Verhalen & Foto's

[Dicky]

Leuk die foto,s van hotel Zeerust!!!

[Marretje]

Die zaterdagnacht voor kerstmis bleef de Scheveningers voorgoed in het geheugen gegrift: het gebulder van de storm, de hoog opgezweepte golven, het gevoel van onmacht. En dan de verwoesting die de volgende dag in zicht kwam.
Grote brokken van de kust waren weggeslagen, de meeste vissersschepen die er overwinterden waren zwaar beschadigd, tientallen zelfs onherstelbaar. Het was duidelijk: vloot en kust moesten een betere bescherming krijgen. En voor de vissers ging het om niet minder dan een eigen haven.
Die bescherming kwam er, en zou het gezicht van Scheveningen radicaal veranderen. Maar het ging niet zonder felle strijd. Want de belangen van de badplaats en de visserij stonden lijnrecht tegenover elkaar.

Dit boekje vertelt het relaas van de beruchte storm en zijn veelbewogen nasleep, (opmerkelijke details, veel nieuwe afbeeldingen).

De storm van 1894
de ramp die Scheveningen een nieuw gezicht gaf
Historische reeks No.1 Museum Scheveningen
Van: Kees Stal
79 pagina's
Formaat: 22 x 14 cm
Uigeverij: Elmar B.V. Rijswijk 1994

Mogelijk verkrijgbaar in antiquariaten of via internet.

[Marretje]

Een verhaal over een Schevenings meisje, dat naar een klein schooltje gaat op het kleine pleintje tussen de kleine huisjes van het oude Scheveningen, dicht bij het Kanaal. De juf van haar klas beschrijft op een boeiende wijze een korte periode uit het leven van een eigenzinnig Schevenings meisje.

Het is altijd even een probleem om dialect te schrjjven; zowel voor den auteur als voor den lezer levert zulk een streekroman weleens moeilijkheden op, maar m.i. was het in een werkje als dit niet te vermijden. Verschillende zuiver Scheveningse staaltjes zouden anders verloren zijn gegaan. De schrijfwijze van het "Schevelings" is door mij niet geheel consequent hetzelfde gehouden. Zo kan het dan ook zijn, dat één woord weleens op verschillende manieren geschreven werd, al naar gelang van de plaate. van het woord in de zin. Vooral de uitgangs-n is in dit opzicht nogal wisselvallig, soms hoorde ik haar wel en soms ook niet. Het "Schevelings" is niet zoals het Vlaams een taal die burgerrecht verkregen heeft bij onze hedendaagse auteurs. De enkelen, die zich ervan bedienen, geven soms zelfs een zeer verscheiden beeld ervan, zowel wat woord-betekenis als wat de spelling betreft. Ook ik wijk in mijn interpretatie van andere uitleggingen en spellingen weleens af. Het is best mogelijk dat ik taalkundig niet altijd geheel juist ben; mijn doel was slechts het "Schevelings" weer te, geven zoals ik het hoorde spreken, en net zelf van kind af aan sprak.

Skriebeltje (1946)
Een verhaal uit Scheveningen
Van: Kathinka Lannoy 1917 - 1996
105 pagina's
Formaat: 21,5 x 14,5 cm
Met tekeningen van Gerard van der Voord
N.V. Noord-Hollandse Uitgevers Maatschappij, Amsterdam

Mogelijk verkrijgbaar in antiquariaten of via internet.

[Marretje]

Een nieuwe geschiedenis van Scheveningen in 2013

Het jaar 2013 wordt een bijzonder jaar in de geschiedenis van het Koninkrijk der Nederlanden als geheel en in die van Scheveningen in het bijzonder. We vieren dan het tweede eeuwfeest van de stichting van ons koninkrijk. De stichtingsfase begon op 30 november 1813 op het strand van Scheveningen, toen de erfprins Willem Frederik van Oranje-Nassau hier aan land ging. De Franse Tijd was ten einde, Nederland was weer zelfstandig.
 
De gebeurtenissen in het jaar 1813 worden elke vijfentwintig jaar uitgebreid herdacht door de Stichting Scheveningen Viering Gedenkdagen in samenwerking met het Schevenings Leesgezelschap Vriendschap en Oefening uit 1817.
Ook in 2013 staan grootse feestelijkheden op het programma. Onderdeel daarvan is de presentatie van de Geschiedenis van Scheveningen, een nieuw geschiedwerk in twee delen, dat kan worden gezien als de opvolger van het in 1926 verschenen standaardwerk van J.C. Vermaas.

De uitgave wordt voorbereid door de op 30 november jl. in het leven geroepen Stichting Geschiedschrijving Scheveningen. Voorzitter van het stichtingsbestuur is mr. Henk Grootveld.
Het secretariaat van de stichting is gevestigd in Muzee Scheveningen.
De stichting heeft als voorloper de Stichting Geschiedschrijving ís-Gravenhage, die verantwoordelijk was voor de uitgave van het driedelige Den Haag ó Geschiedenis van de stad (2005-2006).
De Geschiedenis van Scheveningen  staat onder (eind)redactie van Maarten van Doorn, Kees Stal (beiden ex-Haags Gemeentearchief), Henk Grootveld en Paul de Kievit.
Van Doorn en Stal zullen ook delen van tekst zelf schrijven.
De redactie wordt terzijde gestaan door een groep gespecialiseerde auteurs. Ook hier weer veel bekende namen, zoals die van de archeologen Ab Waasdorp en Victor Kersing en de historici Marijke Bruggeman, Jan Hein Furnée, Henk den Heijer, Peter Holtrop, Michiel van der Mast, Thimo de Nijs, Henk Slechte en Wim Willems. Gezamenlijk zullen zij de geschiedenis van Scheveningen opnieuw schrijven.

Méér informatie over dit nieuwe geschiedenisboek kunt u vinden op de website van het museum: Muzee Scheveningen

[Marretje]

Dit romantische verhaal speelt in de schilderachtige vissersplaats die Scheveningen vroeger was.
De reders waren er de ongekroonde koningen. De vissers visten er van vader op zoon, en menigeen vond zijn graf in de golven. De vrouwen leefden er tussen afscheid nemen en het blij ver- wachten. Wanneer zouden de mannen thuiskomen ?
Zo ging het met de vissers, altijd "op hoop van 2egen." Maar anders dan bij Herman Heijermans is er bij Rolf Hofstede een mildheid van toon, een zich bewustzijn van schuld, waardoor het boek past in deze tijd.
De liefde van de reder voor de jonge vissersweduwe is hiervan het symbool.

Wij vissen niet op zondag (1967)
Van: Rolf Hofstede
Met tekeningen van Jaap Beckman
Roman
180 pagina's
Formaat: 20,5 x 15,5 cm
Uitgever: J.N. Voorhoeve - Den Haag

Mogelijk verkrijgbaar in antiquariaten of via internet.

[Marretje]

Oorlogsmonument 1914-1919

Tijdens de Eerste wereld-oorlog had de Nederlandse regering meer sympatie voor de "Centralen" (Duitse & Oostenrijkse Keizerrijken en het Koninkrijk Italië) dan voor de Geallieerden (Engeland, Frankrijk en Rusland). Engelsen en Fransen waren immers al eeuwenlang onze concurrenten en vijanden (en Amerikanen mengden zich pas laat in de oorlog).

Indien Nederland zich ook in de Eerste Wereldoorlog zou hebben gemengd, dan zou het -daar bestaat bij historici geen enkele twijfel over- samen mèt Duitsland en Oostenrijk-Hongarije tegen Engeland en Frankrijk hebben gevochten.

Nederland bleef echter neutraal. Ons leger was niet echt geweldig, dus die keuze voor neutraliteit was verstandig.

Toch werd de Nederlandse kuststrook goed bewaakt (men vreesde een invasie van Geallieerde troepen). Zo ook Scheveningen.

Voor de daar gelegerde strijdmacht is bij het Kurhaus een monument opgericht.

Langs de Scheveningseweg staat een monument voor de op zee omgekomen Scheveningse vissers. Zij kwamen soms onder vuur te liggen, of voeren op een zeemijn.

Bron: Historie

 

[Anneke]

http://youtu.be/MbNZiPoDhZc

Een prachtige film over het vroegere Bandung in Indonesië. Het Parijs van Indonesië.
Ik ben in de 80-jaren ook daar geweest en zo ziet het er niet meer uit hoor.!

Het bekijken waard met mooie achtergrond muziek.

[Gina]

leuk Anneke...ook nostalgie dan!!!!!

[kleindochter]

Hoi Anneke,

Inderdaad een mooi filmpje met die art-deco gebouwen.Zelf ben ik in jogja geweest,en bali en sulawesi,maar dat is inmiddels ook al erg veranderd.Zo eind jaren '80.

[Gina]

De lieflijke 'tante Annie' en haar kamertjes


Ingezonden lezersartikel door: fvanderhelm ('s-Gravenhage)
05 okt 2012

In de Oud-Hagenaar van deze week staat een aanbevelenswaardig artikel over het rendez-voushuis van 'tante Annie', dat in de jaren '70- en '80 aan de Weteringkade was gelegen op een steenworp afstand van het Girokantoor. Een byzonder aardige vrouw voor de vele Hagenaars die haar van dichtbij of veraf hebben gekend. Altijd vriendelijk groetend, maar ook altijd op zoek naar liefhebbers voor haar kamertjes.
Den Haag is van oudsher een diplomatenstad.

Heren die van ver kwamen en daardoor behoefte hadden aan wat mannelijk of vrouwelijke schoon, maakten de Hofstad bruisend. Prostitutie en souteneurschap tieren dan ook welig in Den Haag. Hoogtepunt vinden we in de 17e en 18e eeuw. Maar ook in de 20e eeuw ging er heel wat schuil achter de gordijnen van Haagse ramen al dan niet versierd met uitdagende roze lampjes. kamertjes verhuren Tante Annie was een vrouw van goed kom af.

 Haar man was vlieger geweest en verdiende een goede snee brood. Dat was voor de oorlog. Toen is ze ook naar Indie geweest, waar ze voor de radio heeft gezongen. Na het overleden van haar echtgenoot, moest ze op een andere manier aan de kost zien te komen. Hoe het allemaal precies is gegaan? Joost mag het weten!

Ze had in ieder geval een avontuurlijke inslag en mogelijk ook een meer dan gemiddelde aanleg om te handelen. Soms had ze enkele lieftallige meisjes die graag op straat naar mannen zaten te lonken. En waren de afspraken eenmaal gemaakt, dan gingen de meisjes met hun prooi naar een kamertje. Tante Annie was e e n van de vele huizen waar je terecht kon als je voor een uurtje vleselijk wilde genieten op een kamertje.

 Ze was dus een soort van 'bizniz'vrouw of madam of wat voor mooie woorden er niet te vinden zijn in onze taal. 'Dag kind', zei ze altijd aardig tegen alle voorbijgangers, jong of oud. En ze was de held van de buurt omdat ze de spelende kinderen graag een dubbeltje of een marsje toestopte. Dat ze daarnaast in haar herenhuis kamertjes verhuurde, was een publiek geheim.
 Ze deed er niemand kwaad mee en iedereen moest er om lachen. Nee, het hinderde niemand. Haar uitstraling leek wel veel goed te maken.

Meer over de legendarische 'Tante Annie' in De Oud Hagenaar van 2 oktober 2012.

[De spienet]

goede morgen allen gina ik heb dat artikel gelezen geeft de sfeer echt weer van die tijd tot vanavond.henk

[Gina]

tot vanavond Henk, ik ben geen tante Annie hoor

[De spienet]

schat dat weet ik toch!!!!!!