belangrijke hotels, m.u.v. het in 1876 geopende Hotel des Galeries.

Nadat het Wandelhoofd Wilhelmina in 1943 een prooi is geworden van de vlammen, krijgt Scheveningen in 1961 een nieuwe pier. Bij de bouw van deze pier zijn ook de Verenigde Aannemingsmaatschappijen van Zwolsman betrokken. Zwolsman koopt aandelen EMS en verwierf een aanzienlijk belang. Op 29 januari 1962 verkrijgt hij de volledige zeggenschap over de EMS. De belangstelling van de Zwolsman-groep ligt niet bij het exploiteren van grote Scheveningse hotels en dat blijkt al spoedig. Het Palace-Hotel wordt gesloten (1965), het Circustheater gedeeltelijk gesloopt (1966), Grand-Hotel en Savoy Hotel worden gesloten(1970). Hotel des Galeries gaat in 1971-1972 tegen de vlakte en het Kurhaus wordt gesloten (1972). Het Bredero-consortium neemt in 1973 alle Scheveningse bezittingen van Zwolsman over; de sloop zet door: Grand-Hotel in 1974, Palace-Hotel in 1979, Seinpost in 1976.

Dankzij de weerstand van de bevolking blijft het Kurhaus gespaard en wordt het herbouwde Kurhaus in 1979 geopend. In 1982 volgt de Palacepromenade.

Tegenwoordig wordt een aantal gebouwen beheerd door Beheerskantoor Scheveningen B.V. Deze besloten vennootschap beheert o.a. de Palacepromenade, de boulevardwinkels en restaurants ten noorden van de Palacepromenade, drie parkeergarages en nog een aantal andere onroerende goederen. . Op 28 september 1977 bestaat het Beheerskantoor Scheveningen B.V. al, want op die dag meldt de heer J. van Doorn, dat zijn kantoor het “Gouden Boek” heeft aangekocht. Opvallend is, dat vrijwel altijd wordt gesproken over de ‘badplaats’ Scheveningen. Vandaar ook, dat deze website de naam
badplaats-scheveningen draagt.


Beste overeenkomsten voor sloop palace hotel scheveningen
Het Bredero-consortium neemt in 1973 alle Scheveningse bezittingen van Zwolsman over; de sloop zet door: Grand-Hotel in 1974, Palace-Hotel in 1979. 

[Gina]

Leuke stukjes hierboven Anneke
heerlijk om te lezen...wat een nostalgie
vooral die Huskar

[Marretje]

Leuke stukjes hierboven Anneke
heerlijk om te lezen...wat een nostalgie
vooral die Huskar

Inderdaad die Huskar rood en creme kleurig. Tip Top brood al had je  5 boterhammen op je had snel weer honger. 

[Anneke]

Ohhhhhhhhhh....leuk die foto Mar...!!!!

Wat een chaos in die kar..!

[Anneke]

Kijk eens naar dieze foto.

Is genomen in Hotel De Wittebrug in 1912.
Scheveningse vrouwen hadden een dienstje daar in de keuken. Aardappelschillen in hun schort.
Met zo'n schort werd alles gedaan! Je gezicht, als kind zijnde, werd er mee schoongeveegd. Soms effe het schort over een stoffig geworden dressoir halen.
Natuurlijk handen ermee afdrogen. En als pannenlap was het ook wel handig.
Zaterdags ging er de gebaksjesdoos van Keizer eronder, want dat mocht niemand zien..!
Het was dus een 1001-schort.

Maarre, wat een bijzondere foto hè.!

[Gina]

Anneke, geweldig leuk stukje hierboven
even nog dit ter info!!!

 Hotel de Wittebrug

De eigenaar van de brouwerij begint een klein koffiehuis voor wandelaars die de molen bezoeken. Het heet 'De Aanleg' of 'De Goede Aanleg', en heeft zeven kamers voor logies. In 1888 wordt de brouwerij gesloten. Eigenaar Van Dijk (†1902) richt een vennootschap op om Hotel de Wittebrug uit te breiden. In 1890 wordt door architect Joh. Mutters Jr. de uitbreiding gerealiseerd, richting Nieuwe Parklaan, recht tegenover de Witte Brug. Het nieuwe hotel heeft 50 kamers.

In 1910/1911 wordt opnieuw verbouwd, en vooral gemoderniseerd. Gasten verblijven er vaak langdurig, vooral tijdens de wintermaanden.

In 1937 wordt met architect Co Brandes een vleugel aangebouwd, waardoor het gebouw meer naar voren komt en in het oog valt.

In 1972 wordt het hotel gesloten. Het complex inclusief twee woningen aan de Van Lennepweg, wordt enkele keren doorverkocht en komt in handen van de overheid. Het Institute for Social Studies (ISS) en Nuffic worden er gevestigd. Beide instellingen vertrekken in 1993 en in 1995 wordt het hotel afgebroken.

Op de plaats van het hotel staat nu een appartementencomplex met de naam Koninginnebrug, dus de oude naam van de brug is weer terug.

[Gina]

Een stukje geschiedenis

Op 19 december 1904 werd, nabij de vissershaven in Scheveningen, een bij-kantoor van de telegraafdienst geopend. Hier konden op werkdagen van 08:40 tot 16:00 uur telegrammen ter verzending worden aangeboden. Dit kantoor kreeg de naam “Scheveningen Haven”.

Lees op deze link verder!!!!!

http://www.scheveningenradio.nl/index.php/persoonlijke-verhalen/hans-remeeus.html